Gebruikersavatar
pearlharbor95
Berichten: 14
Lid geworden op: 26 aug 2013 17:39

Onzekerheid in relatie

Hallo forumleden,

een tijd geleden heb ik een bericht gepost over mijn sociaal-fobie en derealisatie.
Nu heb ik, zoals in de titel vermeld, een relatie.
Voordat dit een relatie werd, was ik erg onzeker over mijzelf, en of natuurlijk de gevoelens hetzelfde waren etc. Maar nu is dat gelukkig niet meer het geval cheerqd5 .

Nu is er een ander probleem. Namelijk mijn belemmeringen. Ik heb moeite met sociale activiteiten. Als ik gevraagd word voor feestjes etc. krijg ik gelijk een knoop in mijn maag. Voor mij is het echt moeilijk te beslissen wat ik moet doen. Ik voel mij ook altijd ongemakkelijk bij (onbekende/minder bekende) mensen, en krijg dan ook weer last van derealisatie. Dit is heel angstaanjagend en ik loop zelfs kans om buiten bewustzijn te raken.
Ik vind het alleen erg vervelend om deze "dingen" af te zeggen, en helemaal als het om mijn vriendin gaat. Ik heb haar hier over verteld, maar niet dat het zo erg is. Ik wil haar namelijk niet meeslepen in mijn probleem, maar tegelijkertijd wil ik ook eerlijk zijn. Ik heb alles over voor haar, letterlijk.
Nu hoop ik dat er mensen zijn die dit begrijpen en/of zelf ook ervaren. (sociaal-fobie etc.) en misschien tips hebben of gewoon een ervaring hebben opgedaan zowel negatief als positief.

Laatst ben ik wel op haar verjaardag geweest. Wanneer de rest van de familie kwam, kreeg ik dus erg last van derealisatie. Ik kon amper recht zitten, en begon zelfs te zweten etc. Dit is voor mij zeer intens maar men zegt dat er niets tot weinig te zien is aan mij. Wel vroeg mijn vriendin "gaat het wel"? omdat ik dus zat te staren naar de grond (als een zombie) en toen zei ik maar dat ik slecht geslapen had. Kortom, het dilemma lijkt me duidelijk. (probleem)

Hopelijk hebben jullie ervaringen/tips :nod:
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Onzekerheid in relatie

De aard van je onzekerheid doet me denken dat dit de typische onzekerheid is die veel voorkomt tijdens puberteit en adolescentie.

Besef dat anderen net zoveel redenen hebben om onzeker te worden in jouw aanwezigheid als andersom. Dit is erg simpel gesteld en zal niet direct je angst wegnemen. Toch zal je, als je leert om je rust te bewaren en nuchter te observeren, ontdekken dat veel mensen onzeker zijn. Als er geen gevaar is, is er geen reden om jezelf te stressen. Dat laatste is wat je onbewust doet.

Probeer bij de eerstvolgende gelegenheid eens goed in je op te nemen hoe andere mensen zich gedragen en vraag je af of ze ook onzeker zouden kunnen zijn. Hou je hoofd daarbij koel. Niemand verwacht van je dat je een spraakwaterval voor ze zal zijn. Je hebt je eigen karakter en mensen zullen je ervoor waarderen.

Veel sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
pearlharbor95
Berichten: 14
Lid geworden op: 26 aug 2013 17:39

Re: Onzekerheid in relatie

Besef dat anderen net zoveel redenen hebben om onzeker te worden in jouw aanwezigheid als andersom.
Dat klopt, dit zei haar moeder ook toen ze mij uitnodigde. Maar het probleem is dat het effect bij mij anders is, en de oorzaak.
Aan de ene kant voel ik mij goed als ik toch ben gegaan, maar anderzijds kost het mij zoveel energie dat het plezier ver te zoeken is.
Het voelt meer als [flash=]overleven[/flash] , hoe vreemd het ook klinkt. :unsure: :confused: .
Ik stel misschien ook te hoge verwachtingen aan mezelf, ik denk ook continu over wat "normaal"is etc. en dan gaat het ook echt continu over details zoals "wat, hoe en wanneer kan ik iets zeggen etc. Erg vermoeiend, en als gevolg dat ik bevries en dus helemaal niets zeg... Forum58

Het heeft dus niet met andere mensen te maken, maar met mij. Ik moet mezelf kunnen vertrouwen, maar dat is dus knap lastig.
Ik zou graag minder last willen hebben van mezelf, alleen er is blijkbaar iets waardoor dit tot nu toe niet is gelukt. Nu denk ik zelf ook dat dit moeizaam gaat omdat ik o.a sociaal-fobie heb, maar dat zou niet hoeven te betekenen dat ik er niets aan kan veranderen hoop ik .

