Hallo allemaal,
Voor mij een enorme stap op hier mijn verhaal te doen maar misschien fijn om wat adviezen en tips te krijgen want ik weet het niet meer zelf.
Ik ben ruim een 1,5 jaar weer vrijgezel en sinds dien redelijk wat gedate. Het risico aan veel date is uiteraard veel teleurstelling. Vaak leg ik de verwachting niet hoog dan is een mismatch ook niet zo'n probleem. Helaas ben ik in deze 1,5 jaar 2 mannen tegengekomen (uiteraard niet tegelijk) waarbij ik bijna direct ontzettend verliefd was. Dit was van beide kanten een klik en meteen voelde het goed. Tot na een paar maanden (weken) hun ineens twijfelde en het allemaal te snel vonden gaan. Ze namen allebei afstand en ik was er kapot van. Bij de eerste man kon ik mezelf na een paar weken weer bij elkaar rapen. Alleen afgelopen week is het echt gestrand met de laatste man en ik ben hierdoor ik een (beginnend?) depressie geschoten. Liefdesverdriet is het niet meer te noemen. En ik heb dit probleem altijd in mijn leven als iemand mij verlaat waar ik een toekomst mee zie (vriendschappelijk of relationeel). Ik kom mijn bed niet meer uit,huil weer hele dagen en zie het leven eigenlijk niet meer zitten. Hier moet iets aan gebeuren want dit kan niet zo langer doorgaan na elke teleurstelling. Dat is geen leven zo. Mijn angst om alleen te blijven is zo ontzettend groot dat het een obsessie word.
Ik hoop dat er iemand is die een tip heeft hoe ik hier iets beter mee kan omgaan. In mijn ogen lijkt het nu echt alsof iedereen aan wie ik mijn hart geef deze na een korte tijd kapot maakt en terug geeft.