Zeer moeizame relatie

[Linda 1985]

Hallo iedereen,

Ik heb iets meer dan een jaar een relatie met een man die bipolair is, maar hij krijgt hiervoor nog geen medicijnen.
In zijn tienerjaren werd hij namelijk depressief verklaard en sindsdien slikt hij paroxetine (ondertussen 10-15 jaar).
Een paar weken terug raakte hij overspannen door zijn werk en hij heeft zich toen voorgenomen om serieus aan zichzelf te werken omdat hij niet zeker weet of de klachten alleen met zijn werk te maken hebben. Hij praat nu met een bedrijfsarts, bedrijfsmaatschappelijk werker, psycholoog/seksuoloog en binnenkort ook een psychiater. Maar terwijl hij zo met zichzelf bezig is raken ik en onze relatie ondergesneeuwd, en dat zorgt bij mij voor het nodige verdriet en stress.
Soms heb ik er spijt van dat ik mijn vorige relatie heb verbroken om met hem verder te gaan, want mijn ex was emotioneel stabiel en hij had alles voor mij over. Ik ben regelmatig een uitlaatklep voor zijn negatieve emoties en achteraf heeft hij daarvan spijt maar dan is het leed al geleden.
Ik merk aan hem dat hij mij niet kwijt wil en dat gevoel is wederzijds omdat ik erg van hem hou, maar ik heb behoefte aan zoenen, knuffelen en andere vormen van genegenheid en daar heeft hij nu moeite mee.
Zijn er hier meer mensen die een relatie hebben met iemand die (manisch) depressief of bipolair is? Hoe ga jij hiermee om? Ik vraag dit omdat ik mijn probleem aan een paar 'onervaren' mensen heb verteld en die waren erg kort door de bocht. Ik ga niet zomaar mijn relatie opgeven.

[risingphoenix]

Hoi Linda,

Ik las jouw verhaal al een paar keer door.
Het feit dat hij gemeend aan zichzelf wil werken toont, naar mijn aanvoelen,
wel aan dat hij van goede wil is en dat hij een positieve stap zet naar 'beter' voor
zichzelf en ook naar 'beter' voor jullie.
Ik denk dat kleine stapjes voorwaarts het beste zijn dat je van hem nu kan verwachten aangezien
hij het blijkbaar erg zwaar heeft nu.
Ik zou dit ook aanmoedigen als hij zo een stap zet.

Tegelijkertijd zou ik ook naar hem toe aangeven hoe jij je er bij voelt en wat het met jou doet.
En ook wat jij van hem verwacht.
Ik kan me voorstellen dat het niet makkelijk is om mee om te gaan.
Het is niet de bedoeling dat jij er straks ook onder doorgaat, dus geef gerust je grenzen aan en kom ook op voor jezelf.


Veel sterkte

[Linda 1985]

Hoi Risingphoenix,

Je antwoord geeft me kracht om er voor mijn vriend te zijn [love]

Dankjewel!

[risingphoenix]

Blij dat te lezen, Linda

[risingphoenix]

Hoe gaat het ondertussen met jou, Linda?

[Linda 1985]

Ik voel me iets beter omdat ik op dit forum mijn ei kwijt kan en ik zit sinds een paar weken op teken- en schilderles.
Ik merk nu hoe belangrijk het is om je eigen dingen te hebben en doen, ik ben ook een enorme denker (net als mijn vriend) dus ik betrek zijn gedrag heel makkelijk op mezelf. Ik heb zelf ook issues waarvoor ik straks therapie ga krijgen, maar ik ben niet depressief dus ik weet niet hoe dat is. Het geeft veel stress als degene waarvan je houdt meestal somber is en heel veranderlijk is in zijn gedrag. We hadden eergisteren ook een gesprek over hoe de therapie (hij gaat in dagbehandeling) hem en onze relatie zal beïnvloeden want ik ben bang dat zijn of mijn gevoelens zullen veranderen waardoor de relatie stuk gaat. Hij verwacht dat dit niet zal gebeuren en is optimistisch over onze toekomst, dus dat sterkt mij ook weer.
Vanavond gaan we uit eten met mijn familie, en ik kijk er tegenop omdat hij niet goed kan omgaan met sociale situaties waarbij meerdere mensen betrokken zijn. Hij had laatst ook een bedrijfsuitje van 2 dagen en daarna zakte hij weg in een diepe depressie, dus ik vraag me af hoe hij morgen zal zijn. Mijn vader en zus zijn heel belangrijk voor mij en ik zie ze erg weinig omdat ik me aanpas aan mijn vriend.
Ik ga binnenkort praten met een maatschappelijk werker omdat ik meer wil weten over bipolaire stoornis en hoe ik daar mee om moet gaan. Tegelijkertijd probeer ik mezelf niet te verliezen en leuke dingen te blijven doen, dus dat betekent dat ik een beetje afstand zal moeten nemen.

