Wie ben ik?
Dat is de vraag die ik me al jaren stel. Wat mankeert mij? Is er een naam aan te geven? Kort gezegd: ik ben niet gelukkig. Tenminste doorgaans niet. Ik kan moeilijk genieten en zo’n beetje de hele wereld is een bedreiging i.p.v. een uitdaging.
Mijn verhaal. Ik ben achterin de 30. Getrouwd en vader van 4 kinderen. Eigen huis en geen schulden. Financieel geen vetpot maar we redden het aardig. Mijn kinderen zijn gezond en doen het goed op school. Mijn vrouw is hevig ondergewaardeerd door mij maar is er één uit duizenden. Praktisch en nuchter. Ik heb een eigen bedrijf wat aardig loopt. Ik ben gezond (voor zover ik dat kan zien), rook niet, drink niet en voel een grote verantwoordelijkheid voor mijn gezin.
Voor het oog zou ik gelukkig en tevreden moeten zijn. Maar ik ben het niet. Het is lang geleden dat ik ’s ochtends wakker werd en dacht ’Ja, heerlijk een nieuwe dag!’.
Ik heb nagedacht hoe ik zou kunnen beschrijven wat ik voel en denk. Ik heb besloten om dit maar in lijstvorm weer te geven. Positieve en negatieve punten. Misschien dat dat verhelderend leest.
Negatief:
- Ik ben van nature teruggetrokken en introvert
- Ik ben geen sociaal dier
- Ik heb last van een negatief zelfbeeld
- Ik heb het gevoel dat ik al een carriere had moeten opbouwen, dat ik heb gefaald.
- Ik heb geen vrienden. Geen idee hoe ik dat moet doen en wat er dan van mij verwacht wordt.
- Ik heb altijd het gevoel dat mensen niet weten wat ze met me aan moeten, dat ze mij zien als een speciaal exemplaar van een bepaalde diersoort.
- Gevoelens tonen vind ik ontzettend moeilijk
- Contact hebben met mensen zie ik als een opgave en meestal geen prettige bezigheid
- Ik heb het gevoel dat ik van een andere planeet kom en hier ben neergezet
- Soms heb ik het gevoel dat de hele wereld voor mij in scene is gezet
- Ik kijk vaak in de spiegel met het gevoel ’Ben ik dat?’
- Ik heb last van buien waarin ik weinig energie kan opbrengen om iets te doen (voor je eigen bedrijf niet handig…)
- Ik heb soms last van angsten waarin ik ben bang ben voor de dag van morgen
- Ik spiegel mij vaak aan anderen die het vaak beter doen, waarna ik mij weer ’down’ voel.
- Ik ga confrontaties zo veel mogelijk uit de weg
- Ik kan mij moeilijk inleven in de emotionele situatie van anderen. Daardoor kom ik soms ’koud en hard’ over.
- Ik ben niet meer gelukkig in mijn werk. Ik kan niet de kwaliteit bieden die ik wil. De motivatie is weg om door te zetten.
- Ik heb zo nu en dan last van deja-vu’s
- Een paar maal in mijn leven heb ik last gehad van zoals ik het noem ’uittredingen’. Ik ben niet spiritueel ofzo en ik hecht geen waarde aan paranormale zaken maar ik had toen het gevoel alsof ik uit mijn lichaam werd gehaald en de gebeurtenissen die op dat moment plaatsvonden vanuit de verte meemaakte. Het duurde ongeveer 10 tot 15 seconden. Wat dat was? Ik heb geen idee. De laatste ’uittreding’ is inmiddels al een paar jaar geleden.
- Ik ben op zoek naar dingen uit mijn verleden. Zoals plaatsen en foto’s. Ik ben gaan nadenken waarom ik dat doe en ik kwam erachter omdat ik toen gelukkig was. Ik wil dat schijnbaar terughalen. Wat natuurlijk niet kan.
Positief (in ieder geval minder negatief)
- Ik ben rustig en kan goed luisteren
- Ik beschik over een dosis humor (hoewel deze ook wel eens ’donker’ is)
- Ik straal (zo ik hoorde van anderen) vertrouwen uit (wel weer handig in een eigen bedrijf)
- Ik kan enorm relativeren
- Ik kan wel genieten van kleine dingen.
- Ik weet wel wat geluk is en voel het als ik bijvoorbeeld mijn kinderen zie of met ze speel
- Ik vind het heerlijk om uren rond te lopen in een verlaten landschap of meimeren op een verlaten pier
- Ik hou erg van de zee
- Ik kan erg goed alleen zijn
- Ik houd van lezen
- Ben erg visueel ingesteld. Als bijvoorbeeld iemand mij wat verteld visualiseer ik dat automatisch
- Ik fotografeer niet onaardig
- Ik wilde altijd acteur worden. Dan hoefde ik niet mijzelf te zijn.
Dit zijn zo wat punten. Wie er wat van kan zeggen mag er wat van zeggen. Ik verwacht ook niet een regelrecht antwoord. Ik dacht heel lang dat ik borderline had, dat ik een lichte vorm van autisme heb, dat ik depressief ben. Ik ben eigenlijk nu zover dat ik denk dat het een mengsel is van al deze zaken.
Wat is mijn doel? Tja, gewoon gelukkig zijn denk ik. Natuurlijk leven we niet in een perfecte wereld dus 100% geluk bestaat niet. Maar volgens mij zit ik teveel in het negatieve en voel ik me niet ’ik’. Ik wil gewoon ’s ochtends uit bed komen en er zin in hebben.
Ik heb lang gedacht dat geld me gelukkig kan maken. Dat ik zonder zorgen mijn leventje verder kan leven en mijn kinderen laten opgroeien in een gelukkige jeugd. Maar het is natuurlijk vreemd dat zoiets materialistisch als geld mijn geluk zou moeten bepalen. Ik heb het ook nog niet kunnen proberen
Is er een naam aan te geven wat ik heb? Zijn er mensen die dit herkennen?
Het is een beetje raar om bovenstaande te schrijven en op internet te plaatsen. Want niemand (ook mijn vrouw niet) weet van deze dingen. Echte een binnenvetter.
Groet,
J.