Psycholoog.net/forum

Het is me weer gebeurd, ik ben echt helemaal verliefd geworden op een leuke meid.
Mij overkomt dat niet vaak, geen idee waarom, maar echt verliefd ben ik niet snel.
Dit keer wel weer, en de laatste keer dat ik dat was heeft het me alleen maar pijn gedaan.
De laatste keer was ik zo ongelofelijk verliefd en toegewijd dat toen het uitging ik echt aan de grond zat. Nou had zij een anti-sociale persoonlijkheidsstoornis, en had nauwelijks besef eigenlijk van wat ze met haar leugens deed met me.
Die relatie is vergif voor me geweest, want ik ben daarin belogen, terwijl ik het zelfs zag, en haar ermee confronteerde, toch loog ze gewoon door.

Ben(/was) nu zo'n anderhalf jaar single, en;
Nu, weer tot over m'n oren verliefd geworden op een leuke meid, momenteel woonachtig in Brussel, maar komt oorspronkelijk uit Hongarije.
Slechts 2 jaar jonger dan mij, bezig met een nette opleiding op de universiteit, rijbewijs in de pocket, looks zijn goed, en het innerlijk, blijkt uit de ontmoeting, een lading Facebookberichten en een leuk weekend samen, is meer dan goed

Maar nu zien jullie het waarschijnlijk al voor je.
Google translate heeft overuren gedraaid van Hongaars naar Nederlands, om haar FB-pagina te ontcijferen.
Op zich niks mis mee, maar toch stoort het me wel dat ik dat doe.
Ze lijkt eerlijk tegen me in alle berichten, komt echt oprecht over, heb al met een "kotgenote" van haar gekletst via haar FB, dat was wel even leuk om NL te typen met iemand.
Verder kletst ze naar eigen zeggen honderd uit over me tegen vriendinnen, voornamelijk schoolgenotes en vroegere vriendinnen uit Hongarije.
Buiten dat heeft ze niet zo'n druk sociaal leven naar eigen zeggen, en heeft ze zelfs een beetje een hekel aan mensen.
Ze stond er ook zelf van te kijken dat ze bij onze ontmoeting ( kebabzaak op vrijdagavond, nadat ze bij een bandje hier in NL was geweest) me niet op voorhand al had afgewezen.
We hebben in een lading berichten na onze ontmoeting veel gekletst over echt alles, ook over dat we elkaar leuk vinden.
Afgelopen weekend is ze hierheen gekomen en hebben we een leuk weekend gehad.
Zaterdagochtend hebben we besloten dat we vriendje en vriendinnetje (ben 25, I know, maar het klinkt leuk) zijn.
Heb haar voorgesteld aan mijn ouders, en een goeie vriend en vriendin van me.
Vond ze helemaal te gek dat ik haar zo integreerde in mijn leven.
Relatiestatussen op FB gewijzigd, maar omdat ze haar moeder nog niet over mij verteld had, heeft ze het voor haar en andere familieleden nog even op onzichtbaar gezet.
Mij prima, de relatiestatus was er, en dat is toch een vorm van zekerheid, hoe klein ook.
Alles dat op haar FB gezet word moet ze eerst accepteren voordat het er verschijnt, zo ook een eventueel berichtje met een simpel doch welgemeend hartje erin.
Daarna staat er dat de zichtbaarheid ervan "aangepast" is, en dat zet mij meteen aan het denken, zou ik het alleen kunnen zien? Niemand liked het, alleen zijzelf, dat is dus goed mogelijk..
Inmiddels heeft ze wel met haar moeder gemaild over mij, en naar eigen zeggen, geheel tegen het gebruikelijke in wil haar moeder haar nieuwe vriend wel eens ontmoeten en is ze erg blij voor haar en hoopt ze dat het zo blijft tussen ons.
Haar moeder ontmoeten is voor mij nu wel een big-deal, omdat dat toch wéér iets is dat me zekerheid geeft en me zeker op andere gedachtes brengt.
Toch, zo'n avond als deze.. We wisselen weer wat berichtjes, en op een gegeven moment zegt ze dat ze net begint te huilen omdat ze me zo mist en dat ze naar bed gaat want niet wil huilen de hele nacht.
Hierop reageer ik nog, en daarna krijg ik een reeks x-jes achter elkaar, waarvan ik dan denk, x inhouden en op enter duwen maakt geen gemeend bericht natuurlijk. Gesprek zo afgehaakt. Ik down, geen idee of het waar is, of dat er simpelweg gewoon een of andere dude vraagt of ze eindelijk naar bed komt..
Waarschijnlijk allemaal maar in mijn gedachten, maar toch..
Ik ben zo oplettend, ieder detail onthoud ik, mij valt alles op, speelt gegarandeerd mee dat ik eerder tijdens zo'n verliefdheid belogen en bedrogen ben.
Verliefd zijn is op deze manier niet eens gewoon zoals het moet zijn, ik wil er van genieten!
En dat gebeurt ook wel, maar toch zijn die gedachten er, zo af en toe.
We hebben het daar ook over gehad, min of meer omdat ze er zelf over begon, dat zij daar ook wel wat last van had, en we toch een 130 km bij elkaar vandaan wonen.
Vandaag heb ik haar adres gekregen, bedoeling is namelijk dat ik haar ga ophalen komend weekend.
Er blijf slapen, en daarna naar mij toe voor de rest van het weekend en begin van komende week.
Dat adres hebben doet me dan weer goed, daar heeft ze even mee gewacht namelijk.
Wel denk ik dan weer van; waarom nu wel? Ok, ik ga haar ophalen, en van de andere kant verwacht ze toch niet dat ik ergens op een hoek ga staan kijken wat ze uitvreet allemaal.
Zo erg is het ook zeker niet, daarvoor vertrouw ik haar nog te goed gewoon maar ik zou voor minder die afstand afleggen hoor..
Ik weet niet waar ik hiermee heen wil eigenlijk, bedenk ik me nu zo onder het typen, maar het is wel fijn om het kwijt te kunnen.

