Ik heb morgen administratiedag op kantoor. Ik keek vandaag op het rooster en zag dat twee mannelijke collega's in dienst zijn. Ik zie er sindsdien tegenop om morgen te moeten gaan werken. Ik zit zelfs al in mijn hoofd te bedenken om thuis te gaan werken. Aan de andere kant ben ik dan ook bang wat zij daar dan van zullen vinden. En ik wil het eigenlijk ook niet uit de weg gaan. Zucht...
Ik begrijp ook niet zo goed waarom ik hier zo tegenop zie. Vandaar dat ik het even van mij af aan het schrijven ben. Dan wordt het misschien helder.
Het lijkt ook wel of ik sowieso moeite heb met mannen (vooral van mijn leeftijd). Ik word zenuwachtig van ze en enorm verlegen. Aan de ene kant wil ik leuk gevonden worden, het zou me namelijk pijn doen als zij mij niet leuk zouden vinden of niet knap. Aan de andere kant ben ik wie ik ben, en weet ik dat niet iedereen je leuk kan vinden. Bij vrouwen heb ik dit niet zo. Ook wel, maar anders. Ik heb ook vaak bij alle mannen een soort vooroordeel. Of gewoon een fucked up hersenpannetje. Ik wil dat vooroordeel niet hebben maar ik kan het niet uitzetten. Ik voel namelijk vaak een vieze vibe bij mannen. Dat ze altijd maar iets seksueels van me willen of mij op deze manier bekijken. Niet alleen mij, maar alle jongen meiden.
Deze twee mannelijke collega's hebben het dus regelmatig over knappe vrouwen en hebben ook al beide een paar keer flirterig gedrag naar mij laten zien. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom ik mij ongemakkelijk voel. Aan de ene kant voelt het vleiend. Aan de andere kant echt als een druk om ergens aan te voldoen. En aan een nog andere kant ben ik boos en wil ik dat ze mij met rust laten op die manier. Als we samenwerken probeer ik dit uit te schakelen en gewoon ''normaal' te doen, maar dan word ik dus vrij stil. Ik kan in ieder geval niet lekker mezelf zijn en daar baal ik van. Zijn er vrouwen die dit herkennen? Of als je man bent juist bij vrouwen iets van ongemakkelijkheid hebt? Of tips? Hellup!