Gebruikersavatar
Didier28
Berichten: 3
Lid geworden op: 03 dec 2015 14:06

Mijn Verhaal

Ik ben er van overtuigd dat alles voorkomt uit mijn gekke geest die soms spelletjes met mij speelt. Ik heb enorm last van stemmingswisselingen en dit kan heel snel wisselen. Ik heb sinds april een relatie met een fantastisch meisje, maar toch verpesten negatieve gedachten vaak de sfeer. Het is alsof er 2 “iks” in 1 lichaam zitten, de positieve en de negatieve.

Voor zover ik mezelf kan analyseren hangt alles aan elkaar vast. In een positieve periode is er niks aan de hand en leef ik op wolkjes. Als ik dan eens een negatief gedacht heb ( wat doorgaans dagelijks meerdere malen voorkomt) kan ik dit makkelijk onderdrukken door aan iets anders te denken. In een positieve periode heb ik het besef dat mijn gedachten ridicuul zijn en compleet zinloos. In een positieve periode is alles wat ik hieronder schrijf niet van toepassing.

In een negatieve periode is het echt de hel en sleuren de gedachten mij mee in een diepe spiraal van negativiteit. Soms kan ik deze spiraal doorbreken door te slapen of paard te rijden. Dit lukt niet altijd. Soms gebruik ik alcohol en dit kan een gunstig en ongunstig effect hebben. Ik ben reeds naar een psycholoog en seksuologe geweest, maar dit vond ik zinloos en weggesmeten geld. Uiteindelijk zeggen zij gewoon de zaken, die ik in een positieve periode zelf ook wel weet. Zij minimaliseren het probleem willen gewoon munt slaan uit hun babbeltjes. Tijdens mijn eerste sessie met een psychiater kwam naar boven dat alles vast hangt aan angst en dat angst een grote rol speelt in mijn leven en de bepaling van mijn toestand.

Kortom samengevat spelen volgende zaken een rol.

• Obsessieve angst voor hiv en soa's. Zolang ik al seksueel actief ben heb ik een obsessieve angst voor hiv en soa's. Dit resulteer in herhaaldelijk laten testen, partners dwingen tot soa testen. Artsen/labo opnieuw contacteren voor bevestiging van negatief resultaat. Ik kan mij hier zodanig op kapot denken dat ik op een gegeven moment begin te denken dat ik echt HIV heb. Dit legt een enorme druk op relaties. Het gekke is dat ik anderzijds soms roekeloos was en graag zonder condoom vrij. Dit speelde zich dan af in een positieve periode. Overigens heb ik deze obsessieve angst niet zo vaak, ik zou zeggen 3-5 keer/jaar, maar dan wel heel intens. Ik projecteer deze angst ook op mijn partner. Als ik zie dat mijn vriendin een sneetje heeft dan heb ik al schrik dat ze besmet zou geraken door dagelijks contact met andere mensen. Soms heb ik ook angst dat iemand haar bewust gaat besmetten of dat ze door onoplettendheid besmet zou geraken. Zo had ik mijzelf eens gesneden aan een raampje op de trein en kreeg ik plots de angst dat ik besmet was met HIV. Wat als er nu voor mij zich iemand met hiv aan dat zelfde raampje had gesneden?



• Obessieve angst dat ik van geaardheid zou veranderen. Dit komt niet zo vaak voor, maar als het voorkomt dan geeft het mij een enorm depressief gevoel. In een positieve periode besef ik dat deze angst ongegrond is. Ik heb nog nooit gevoelens gehad voor een man, laat staan dat ik mij aangetrokken heb gevoeld.

• Obsessie voor het verleden van mijn partner en de hiermee gepaard gaande gedachten. Ik kan soms obsessief het verleden van mijn partner uitpluizen via facebook of foto’s. Ik stel me dan voor hoe ze seks had met haar ex(en), ik heb als het ware last van retroactieve jaloezie en betrap mijzelf dat ik het niet kan verdragen dat ze met anderen de lakens heeft gedeeld. Ik weet dat dit ridicuul is omdat ik zelf met anderen sliep, maar in een negatieve periode overheersen deze gedachten zodanig dat ik compleet depressief word en mij heel heel slecht voel. Ik kan compleet gek worden door een foto van 1 van haar exen te zien en dit bezorgt mij intense gevoelens van haat, afkeer, een misselijk gevoel. Overigens kan ik het dan ook niet vatten dat er reeds iemand anders zijn zaad in haar is geweest. Dit geeft mij een angstig en misselijkmakend gevoel. Omdat ik natuurlijk niet vrijuit over deze gedachten kan praten, ga ik dit uiten door negatieve uitspattingen. Ik ga dan plots zeggen “ je moet je ex defrienden op facebook” of soms gebruik ik negatieve uitlatingen naar haar toe. Ik gebruik dan soms de woorden sletje of trut, om ze dan nadien weer meteen in te slikken. Ik weet zelf niet goed van waar die uitlatingen komen en hoe ik zodanig de controle kan verliezen over mezelf. Ik ga verder in de negativiteit en begin in te beelden dat haar exen beter waren voor haar dan ik of meer betekenden voor haar dan ik doe. IK maak mijn eigen interpretatie van hoe het was en kraak mezelf helemaal af. Ik voel mezelf zo slecht dat ik op zo momenten het gevoel heb dat het allemaal te laat is en dat ze op dat moment liever bij haar exen wilt zijn. IK ga verder in de negativiteit en begin mezelf mislukt te vinden en vraag me af wat ik haar te bieden heb. Ik begin te twijfelen aan mezelf en denk dat ze zaken als “ met jou heb ik de beste seks ooit” enkel zegt om mij te sussen. Deze gedachten leiden tot nog meer negativiteit en maken me vanbinnen compleet kapot. Onlangs heb ik een mes uit de kast genomen en wou ik mezelf de polsen over snijden. Ik besefte dat dit niet de oplossing was en heb het mes aan de kant gelegd. Ik besefte dat er nog zoveel andere zaken zijn om voor te leven en dat ik mij niet moest laten meeslepen in deze negatieve spiraal. Mijn vriendin zag mij met het mes en werd heel bang. Dit heeft gezorgd voor een heuse crisis die mij nog meer in de negativiteit sleurde. Ze wenste een normaal vriendje en ik voelde mij hierbij zo slecht omdat ik mezelf niet normaal voel. Eens ik in die negatieve vicieuze cirkel zit geraak ik er niet uit en leidt elk negatief gedacht tot een ander negatief gedacht. Vaak geraak ik in die cirkel door een trigger. Ik link jaartallen/plaatsen aan het verleden van mijn vriendin. Als ze iets vertelt over 2014 link ik dat aan de korte relatie die ze met die Fransman had. Ik stel me dan voor hoe ze met hem sliep, seks had, hem vastpakte , berichtjes stuurt kortom dezelfde zaken die ze nu met mij doet. Dit geeft mij een heel beangstigend gevoel en leidt to meer negatieve gedachten. Soms krijg ik deze gedachten tijdens de seks en kan ik mij niet meer concentreren, soms geeft dit een boost om het “beter” te doen. In een positieve periode kan dit mij allemaal niet zo zeer schelen.