Ben ik nou gigantisch achterdochtig?
Kom ik daar nog van af? (Zij komt gewoon aan het bewijzen dat er ook eerlijke meiden zijn?!)
Hebben meer mensen hier last van?
Af en toe, op een slechte dag, wou ik zelfs dat ik haar niet ontmoet had die vrijdagavond.
Dat is dan puur uit bescherming van mezelf, want ik wil niet meer gekwetst worden op die manier.
MÁÁR ik zou haar absoluut niet meer kwijt willen, maar dat is wel duidelijk denk ik

Ik kan me heel goed voorstellen dat je niet nog een keer gekwetst wil worden in een nieuwe relatie en op je hoede wilt zijn, JS87. Maar door al die energie te steken in oplettendheid en argwaan loop je, zoals je zelf al schetst, de kans mis dat je van je verliefdheid kunt genieten. Dat zou toch jammer zijn?
Opnieuw iemand leren vertrouwen kan moeilijk zijn, maar soms is het beter het verleden te laten rusten en te zorgen dat je de pijn uit een eerdere relatie niet mee neemt naar de volgende. Dat zou ook niet eerlijk tegenover je nieuwe vriendin zijn.

Je bent eerder belogen en bedrogen in een relatie dus het is zo gek niet dat je nu wat voorzichtig en argwanend bent. Je bent gekwetst geweest en dat deed pijn, dat wil je liever niet nog een keer meemaken. Daarbij begrijp ik uit je verhaal dat er een taalprobleem is. Je kan niet alles lezen en je wilt graag weten waar je aan toe bent. Hoe serieus is het? Je kent elkaar nog niet zo heel goed maar de verliefdheidsgevoelens zijn wel heel heftig en dan wil je graag zekerheid. Allemaal een normale reactie in jouw situatie.

