Ik weet het niet , maar ben ik nu een uitzondering of niet.
Ik heb een kameraad waarvoor ik steeds heb klaargestaan als hij in de problemen zat, constant met hem gepraat omdat zijn relatie met een meisje niet goed zat. Ik heb zijn zever 1 jaar mogen aanhoren dat ik er op den duur zelf zenuwen van kreeg. Verder beloog hij me steeds , zowel over zijn functie op het werk als over andere zaken. Ik weet ook dat wanneer hij andere meisjes ontmoete hij die ook allemaal leugens wijsmaakte. Verleden week nog heb ik mogen aanhoren van een andere kameraad dat hij daartegen gezegd heeft dat directeur was van een bedrijf terwijl ik goed weet dat hij administratief bediende is. En zo gaat het maar door. Het gaat zelfs zover dat hij achter mijn rug tegen mijn moeder zit te liegen.
Maar toch heb ik altijd voor hem blijven klaar staan en we gingen ook vaak op stap en spraken vaak af.
Ben ik dan zo dom dat ik de vriendschap zou willen verbreken en wel om volgende reden.
Ik voel mij misbruikt. Mijn kameraad heeft een meisje leren kennen en plots ben ik blijkbaar diegene die nimmer belangrijk is voor hem.
Hij belt me bijna nimmer op en als het dan is dan is het voor de pronken hoe verliefd hij wel niet is op dit meisje.
Pasop ik gun hem dat en ben absoluut niet jalloers.
Ik weet zeker dat hij dit meisje ook weer aan de haak heft geslagen met leugens daar heb ik hem al op betrapt.
Voor mij is het er nu echt over na al wat ik gedaan heb en mogen aanhoren heb omdat mijnheertje in de put zat.
Plots is hij uit de put en laat hij duidelijk blijken dat ik echt nimmer belangrijk ben als vriend tenzij het hem nog eens uitkomt.
Ik heb dit in het verleden nogal meegemaakt.
Ik begin echt aan mezelf te twijfelen omdat ik mij steeds wegcijfer als andere in de problemen zitten om hen te helpen.
Wanneer ze uit de problemen zijn ben e van geen tel meer.
Ben het nu echt beu maar het is en blijft toch een moeilijke beslissing vooral omdat de angst er ook wat is om helemaal alleen te komen staan.
Maar misschien is het beter voor me .
Ik voel me echt voor de moment een dikke lul die echt van zich laat profiteren.
Zijn er hier nog mensen die een dergelijke stap heeft gezet ?
Die gebroken hebben met vrienden die er enkel maar waren als ze in de nood zaten met andere woorden dat je een soort back up voor hen was.
Hoe hebben jullie dit aangepakt ?
T'is al zover dat ik begin te denken dat ik misschien breek met alles en iedereen en ergens anders een ander leven moet opbouwen.