Ik wens je een heel fijn weekend Risingphoenix, en de rest v/h forum ook!

[risingphoenix]

Ik lees dat jullie er beide hard aan werken.
En je zorgt goed voor jezelf; zeker blijven doen dit [045]

Jij zegt dat sociale situaties moeilijk zijn voor hem en hem blijkbaar overstuur maken.
En dat is wellicht niet fijn voor jou.
Maar het feit dat hij toch meegaat en het op zijn minst probeert (in een groep mensen vertoeven) lijkt mij , gezien jouw beschrijving van zijn toestand, al mooi.

Door jouw berichten heen voel ik wel veel liefde, het gevoel dat jullie elkaar echt graag zien.
Het komt goed, Linda!

[Linda 1985]

Mijn vriend, en ik dus ook, gaat door een donkere periode. Hij is een tijdje gestopt met paroxetine en sindsdien is hij depressiever dan ooit. We hebben regelmatig ruzie en we wonen niet meer samen, we zien elkaar nu weekends en zelfs dan is er spanning. Ik twijfel nu enorm aan onze relatie, ook omdat hij weer contact heeft met zijn ex. We hebben in het verleden veel ruzie om haar gehad omdat ik na een maand relatie erachter ben gekomen dat hij haar om sexy foto's had gevraagd en die had zij opgestuurd. Hij beweerde dat ze een goede vriendschap hebben ondanks een zeer tumulteuze relatie van 6 jaar. Zij was zijn eerste liefde en ze waren zelfs getrouwd, maar ik heb altijd het gevoel gehad dat zij hem tegenhield in zijn volgende relaties. Ik wil gerust geloven dat hij geen gevoelens meer voor haar heeft en dat hij nooit meer een relatie met haar zal aangaan, maar er speelt iets tussen die 2 waar hij niet graag over spreekt. Hij zei dat de relatie niet goed is afgesloten en dat hij vaak heeft gedacht hoe het zou zijn als hun liefde een kans had gehad.(zij woont in Thailand) Dit heeft mijn wantrouwen aangewakkerd en ik heb moeite met het feit dat ondanks dat ze vreemdging, hij alleen de goede kanten wil zien en dat hij erg veel aan haar had in zijn depressieve periodes. Ik ben bang dat elke keer als hij zich rot voelt en afstand van mij neemt, hij contact met haar opneemt. Ik weet dat hij niet zal vreemdgaan in de zin van zoenen en sexy, maar als hij sexy foto's van zijn ex als vriendschappelijk ziet dan maak ik mij enorm zorgen. Zijn ex had een half jaar terug gezegd dat ze nog veel van hem houdt en dat ze jaloers is op wat hij nu met mij heeft. Mijn vriend wil ondanks dit bevriend met haar zijn.
Ik vind dit zo'n complexe situatie en ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan.

[risingphoenix]

Hoi Linda..

Ik vind het erg jammer om te lezen dat het ondanks de vele therapie en de hulp die jullie gezocht hebben blijkbaar niet zo goed gaat in jullie relatie.

Bij een zware depressie grijpen mensen nogal eens terug naar een ideaal (eigen ervaring).
Zelf creëerde ik een soort persoon die in werkelijkheid iemand heel anders kan zijn.
In jouw tekstje lees ik vooral fixatie op het uiterlijk en enkel de positieve eigenschappen zien.
Het is een beetje als een eigen fantasiewereld creëren, denk ik, om te kunnen 'dealen met'.
Hoe zwaar jouw man het ook heeft, persoonlijk vind ik dit niet 'ok'.

Ik denk dat veel praten belangrijk is; duidelijk maken dat het invloed heeft op jou, dat jij er ook nog bent en hem vragen of hij jullie relatie nog belangrijk vindt. Ik denk dat je hier gerust wat druk mag zetten.