Schrijf het van je af als het je dwars zit, dat helpt inderdaad wel. Al schrijvende kan je dingen verwerken en ordenen in je hoofd. Wellicht dat onze reacties je ook nog helpen om hier relaxter in te gaan zitten. Probeer er wat ontspannen onder te blijven. Als het goed is het goed en dan komt het allemaal vanzelf wel. Geef het de tijd, een nieuwe relatie aan gaan is wennen aan elkaar, elkaar leren kennen en een hele hoop hormonaal geweld

Bedankt voor de reacties, helpt inderdaad
Er is in principe geen taalprobleem, we spreken beide goed Engels, alleen zijn sommige dingen op FB in haar moedertaal. Maar daar heb ik al niks geks tussen kunnen vinden
Verder kloppen haar berichten naar me gewoon allemaal, nooit verschillende antwoorden, zulke dingen.
Het vertrouwen is er ook zeker wel, anders kon die afstand van 130 km alvast niet.
Het is alleen af en toe wat moeilijk, en ik wil er ook niet te laks mee omgaan, met het idee van ach, zolang ze ook maar bij mij is dan, iets dat ik in een eerdere relatie wel gedacht heb, gezien ik die meid ook niet vertrouwde, iets dat achteraf goed bleek te zijn want ik had gelijk.
Ik val m'n vriendin er ook niet mee lastig, met mijn gedachtes af en toe, want zij kan er niks aan doen.
Nogmaals, zulke reacties helpen wel.
We zien elkaar dit weekend weer het hele weekend, en misschien valt er in de tussentijd te zien voor wie ze allemaal haar relatiestatus heeft afgeschermd.
Niet dat ik me er heel druk om maak, maar toch..
Heb zelfs na afgelopen weekend gedacht om een keylogger op de laptop te installeren, zodat ik eens door haar berichten kon bladeren.. Zou me in 1 klap duidelijkheid brengen, mijn vertrouwen goed doen, of me bewijzen dat mijn lichte wantrouwen terecht was.
Maar dat idee heb ik van de baan geworpen, gewoon, omdat ik dat durf.
Hoewel ik bijna zeker weet dat zodra ze dan weer naar huis is, ik er spijt van heb dat ik het niet gedaan heb..
Vooralsnog ben ik het niet van plan, of zou ik dat juist toch moeten doen?
Privacy-dingetjes en kleine leugentjes begrijp ik volkomen en zal ik ook nooit iemand op afrekenen, wat het ook is, en wacht ik totdat ze het zelf verteld, maar bedriegen is voor mij gewoon een dikke vette no- go..

Heb zelfs na afgelopen weekend gedacht om een keylogger op de laptop te installeren, zodat ik eens door haar berichten kon bladeren.. Zou me in 1 klap duidelijkheid brengen, mijn vertrouwen goed doen, of me bewijzen dat mijn lichte wantrouwen terecht was.
Maar dat idee heb ik van de baan geworpen, gewoon, omdat ik dat durf.
Hoewel ik bijna zeker weet dat zodra ze dan weer naar huis is, ik er spijt van heb dat ik het niet gedaan heb..
Vooralsnog ben ik het niet van plan, of zou ik dat juist toch moeten doen?

Je hebt het over vertrouwen... in hoeverre ben jij te vertrouwen?

Als je een keylogger op haar computer installeert zonder haar dat te vertellen, ben jij diegene die haar bedriegt.

Hopelijk kan je je wantrouwen loslaten en genieten van je relatie. Vaak is achterdocht wel wat sterker als je net verliefd bent, hopelijk wordt het vanzelf minder.

Absoluut gelijk in. Van mezelf weet ik dat ik heel goed te vertrouwen ben, gezien ik niemand gun wat ik zelf meegemaakt heb in die voorgaande relaties.
Maar doel je op of ik te vertrouwen ben met haar prive-zaken, of over dat ik niet te vertrouwen ben omdat ik zoiets zou willen doen?

In dat eerste geval, absoluut, na een relatie gelden voor mij nog altijd alle afspraken die gemaakt zijn, verschijnen er geen eventuele naakfoto's op internet, maak ik niemand zwart, enz. enz.

In het tweede geval.. Nja, ben ik dan niet te vertrouwen, als ik naar haar wachtwoord vis en mezelf inlees, geheel alleen voor geruststelling..
Weet ik niet, dat is een moeilijke.
Wat vind jij?

De keylogger staat dan overigens op mijn eigen laptop, als reactie op Reinaart, maar dat terzijde.
Ik begrijp je punt.

Nja, ben ik dan niet te vertrouwen, als ik naar haar wachtwoord vis en mezelf inlees

Wat denk je zelf?

Hoe zou jij dat vinden als iemand dat bij jou deed?

