Nieuweling hier!
Laat ik me even kort voorstellen, ik ben een 34 jarige dame met drie kinderen en heb een huwelijk van bijna 12 jaar achter de rug en ben inmiddels gescheiden.
In mijn relatie met mijn ex (dit was een uithuwelijking) was al heel snel naar voren gekomen dat ik zijn type niet ben. Ook was hij nog niet over zijn voormalige vriendin heen waar hij een lang termijn relatie mee had.
Met de jaren werd zijn kritiek op hoe ik mij kleedt, mijn make-up, mijn figuur steeds groter.
Maar ook praten over anderen vrouwen waar hij geïnteresseerd in is maar niks mee gaat doen werd iets wat hij regelmatig herhaalde.
Ik moet zeggen ik raakte hier wel altijd van slag van en maakte dit ook kenbaar alleen werkte dit niet in mijn voordeel. Hij bleef dit regelmatig herhalen.
Op een gegeven moment vroeg ik mij af of hij überhaupt wel om mij geeft of van mij houdt omdat het zo makkelijk was voor hem om mij te kwetsen. Zijn antwoord was nee. Vanaf toen wilde ik een einde maken aan de relatie maar hij haalde me elke keer over om dit niet te doen om op dat moment wel heel liefdevol te zijn en zo bleven we in een cirkel de hele relatie lang.
Nu heel wat jaren naar voren gespoeld en de scheiding achter de rug te hebben denk ik aan eraan om mijn moed te verzamelen en toch iemand te vinden die wel echt van mij houd en mij aantrekkelijk vindt. Iemand bij wie mijn zelfbeeld veilig is en die mij accepteert voor wie ik ben.
Het probleem is, wat als mij ex gelijk heeft en ik niet goed genoeg ben voor niemand niet.
Ik ben dus doods bang om in dezelfde situatie terecht te komen.
Soms twijfel ik om eeuwig alleen te blijven en op die manier gelukkig te zijn en soms denk ik misschien is er wel een ware voor mij.
Een dillema dus…
Ook wil ik erbij vermelden dat ik vroeger ook altijd ben gepest over mijn uiterlijk (acne, donkere kringen) dus misschien is er echt iets mis met hoe ik eruit ziet… dat weet ik dus niet..
Jullie mening graag, of ervaring
