hoe verwerk ik dit?

[zonnetjeinhuis]

Beste allen,

Ik heb een probleem. ik heb een heel lieve vriendin, waar ik al 8 jaar een relatie mee heb, maar de laatste jaren heb ik problemen gehad. Mensen in mijn familie zijn overleden, ik ben mijn baan kwijtgeraakt, we zijn geemigreerd en ik kan/kon hier moeilijk aarden, en had ook een flinke depressie. Mijn vriendin heeft mij altijd gesteund, maar het laatste jaar wel aangegeven dat het niet meer ging zo. Ik ben egoistisch geweest, en vond mijn problemen op dat moment belangrijker. Op een gegeven moment heeft mijn vriendin dan ook gezegd dat het uit was, maar verder gebeurde er niets, ik bedoel, we woonden nog samen, er is nooit gesproken over uit elkaar gaan, of bankzaken regelen (gezamelijke rekening) oid, en we leefden echt gewoon zoals daarvoor ( sex etc) Ik dacht dus eerlijk gezegd dat ze het 'het is uit' in een vlaag van woede had geroepen, en het nog gewoon aan was ( was niet de eerst keer dat ze het zei, en altijd was het gewoon in haar woede)

Ongeveer een maand later, ben ik wel even ergens anders gaan wonen (ik was het 'het is uit verhaal'al lang al weer vergeten.) Ook hierbij niet als in het is definitief uit, maar 'om wat afstand te krijgen en leuke dingen te doen om elkaar weer van een andere kant te zien'. Veel gedate dus, we zagen elkaar bijna degelijks. Ook nog met elkaar geslapen.Ik heb toen echt aan mezelf gewerkt
Nu komt het: mijn vriendin heeft toen een relatie gekregen met iemand op haar werk, maar 2 dagen nadat die relatie aanging, vroeg ze ook aan mij of ik weer terug kwam wonen in ons huis. Ze gaf aan te hopen dat ik zo blijf (wat ik van plan ben)maar nog niet met die ander te willen breken voor het geval ik weer terug zou vallen in mijn oude zelf. Na nog een maand heeft ze het wel uitgemaakt met die ander, maar ze zien elkaar nog vaak omdat ze collega's zijn. Dit is nu een half jaar terug.

Ik heb moeite met het vertrouwen terug te krijgen, want hoewel mijn vriendin mij nooit heeft bedrogen, heeft ze die ander wel bedrogen (met mij) en hoe weet ik nu dat dat andersom niet zo is? Ik kan ook niet zeggen dat mijn vriendin mij het gevoel geeft er 1000 % voor te gaan, want de problemen lagen bij mij en niet bij haar, en 'ze is nu toch nog bij mij"? Als ik vraag of het nog goed gaat tussen ons zegt ze twijfel niet zo, en pieker niet zo, maar ik kan er geen kant mee op, omdat we nog steeds in het buitenland wonen en ik hier geen vrienden heb (ze praten een andere taal, dat helpt ook niet) Mijn vriendin was het enige stukje zekerheid wat ik nog had en dat lijkt nu ook weg.

Kan iemand mij raad geven wat te doen om mijn vertrouwen terug te krijgen zonder mijn vriendin er mee lastig te vallen?

Dank! zonnetje

[GeenPijn]

Volg je gevoel als er alarmbelletjes rinkelen is dat meestal niet voor niets. Als er niets de hand was geweest was je ook niet wantrouwig maw er is geen magische manier om in één klap vertrouwen terug te krijgen. Dat is er of niet.