Sterkte Linda

[Linda 1985]

Hoi Risingphoenix,

Bedankt voor je reactie, het is nu onmogelijk om een gesprek met hem aan te gaan over zijn ex, we krijgen namelijk altijd ruzie en hij kapt de boel af. Hij zegt dat ik er teveel over wil praten en dat het constante gevraag en wantrouwen hem nog nerveuzer maakt.

Ik had er niet bij stil gestaan dat hij zijn ex in bescherming neemt omdat hij liever niet aan de negatieve dingen wil denken. Hij zegt dat hij het niet aan zou kunnen om weer in een relatie met haar te stappen, en dat hij überhaupt zulke gevoelens niet meer voor haar heeft. Maar ik voel een afstand en het kan door zijn huidige dip komen, maar ik blijf achterdochtig naar haar toe. Ik weet ook dat alle berichten die zij over en weer sturen verwijderd worden, ik vroeg hem waar hij dat deed en hij zei 'zelfs al zou ik dat doen, dan doe ik dat omdat jij ze anders leest'. In een wanhopige bui heb ik eens zijn beste vriend gebeld en gevraagd wat ik kan doen aan die hele 'ex situatie', hij was stomverbaasd dat mijn vriend nog contact met haar had. Hij wist dus van niets en hij zei dat hij en andere vrienden hem jaren terug hadden afgeraden om met haar een relatie te hebben, zij vonden haar niets en voorzagen alle problemen.

Hij baalt enorm dat ik vaak over die foto's ben begonnen en dat ik hem dat niet heb vergeven, dat is ook zo en ik zie het als een slechte start van onze relatie. Hij zegt dat hij een fout heeft gemaakt en dat hij spijt heeft en dat hij zijn excuses heeft aangeboden.
Hij zegt zich nu helemaal op zichzelf te willen focussen omdat hij beter wil worden en dat hij bijvoorbeeld niet wil praten met mijn psycholoog over onze relatie. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook moet doen; me op mezelf focussen en beter worden zodat ik sterker in mijn schoenen sta. Misschien beoordeel ik onze relatie dan beter en kan ik alles in een beter perspectief zetten. Mensen die dicht bij mij staan hebben gezegd dat het op de lange duur niets zal worden; dat mijn vriend me meer verdriet dan geluk bezorgd en dat ik voor mezelf moet kiezen. Ik denk hier vaak aan en ik speel soms met de gedachte dat ik hem verlaat.

Hij heeft het onderhand een paar keer (3 of 4) uitgemaakt maar na een korte periode kwam hij erop terug. Hij zei elke keer veel van mij te houden en dat hij door zijn stoornis dingen vaak verkeerd inschat. Ook heeft hij toegegeven dat hij de meeste schuld heeft van onze problemen. Hij is sinds een paar weken zo enorm somber vanwege het stoppen met medicatie en de problemen die hij heeft op zijn werk (hij werkt nu op therapeutische basis vanwege een burn-out).

Ik merk dat het helpt dat ik doordeweeks bij mijn vader ben, het heeft me rustiger gemaakt en mijn vader heeft een goede invloed op mij (hij is superpositief).

[risingphoenix]

Dag Linda,

Ik heb zeker wel jouw laatste bericht gelezen.
En ik heb het zelfs al op verschillende dagen herlezen.

Ik kan alleen maar zeggen dat ik met jou meeleef.
1 ding springt er voor mij echt uit in je laatste stukje.
En dat is waar je beschrijft dat je moet gaan kiezen voor jezelf. Je hebt alles goed overdacht en tot die conclusie ben je, denk ik te lezen, gekomen voor jezelf. En dat is een belangrijk besef voor je welbevinden, denk ik. Wat die stap dan precies inhoudt, dat kan alleen jij zelf gaan invullen. Dan kan niemand anders voor je, ook geen familie of dichte vrienden; laat je dus zeker niet beïnvloeden door wat anderen er van vinden. Kijk naar binnen, luister naar je innerlijke stem, wat wil jij? wat voelt goed voor jou? wat heb jij nodig?

Ook erg goed dat je steun hebt aan je vader.
Dat is ook erg belangrijk, denk ik.
Omring je voldoende met mensen die jou positieve energie geven en even uit dat vacuüm halen.