Bedankt voor de tip :nod:
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Onzekerheid in relatie

Sterker nog, volgens mij ben je nog geen 25 en tot die leeftijd is je brein nog volop in ontwikkeling. Als mijn vermoedens kloppen dan kan er vanalles nog veranderen en kan je het 'last hebben van jezelf' zien als een soort groeipijn.

Het kan best zijn dat je in bepaalde opzichten te hoge verwachtingen aan jezelf stelt. Het is goed dat je afwacht wanneer je wat kan zeggen en niet zomaar alles eruit flapt. Als je anderen kan vermaken met anekdotes en grappen is dat leuk, maar het is een talent dat niet iedereen kan bezitten.

Ga eens op zoek naar je kwaliteiten (want er is geen twijfel over mogelijk dat je die hebt). Leer jezelf kennen, want zelfkennis geeft zelfvertrouwen. Daarbij, als je je interesses ontdekt vergaar je de nodige gespreksstof en krijg je minder snel last van ongemakkelijke stiltes.

Sterkte en succes!
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
Psycholoog Dea
Berichten: 191
Lid geworden op: 27 nov 2013 16:59

Re: Onzekerheid in relatie

Beste Pearlharbor95,

Ten eerste: Wat fijn dat je nu een goede relatie hebt die ook nog eens lijkt te groeien.
Daarnaast wilde ik je, naast al het advies wat al gegeven is, nog een kleine tip geven die wellicht wat kan helpen.

Ik sprak laatst met iemand die erg veel moeite had met spreken voor een groep en één van de dingen die erg opviel, was dat die persoon zich voornamelijk bezig hield met zichzelf. De aandacht ging als het ware bijna alleen maar richting de persoon zelf: "Doe ik het wel goed?" "Ben ik wel te verstaan?" "Sta ik er niet onnozel bij?", etc. Dit soort gedachtes lijken heel vaak voor te komen bij mensen die het eng vinden om met een ander(en) in contact te zijn.

Eén van de dingen die ik deze persoon toen heb meegegeven is: Focus je op de ander, in plaats van op jezelf. Leg je aandacht bij de ander neer. Het heeft namelijk geen zin om tegen jezelf te zeggen dat je iets niet moet doen (bv. niet nadenken over wat 'normaal' is). Het helpt wel om in plaats daarvan de aandacht te richten op iets wat je wel kan doen (bv. nieuwsgierig zijn naar de ander). Jezelf iets verbieden werkt vaak tegenovergesteld. Jezelf afleiden door je te richten op dingen die je wél kan doen, helpt daarentegen vaak wel.

Wellicht kan deze tip je een beetje verder helpen. Als je vragen oid hebt, dan hoor ik het graag.
Psycholoog Dea van de online Psychologenpraktijk Boom.
Gebruikersavatar
pearlharbor95
Berichten: 14
Lid geworden op: 26 aug 2013 17:39

Re: Onzekerheid in relatie

Radius schreef:Sterker nog, volgens mij ben je nog geen 25 en tot die leeftijd is je brein nog volop in ontwikkeling. Als mijn vermoedens kloppen dan kan er vanalles nog veranderen en kan je het 'last hebben van jezelf' zien als een soort groeipijn.

Klopt, ik ben 18 jaar.
Bedankt voor de tip, ik vind het wel belangrijk om mezelf te blijven, alleen door onzekerheid blokkeer ik.
Ik durf mijn emoties niet te tonen etc.
Radius schreef:De aard van je onzekerheid doet me denken dat dit de typische onzekerheid is die veel voorkomt tijdens puberteit en adolescentie.

Probeer bij de eerstvolgende gelegenheid eens goed in je op te nemen hoe andere mensen zich gedragen en vraag je af of ze ook onzeker zouden kunnen zijn. Hou je hoofd daarbij koel. Niemand verwacht van je dat je een spraakwaterval voor ze zal zijn. Je hebt je eigen karakter en mensen zullen je ervoor waarderen.

Veel sterkte en succes.
Dat heb ik gedaan. In het begin was het lastig omdat ik dus onbewust toch de aandacht om mijzelf richtte. Ik voelde me erg ongemakkelijk, maar begon dacht dus aan de bovenstaande quote dat heeft me dus erg geholpen!:D en realiseerde dat andere mensen ook de aandacht van zichzelf africhten.
In de avond ging het dus gelukkig beter, ik probeer de blokkade weg te halen, en dus de aandacht op anderen richten.

Bedankt voor de tips :knuffel: :knuffel:

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”