• Soms heb ik de schrik dat 1 van haar exen haar gaat komen opzoeken/ of haar tegenkomt en dat ze gaan seks hebben of hij haar gaat forceren to seks. Soms heb ik de schrik dat dit gaat gebeuren in mijn huis. Soms heb ik de schrik dat iemand haar gaat verkrachten terwijl ze alleen thuis is. Gebeurtenissen in boeken of films kunnen een trigger zijn om deze gedachten op te wekken. Ik heb vaak een enorme angst om bedrogen te worden of verlaten te worden. Ik heb onlangs een huis gekocht en mijn vriendin zou zich graag inkopen zodat het “ons” huis wordt. Ik ga zodanig verloren in de negativiteit dat ik paranoia word. Ik denk dan dat ze seks gaat hebben met iemand anders in “mijn” huis en dat we hierdoor gaan scheiden en ik “mijn” huis verlies. In een positief moment heb ik deze gedachten niet en zou ik niks liever willen dan er samen voor te gaan.

• Ik heb schrik dat ze tijdens het uitgaan met iemand anders gaat dansen of iemand leuker gaat leren kennen. Dit maakt mij zodanig angstig dat ik bepaalde vriendinnen met wie ze vroeger uitging ga haten. Ik denk dat deze vriendinnen haar gaan meesleuren in losbandigheid en overspel. Ik heb ondertussen reeds haatgevoelens ontwikkeld voor deze vriendinnen en wil niet dat ze in “ons” huis komen. Ik heb schrik dat ik compleet door het lint zou gaan moest ik haar met iemand anders zien dansen. Hoewel ik in een positieve periode geen jaloers persoon ben en ik helemaal geen problemen heb met normale omgang tussen mensen. Bij het lezen van mijn eigen tekst besef ik dat al deze gedachten belachelijk zijn. Ik ben van nature helemaal niet bezitterig en eigenlijk zelf een beetje terughoudend. Een meisje is voor mij maar interessant als ze interesse heeft in mij en naar me toe komt. Als iemand met andere wilt zoenen/dansen is die persoon niet meer exclusief voor mij.

• Terwijl ik dit schrijf heb ik een positieve periode. Mijn negatieve gedachten zijn als het ware uitgeschakeld.
Gebruikersavatar
YutaYuneYunesson
Berichten: 132
Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17

Re: Mijn Verhaal

Hallo Didier

Lijkt mij lastig zeg, je hebt vele angsten.
In eerste instantie kwam "bipolaire stoornis" in mij op, maar zo te zien hebben de psychologen dat er niet bij jou uitgehaald en ik neem maar aan dat daar een goede reden voor is =)

Ik zou niet zo goed weten welk advies ik je kan geven, je geeft zelf al aan dat je goed met je angsten kan omgaan in goede periodes, maar in slechte niet.

Misschien helpt het om afspraken te maken met jezelf in positieve periodes, bv dat je tegen jezelf zegt dat de angsten niet waar zijn. Zodat je in een negatieve periode kunt denken: Het is niet waar, dat weet ik want dat heb ik tegen mezelf gezegd toen ik mij nog goed voelde en dan proberen er niet verder over na te denken ook niet op een positieve manier, want ik denk dat je dan algauw op negatieve gedachtes uitkomt.

Ik bedenk dit omdat ik vroeger tijdens het uitgaan in nuchtere toestand afspraken met mijzelf maakte, zodat ik later geen gekke dingen ging doen als ik aangeschoten raakte. Ik weet niet of ik dit mag vergelijken met elkaar, maar ik kan mij voorstellen dat je in de negatieve periodes niet jezelf bent en minder goed in staat bent om rationeel te denken, omdat negatieve gedachtes het overwinnen.

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”