Heel veel sterkte aan jou; niet opgeven

[Linda 1985]

Ik heb het besluit genomen om alles op papier te zetten en volgend weekend weer met mijn vriend te praten over zijn ex...
Ik ondervind meer stress van haar en hun 'vriendschap' dan van mijn vriend zijn stoornis, en ik denk dat ik open kaart moet gaan spelen. Ik vind het niet meer leuk dat ik vaak over haar klaag en dat ik zelfs tijdens mijn therapie over haar praat; ik wil aan mijzelf werken en mij niet meer met haar bezighouden.
Ik wil eigenlijk dat mijn vriend de keuze maakt; zij of ik, maar gezien de gesprekken die we al gehad hebben weet ik dat hij niet voor het blok geplaatst wil worden. Maar ik kan mijn gevoelens niet ontkennen en ik vertrouw hun vriendschap niet, ik weet dat mijn vriend tegen mij liegt als we het over haar hebben en dat betekent volgens mij dat hij haar heel hoog heeft zitten. Tijdens onze laatste ruzie over haar zei hij dat hun vriendschap een 'guilty pleasure' is, en hij slikte zijn woorden meteen in maar hij kon het niet meer terugnemen. Hij snapte mijn wantrouwen wel maar hij bleef zeggen; zij zit helemaal in Thailand en ze zal nooit hierheen komen.
Ik denk dat ik maar gewoon moet zeggen dat hun contact op mij overkomt als overspel en dat ik er langzaam maar zeker aan onderdoor ga. Het feit dat ik stiekem een paar keer in zijn telefoon heb gekeken is enorm slecht maar hij voedt mijn wantrouwen door niet open en eerlijk te zijn over de manier waarop zij met elkaar omgaan.
Zijn er meer mensen op dit forum die een vriend/vriendin hebben die op zo'n manier contact hebben met een ex? Hoe ga jij hiermee om? En kan het komen door zijn bipolaire stoornis dat mijn vriend zo'n rare kijk heeft op vriendschappen en ex-vriendinnen? (in mijn ogen dan)

[momo]

Ik moet zeggen dat ik dan ook een rare kijk heb op vriendschappen . Ik ben vrouw en vind dat het moet kunnen bevriend te zijn met mannen, zonder dat er meer aan de hand is.

Mijn partner (17 jaar al) is daar ook vrij in en ik zou dat gesprek dat jij van plan bent niet eens willen voeren.

Waar het allemaal om draait is uiteindelijk vertrouwen. Je man (of vriend) heeft zijn verleden en het kan best zijn dat hij nog gevoelens heeft voor zijn ex. Ze hadden een relatie en die dingen stoppen nu eenmaal niet zomaar. Maar het feit dat hij nu bij jou is en zijn ex echt heel ver weg zit moet toch een teken zijn dat hij voor jou kiest?

Zelfs al kan hij jou overtuigen dat hun contact beeindigd zal zijn, zal je dan gerust zijn erin? niet meer telefoon checken enz.

Ik denk dat je het probleem in jezelf moet oplossen, hun contact zien voor wat het is.. wat internet geklets op zeer lange afstand.Dat valt volgens mij niet onder overspel

Maar dat is mijn kijk op de zaak. Denk niet dat bipolair zijn er iets mee te maken heeft om op je tweede vraag te andwoorden.

Hoop dat je eruit raakt [045]

[Linda 1985]

Dankjewel voor je reactie Momo, en ik snap wat je bedoelt maar er zijn wat dingen voorgevallen waardoor ik constant een naar gevoel bij hun vriendschap heb.
Zo heeft zijn ex op mijn vriend's verzoek sexy foto's gestuurd terwijl wij al een relatie hadden en heeft zij daarna tegen hem gezegd dat ze nog van hem houdt. Het is voor haar meer dan een vriendschap en ik voel mij bedreigd hierdoor, vooral omdat mijn vriend haar duidelijk niet los kan laten.
Hij liegt ook over hun contact en hij verwijderd alle berichten die ze naar elkaar sturen, ik word hier alleen maar wantrouwiger van. Hij lijkt haar wel geheim te willen houden en ik hou van een open relatie (qua communicatie

Je hebt gelijk hoor dat hij nu voor mij kiest en ik weet dat hij van mij houdt, maar ik wil het gevoel hebben dat hij volledig voor mij gaat en niet dat hij zijn digitale heil zoekt bij een ex zeg maar...

