Valse start, nog hoop?

[Chefke]

Beste mensen,

Ik heb me hier aangemeld uit pure drang op zoek naar bevestiging.

Ik ben 32 jaar, had een relatie van 7 jaar die stuk liep. Altijd al een hele sterke klik gevoeld met een vrouwelijke collega maar nooit iets meegedaan tot ook zij vrijgezel werd...
Hoewel zij nog steeds enorm sterke gevoelens had voor haar ex voornamelijk op seksueel gebied, heeft ze de relatie wel beëindigd. Terwijl ze hier nog vol in zat zijn wij al veel te hard gegaan. Dagjes weg...Samen op de bank liggen..etc. nu is ze inmiddels ook emotioneel helemaal los van haar ex maar ondanks dat ze al een paniekaanval krijgt bij het idee mij kwijt te raken, ze gevoelens van jaloezie heeft als ze eraan denkt dat ik met een ander zou zijn, is haar gevoel niet 120%..Het enige wat ze mist is de drang om fysiek te zijn. Wel een knuffel,soms zelfs sex, maar niet dat beetje extra wat zij,en ook ik zo belangrijk vind. Ik heb dat wel...meer dan ooit tevoren.

Mijn theorie is dat ze in het begin fysiek geweest is met mij op een moment dat ze dat nog helemaal niet had moeten doen. Op een moment dat ze nog veel te veel aan dat gevoel bij haar ex dacht.waardoor ze bewust of onbewust fysiek contact met mije een negatieve connectie heeft gegeven. Nu zijn we op het punt dat ze na een orgasme vaak in huilen uitbarst omdat ze zo ontzettend graag dat beetje extra ook wil voelen omdat de rest zo ontzettend goed is en we zo bij elkaar passen. Ik denk dat ze door de eerder genoemde "te hard van stapel lopen" en zeker het nu zo bezig zijn met de gedachte dat het "120% moet voelen" ze juist het tegenovergestelde bereikt en we dus geen stap verder komen...

Is het mogelijk dat ze onbewust negatieve gevoelens heeft gecreëerd aan iets wat anders heel erg positief is? En kan het zijn dat ze wel 120% kan voelen maar dat ook weer onbewust wordt tegengehouden juist omdat ze dat zo hard wil?

[volhoudertje]

Is het mogelijk dat ze onbewust negatieve gevoelens heeft gecreëerd aan iets wat anders heel erg positief is? En kan het zijn dat ze wel 120% kan voelen maar dat ook weer onbewust wordt tegengehouden juist omdat ze dat zo hard wil?

Tja, wie weet? Je slaat naar mijn gevoel wel heel erg door in het theoretiseren. Op de vragen die je stelt zijn eigenlijk geen antwoorden mogelijk, zeker niet als ze afkomstig zijn van derden. Vraag haar gewoon wat er is, waarom ze zich zo voelt, dat zet veel meer zoden aan de dijk dan oeverloos theoretiseren.

[Tsoort]

Dag Chefke,

Ik veronderstel van wel, om op je vraag te antwoorden. Maar ik mis wat achtergrond :
Hoe lang loopt de nieuwe relatie al ? Is deze vrij recent of spreken we al over heel wat maanden ? Hoeveel tijd zit er tussen de breuk en jullie nieuwe relatie ?
Heeft ze de tijd gevonden/ genomen om tot bezinning te komen ? En alles eens op een rijtje te zetten ?
Wat is de aanleiding geweest tot de breuk ? Spreken we over bedrog ? In hoeverre heeft haar vertrouwen/zelfbeeld onder de scheiding geleden ?
Zien jullie elkaar, als collega's, dagelijks ook op het werk, op dezelfde bureau ? Geef je haar ook wat leefruimte om zichzelf te kunnen zijn ?
Hoe reageren de andere collega's, haar vriendinnen ?
Wat verwachten jullie van elkaar, van jullie relatie ?

Heel wat vragen, neen, neen, ik hoef hier geen antwoord, maar ze misschien eens overdenken, en waarom niet samen, zoals volhoudertje suggereert.
Eerder dat dan het te gaan zoeken in het onderbewuste en aanverwanten.

Het kan jullie relatie verdiepen om zo over haar en ook jouw emoties te praten. En over de reacties die ieders gevoelens op de andere heeft. Zonder oordeel, schuldgevoelens, wantrouwen, ... neen gewoon open en bloot, als volwassen manier, en waarom niet in een rustige, aangename omgeving.

De nodige tijd voor elkaar maken en elkaar gunnen lijkt me aangewezen.

Succes !