To be honest. Maar dat is omdat ik zelf weet wat het is.. Als ik diegene daarmee gerust kon stellen zou ik het niet erg vinden.
Maar je hebt wel gelijk, netjes is het alles behalve.
Ik ben het ook niet van plan, de gedachte is er geweest en die komt ook terug, maar ik vertrouw haar daar nu te goed voor, ik heb er geen redenen toe..
Als er nou regelmatig verhalen niet klopten zou ik het wel overwegen.

Als ik diegene daarmee gerust kon stellen zou ik het niet erg vinden.

Ik snap dit antwoord niet helemaal. Als iemand bij jou stiekem een keylogger installeerde en jou priveberichtjes etc. zou inlezen... dan weet jij dat toch niet? Dat doe je dan niet zelf om iemand gerust te stellen?

Klopt helemaal.
Meer doelde ik eigenlijk op het laten lezen van alles dat ik zelf op FB doe, als ik daarmee iemand gerust zou stellen in de relatie, zou ik dat doen.
Ik zal ook absoluut niks op haar laptop zetten.
Het zou dan op mijne zijn, waarop zij inlogd op haar FB.
Maar nogmaals, ik besef dat dat "niet kan" en doe het daarom ook niet.
Redenen ervoor heb ik ook niet momenteel, iets dat alleen maar wil zeggen dat het goed zit tussen ons, en ze me al gerust stelt.

Maar ik probeer nergens omheen te lullen of mooier te maken dan het is.
Keylogger-gebeuren is niet netjes van me, zijn geen redenen voor, en gebeurd daarom ook niet.
Wou alleen het balletje opgooien dat ik zelfs met zulke gedachten gezeten heb.

Prima hoor dat je het zegt. Ik veroordeel je er niet om, ik snap dat je dit graag zou doen uit onzekerheid en angst voor weer een kwetsing. Het is alleen de vraag of je hiermee werkelijk je vertrouwen in haar zou verstevigen. Tevens is het de vraag hoe zij het zou vinden als ze er later eens achter kwam dat jij dit gedaan had? Wat zou dit doen met haar vertrouwen in jou?

Vertrouwen komt te voet en gaat te paard... zeggen ze wel eens. Dat wil zeggen, het kost een lange tijd om het op te bouwen, te verdienen, te verkrijgen, in elkaar te hebben.. maar het kan door iets kleins al heel snel verdwenen zijn en dan zijn de consequenties vaak niet prettig voor een ieder.

Ik ben ook dankbaar voor die kritische blik, veroordeeld voel ik me ook niet, eerder gewoon even op wat puntjes gewezen, en dat is prima, daar vraag ik ook om
Mijn vertrouwen zou er zeker van stijgen, als ik daarin weer ontdek dat mijn wantrouwen niet nodig blijkt.
Bedoel, ze zal niet ook nog op haar FB tegenover anderen gaan liegen, met in het achterhoofd dat vriendjelief mee kan lezen. Tegen mij zelf kan natuurlijk alles bijelkaar gelogen zijn.
Zo denk ik dan weer, haha
Overal iets achter zoeken, soms is het leuk, om jezelf zo te horen denken over alles, maar vervelend is het ook, want ik vertrouw d'r eigenlijk gewoon, anders was ik al absoluut niet aan een toch redelijk lange-afstandsrelatie begonnen.
Daar ben ik dan weer te nuchter voor, hoe verliefd dan ook.. Denk ik.. haha

In Juli is ze ook afgestudeerd, en zou ze eigenlijk terug gaan naar Hongarije, maar omdat ze mij nu heeft hier, en zich sowieso niet meer zo thuisvoelt in Hongarije (arm land, klimaat k*t, zulke dingen) gaan we tegen die tijd kijken of ze naar mij toe verhuisd, ik woon namelijk op mezelf.

tegen mij zelf kan natuurlijk alles bijelkaar gelogen zijn.
Zo denk ik dan weer, haha

Dat zegt iets over jou hé dat je zo denkt. Dat is iets van jou dat je zo wantrouwend bent vooral ook omdat je elders zegt:

Overal iets achter zoeken, soms is het leuk, om jezelf zo te horen denken over alles, maar vervelend is het ook, want ik vertrouw d'r eigenlijk gewoon, anders was ik al absoluut niet aan een toch redelijk lange-afstandsrelatie begonnen.