Als hij het contact met haar zou verbreken zou ik inderdaad sceptisch zijn of dat wel echt zo is, ook hier snap ik jouw punt.

Ik zal sowieso aan mijzelf werken; jaloezie is een nare eigenschap en ik wil hier graag mee leren omgaan.

[volhoudertje]

Zijn er meer mensen op dit forum die een vriend/vriendin hebben die op zo'n manier contact hebben met een ex? Hoe ga jij hiermee om?

Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet zo 'ruimdenkend' ben als het gaat om vriendschappen met ex-en. Het is eigenlijk al foute boel als je het idee hebt een ander binnen je relatie te moeten tolereren. Zinnetjes als "we zijn gewoon vrienden" of "mijn ex betekent veel voor mij," wil ik in ieder geval liever niet horen. Het is uit me de ander of niet, als je aan nieuwe relatie begint moet je geen behoefte hebben
om je ex te bellen, er bij op visite te gaan of vriendschappelijk contact te blijven onderhouden.
Dat gaat toch altijd wringen. Maar goed, er zijn wellicht anderen die zich op dit vlak wel 'ruimdenkend' kunnen opstellen, ik zou het niet kunnen.

[Linda 1985]

Het is eigenlijk al foute boel als je het idee hebt een ander binnen je relatie te moeten tolereren.

Zo voelt de hele situatie dus voor mij, ik heb niet het idee dat ik de enige vrouw in onze relatie ben en dat bezorgd mij stress.

Mijn vriend en ik hebben over veel dingen dezelfde opvattingen, maar niet wat betreft relaties en vriendschappen. Ik heb niet de behoefte aan vriendschap na het beëindigen van een relatie, mijn vriend wel want hij heeft dit geprobeerd met al zijn exen. Maar al zijn exen kregen een nieuwe relatie en hielden dan op met contact houden (behalve die Thaise dan).
Mijn vriend zei ook dat mocht het ooit uit gaan tussen ons, dat ik dan heel belangrijk voor hem blijf en hij hoopt dat wij dan ook bevriend blijven. Ook vermijdt hij ruzies als de pest en kan hij er niet tegen als iemand hem niet mag, vandaar dat hij ook graag complimenten geeft aan iedereen. Dat laatste is voor mij verwarrend omdat het soms overkomt als flirten.

Een vriendschap met een vrouw vind ik ok maar het is toch anders als die vrouw een grote liefde is geweest.

[Linda 1985]

Weer even een update; ik had afgelopen weekend besloten om toch met mijn vriend over zijn ex te praten; ik was erachter gekomen dat ik ze niet alleen Whatsappen, maar elkaar ook bellen (FaceTime).
Hij beweerde zich schuldig te voelen nadat ze elkaar gebeld hadden en dat hij haar daarna geblokkeerd had, maar dit is niet waar want ik heb dit gecheckt. Hij blijft dus liegen als het haar betreft en we zitten in een vicieuze cirkel waarin ik hem niet met haar vertrouw en hij vertrouwt mij niet omdat ik zijn telefoon check. Ik snap ook wel waarom meerdere mensen zeggen dat we moeten stoppen met deze relatie, en ik krijg steeds meer twijfels op deze manier; ik snap niet waarom iemand een relatie zo op het spel wil zetten?
Ik weet serieus niet meer waarom ik zijn telefoon checkte toen we een maand samen waren, ik denk een deel nieuwsgierigheid en een deel achterdocht naar zijn ex toe omdat ik het idee had dat ze nog veel voor mijn vriend betekende. Mijn vriend zegt dat het in mijn aard zit (jaloezie en wantrouwen), maar ik weet zeker dat het door haar komt en hun contact.
Ik ben de ruzies en gebrek aan vertrouwen meer dan zat; ik vind het zo naar dat mijn vriend boos wordt elke keer als zij ter sprake komt, en ik twijfel dan; maak ik het erger dan het is of vind hij dat hij meer recht heeft op zijn 'vriendschap' met die ex? (hiermee doel ik op het feit dat hij gezegd heeft dat elke keer als ik hem check, ik mijn vriend meer naar haar toeduw) Hij houdt haar geheim voor iedereen, en als ze elkaar blijven bellen dan stop ik met de relatie, ook al breekt het mijn hart.
Ik denk zelfs dat een soort van relatietherapie misschien wel nodig is.

[Linda 1985]

ik was erachter gekomen dat ik ze niet alleen Whatsappen, maar elkaar ook bellen (FaceTime).
Hij beweerde zich schuldig te voelen nadat ze elkaar gebeld hadden en dat hij haar daarna geblokkeerd had, maar dit is niet waar want ik heb dit gecheckt.

Ter verduidelijking; ik confronteerde mijn vriend hiermee, hij had mij dit anders niet verteld.

[Black Swan]

Ik heb je verhaal een paar keer gelezen en wilde toch reageren... Misschien heb je er iets aan...

Allereerst vind ik dat vriendschap tussen een man en een vrouw moet kunnen.
Ik heb zelf een vriend die ik sporadisch spreek en waar ik heel soms mee afspreek (we wonen ver uit mekaar)
Als ik in een relatie zit, ga ik ervan uit dat ik mijn partner kan vertrouwen.

Wat exen betreft, zie ik het even anders: een ex is een ex voor een reden...
Zelf heb ik nog contact met mijn laatste ex, maar dat is enkel omdat hij mij contacteert via sms en Facebook.
We zijn alletwee nog single, en hij heeft korte tijd een relatie gehad en toen hoorde ik hem niet.
Ik heb zelf geen behoefte aan contact met mijn ex, en moest ik iemand leren kennen zal ik hem dat zeker duidelijk maken.

En dan dat stapje verder: als mijn partner stiekem contact moest hebben met een ex, liegen en ook nog pikante foto's toegestuurd krijgen...
Ik zou me daar ook serieus vragen bij stellen...

Ik ken je partner natuurlijk niet, en misschien is het allemaal onschuldig.
Misschien streelt het gewoon zijn ego en wil hij er verder niets mee doen.
Maar als je dan spreekt over jaloezie, achterdocht en wantrouwen denk ik wel dat er een goede voedingsbodem voor is...

[volhoudertje]

ik was erachter gekomen dat ik ze niet alleen Whatsappen, maar elkaar ook bellen (FaceTime).
Hij beweerde zich schuldig te voelen nadat ze elkaar gebeld hadden en dat hij haar daarna geblokkeerd had, maar dit is niet waar want ik heb dit gecheckt.

Ter verduidelijking; ik confronteerde mijn vriend hiermee, hij had mij dit anders niet verteld.

Het lijkt niet dat er nog veel rek in deze relatie zit. Jij vertrouwt hem niet en controleert zijn telefoon en hij vertelt niet altijd de waarheid. Wat levert deze relatie je eigenlijk op?

[Linda 1985]

Ik heb mijn vriend gezegd dat mijn grens meerdere malen is overschreden en dat ik er nu klaar mee ben, als hij niet inziet dat zijn contact met zijn ex een probleem is voor onze relatie dan is er weinig om voor te vechten.
Ik wil graag vechten, nog steeds, want ik hou echt enorm veel van hem maar ik kan de stress niet meer verdragen.
En het feit dat hij over zijn 'vriendschap' liegt (of in ieder geval verborgen houdt) tegen zijn familie en vrienden vind ik ook schrikbarend, ik heb dit weekend contact gehad met zijn schoonzus (zij is ook al jaren een goede vriendin van hem) en die schrok van mijn verhaal. Ik heb haar eerlijk verteld dat ik meerdere malen zijn telefoon en computer heb gecheckt, maar ze stond achter me en zei dat ik voor mezelf moest kiezen.
De laatste keer dat het even uit was tussen ons heeft hij tegen zijn broer en schoonzus gezegd dat ik hem niet vertrouw en zijn telefoon check, dat vonden hun erg raar en toen ze doorvroegen heeft mijn vriend gezegd dat er niets was voorgevallen wat mijn wantrouwen gewekt zou kunnen hebben. Dat is toch vreemd? Waarom zei hij niet gewoon dat ik wantrouwig was naar zijn vriendschap met zijn Thaise ex?
Ik heb nooit iemand bij ons probleem willen betrekken maar ik voelde me als een kat in het nauw omdat ik er met niemand over kon praten, en daarmee bedoel ik mensen die mijn vriend kennen.