Wat is er leuk aan om overal iets achter te zoeken? Wat levert het jou op?

Heb geen keylogger geinstalleerd..
Ik vertrouw haar gewoon..
Ik zou ook niet op haar Facebook moeten kijken want dat hoort niet.
Afgelopen weekend was weer geweldig, en alles is zo oprecht.
Ik kan niks ontdekken dat niet klopt.
Voel me steeds geruster, en dat is fijn.
We voelen ons allebei op ons gemak bij elkaar, en we spreken vooralsnog elk weekend af, meerdere dagen, tot in het begin van de week, zo duren de weken maar kort, en het weekend lekker lang, ondanks dat ik komende weken in het weekend moet werken.
Komend weekend gaan we wel nog ff praten over vertrouwen, want ze merkt natuurlijk wel aan me dat ik het daar moeilijk mee heb, maar we kunnen er goed over praten denk ik
Bedankt voor de reacties, dat helpt, net als dingen schrijven hier.

Ik vraag me af wat je doet als je wél iets ontdekt. Ik heb hetzelfde soort gedrag vertoond 'vroeger'. Ik wilde perse weten wat hij deed, met wie hij sprak, waarover het ging, waar hij kwam etc. tot in het extreme aan toe - daar heb je overigens lang geen keylogger voor nodig - en dat ging zo'n twee/drie maanden zo. Uiteindelijk vind je iets, want je vind bij iedereen wel iets, en dat kan dan verschillen tussen een exvriendinnetje waarover haar gezwegen heeft tot het praten met schoonouders of beste vriend(in) of het bezoeken van een willekeurige pornosite of wat ook - het boeit even niet wat het is. En dan? Wat ga je daarmee doen dan? Ga je dat 'onrechtmatig verkregen bewijs' gebruiken om haar mee te confronteren? Wat denk je wat voor een ruzie je dan gaat krijgen... Wat schiet je ermee op?

Dat maakt jou alleen maar meer paranoïde en wantrouwiger. Zo kun je iedere stap van je partner in de gaten houden en krampachtig vast houden aan iedere stap die jouw partner digitaal en in het leven zet, maar je jaagt hem/haar gewoon verder van je vandaan alsof je een strop op zijn/haar nek bent die wordt aangetrokken - want je moet sterk in je schoenen staan om niks te laten merken! Dat is bijna niet te doen. Je wordt al snel benauwend. Neem dit maar van mij aan; als je partner WIL vreemdgaan, gaat ze vreemd. Er is niks wat jij daar aan kunt doen om dat te voorkomen. Maar, ze KIEST ervoor om bij jou te zijn. Wees daar content mee! En wanneer je af en toe voor je eigen gemoedsrust op sociale media of haar e-mail zit, is dat al heel wat anders dan een keylogger installeren en de hele digitale privacy naar de maan helpen. Het zal mij werkelijk een zorg zijn wat mijn huidige partner op internet doet - wetende dat het enkel gamen zal zijn en ik ieder moment mee kan en mag kijken naar World of Tanks - lekker boeiend Als hij mij wilt bedriegen (hij zou niet durven, niet kunnen en niet willen) gooi ik hem eruit.

Ik sluit me helemaal bij Leew aan.

Klopt, zo is het in een eerdere relatie wel gegaan, maar daar had ik toen alle redenen toe, om haar te gaan controleren, omdat ze me in real life al leugens vertelde over echt alles.
Daarna inderdaad geconfronteerd met dat "onrechtmatig verkregen bewijs" en toen was het gauw afgelopen.
Gelukkig ook eigenlijk, want die leugens waren overduidelijk, en toch niet voldoende voor me om het uit te maken..
Dat was ook de eerste relatie waarin ik echt zo ben gaan controleren, eerder was ik wel van het vertrouwen.

Maar dat wil ik nu niet weer, en alles klopt gewoon volgens mij, en ik wil haar inderdaad ook niet controleren, doe dat daarom ook niet.
Ik hoop gewoon dat we lang bij elkaar zullen blijven, want voor mij is ze echt perfect
En ik ben eindelijk weer écht verliefd

Wederom thanks voor de reacties.