[volhoudertje]

Ik heb mijn vriend gezegd dat mijn grens meerdere malen is overschreden en dat ik er nu klaar mee ben, als hij niet inziet dat zijn contact met zijn ex een probleem is voor onze relatie dan is er weinig om voor te vechten.

Ik kan je hier eigenlijk alleen maar gelijk in geven. Eerlijkheid en vertrouwen zijn belangrijk in een relatie en als je vertrouwen iedere keer geschaad wordt levert dat geen
prettige situatie op. Het zegt eigenlijk al genoeg dat je schoonzus jou steunt nadat ze jouw verhaal heeft gehoord en aan jouw kant staat.

Besluiten om een einde te maken aan een relatie is niet altijd even makkelijk, maar vaak is het beter
als mensen voor zichzelf kiezen. Het heeft geen zin om ten koste van jezelf bij iemand te blijven.

[Linda 1985]

We zullen elkaar voorlopig niet meer zien, voor mij voelt het alsof de relatie voorbij is en ik merk dat ik er nu veel rustiger mee kan omgaan omdat ik zeker weet dat ik niet volledig schuldig ben.
Zijn ouders, broer en schoonzus staan achter mij en zijn ook klaar met deze hele ex-situatie. Ook zij vinden het niet eerlijk naar mij toe dat hij zo'n plank voor zijn hoofd heeft en nemen het mij niet kwalijk dat ik grenzen heb gesteld ondanks zijn gemoedstoestand. Hij mag dan wel bipolair zijn, de relatie draait niet alleen om hem.
Hij gaf mij vandaag overal weer de schuld van; dus dit probleem zit erg diep. Iedereen is ervan overtuigd dat hij veel van mij houdt, maar zijn ex heeft hem waarschijnlijk verpest met haar manipulatieve spelletjes (tijdens en na hun relatie).

Ik hoop dat hij het probleem inziet en dat we er over kunnen praten na een tijd, maar als dat niet gebeurd dan kies ik voor mezelf.

[volhoudertje]

Ik hoop dat hij het probleem inziet en dat we er over kunnen praten na een tijd, maar als dat niet gebeurd dan kies ik voor mezelf.

Ik denk dat dit een verstandig besluit is.

[Linda 1985]

3 maanden verder; mijn vriend heeft eindelijk hulp gekregen in de vorm van nieuwe medicatie, de therapie komt niet echt van de grond maar hij heeft nu een goede ondersteuning. Hij heeft minder last van moodswings en ik heb sinds april een leuke baan, we wonen nu ook weer samen.
Zoals te verwachten gaat dit niet altijd goed en we hebben onze discussies cq. ruzies, maar sinds ik die fulltime baan heb ben ik me ietsje los gaan maken en kom ik meer voor mezelf op. Voorheen had mijn vriend de overhand in onze discussies maar ik geef nu flink tegengas en hierdoor komt mijn vriend sneller tot rede.
Maar ik word er moe van dat het nodig is en ik heb binnenkort een cursus waarvoor ik een week weg moet en ik heb moeite om hem te vertrouwen. Ik weet dat hij niet vreemd zal gaan maar ik weet dat hij er moeite mee heeft dat hij het contact met zijn Thaise ex moest verbreken. Ook heeft hij er nog steeds een handje van om bepaalde dingen voor mij te verzwijgen zodat hij dat 'privé kan houden'. Hij vindt dat erg belangrijk en in zekere zin snap ik dat wel, maar gezien wat er in het verleden is gebeurd wekt dat wantrouwen op.
Ik mis ook het lichamelijk contact wat voor mij heel natuurlijk is maar voor hem een angst (we doen het alleen als hij zin heeft en dit is altijd 's nachts), ik merk ook dat ik speel met de gedachte om iets verder te gaan dan flirten met iemand anders. Dit zodat ik ook een geheim heb, ik weet donderspoed hoe slecht dit is maar ik mis het gevoel dat iemand naar je verlangt. Ik wil hem absoluut geen pijn doen en ik hou van hem maar in veel situaties hou ik rekening met hem (en ik doe alles voor hem) en het voelt alsof de relatie om hem draait.

Samengevat kan ik me voorstellen dat veel mensen in mijn situatie zo'n relatie zouden verbreken en alhoewel ik soms met die gedachte speel, wil ik het niet.
Ik weet niet eens meer waarom ik dit schrijf, ik wou denk ik gewoon mijn verhaal kwijt.