Gebruikersavatar
Druif
Berichten: 1
Lid geworden op: 20 apr 2018 08:13

Klaar voor drastische verandering, angststoornis/stress

Beste allen,

Dit is de eerste keer dat ik een forum als deze gebruik. Heb er al velen gelezen maar nu ben ik het spoor bijster en hoop ik zo snel mogelijk geholpen te worden.

Ergste klachten zijn ontstaan op 17 februari 2018. Op woensdag 14 februari kwam een goede vriend langs, wat we gevierd hebben met veel alcohol. De vrijdag erop hebben we het nogmaals gevierd! Op die dag heb ik uiterst veel alcohol genuttigd. Minimaal 20 glazen bier en genoeg sigaretten en wat gin.

Aller eerst een intro van mijn kant:
Momenteel 24 jaar oud, studerend, werkend en groot sociaal leven. Sinds mijn jeugd heb ik al last van angst! En vooral de angst om dood te gaan en de angst voor de dood, “wat gebeurd er dan?” veel over gefilosofeerd en nog steeds! Die angst heeft mij al jaren enorm in zijn greep. Kon er nachten niet van slapen en het piekeren kostte mij dagelijks veel energie en veel stress! Altijd wilde ik de controle hebben over alles. Vliegtuigen, boten, treinen, tunnels, liften. Alles was eng voor mij. Ik had hier geen controle over en daar kon ik niet bij. Deze angst was het ene moment een stuk erger dan het andere, maar heb ik mijn hele leven al.

Tot mijn 16 jarige leeftijd heb ik nooit alcohol, sigaretten of drugs gebruikt. Altijd fanatiek gesport en leefde naar eigen zeggen gezond. Tijdens deze periode ook nooit daadwerkelijk ernstige problemen gehad. Ja alleen de angst om dood te gaan, maar kon wel genieten van elke dag en was niet bang voor het leven!

Op mijn 17/18e begon ik daadwerkelijk met drinken, roken en het uitproberen van wiet. Dit laatste heb ik wellicht 3 maanden consequent gedaan (4x per week) Ook heb ik in die periode 1 x cocaïne gebruikt en een keer xtc. Na dit laatste ging het helemaal mis. Na een periode (jaar) vol verdovende middelden, weinig slaap en geen ritme, begaf mijn lichaam het na die avond met xtc. Ik kreeg mijn eerste echte angstaanval. Hierna werd mijn lichaam moe, mijn gedachten erg angstig en de angstklachten enorm. Ik durfde niet meer naar buiten, kon niet meer werken, sporten, uitgaan. Alles was te veel. Het leek alsof ik de wereld niet aankon. Mijn hersenen konden het niet meer verwerken. In deze periode heb ik heel veel rust genomen. De eerste twee maanden lag ik vooral in bed, daarna ging ik er steeds meer op uit. Maar geen alcohol sigaretten of drugs meer. Een jaar later waren de klachten verminderd.

Op het moment dat ik me beter begon te voelen, kwam de druk (sociaal) om weer te gaan drinken en roken. (In deze periode begon mijn grote angst voor drugs. Zelf nam ik dit nooit maar ik was altijd erg bang dat iemand iets in mijn drankje zou doen. Dit heb ik nooit meer los kunnen laten). Dit heb ik toen 2 jaar volgehouden zonder zware klachten. Na die twee jaar begonnen de katers zo erg te worden dat ik niet meer naar mijn studie kon of afspraken niet meer kon nakomen. Toch bleef ik drinken om me lekker te voelen en mijn klachten te doen verdrijven en even nergens aan te denken.
Na 3 jaar na mijn (burn out, zo noem ik het even) kreeg ik weer paniekaanvallen. Soms waren ze zo erg dat ik helemaal verstijfde en alle spieren in mijn handen voeten en andere spieren verstijfde. Altijd dacht ik zelf dat dit iets dodelijks was. Hartaanval, hersentumor, hersenbloeding of kanker. Na vele doktersbezoeken kwamen we altijd tot de conclusie dat dit niet het geval is.
Al om al, deze angstaanvallen, fysieke en mentale klachten, koste mij enorm veel energie en vooral heel veel stress! Ook veel stress om het vaak te verbloemen voor mijn omgeving!

Op dit moment ben ik 24 jaar en voor 16 februari sukkelde ik wat door met mijn gezondheid. De problemen waren niet al te groot en kon naar eigen zeggen prima functioneren. Ik kan wel zeggen dat ik overmatig drink, wat in mijn omgeving heel normaal is, maar ik zelf ook weet dat het belachelijk is.
Tussen mijn 18e en 24ste levensjaar heb ik gemiddeld 3 dagen per week te veel gedronken. 15 glazen per keer. Meestal bier en soms wat sterkers als in mix drank. Natuurlijk was er een periode van bijna een jaar waarin ik niet dronk. Ook heb ik genoeg gerookt. Drugs heb ik na mijn eerste ervaring met xtc nooit meer aangeraakt! Dus ook geen wiet of iets.

Na de 16e was ik enorm brak, in de war en ziek. Ik was de zondag direct naar bed gegaan om te hopen dat het de dag erna zou verbeteren, maar helaas. Ik kreeg die nacht zware griep en enorm verwarde dromen. 2 dagen lang was ik grieperig, maar wat het ergste was was het gevoel in mijn hoofd! Hieronder de klachten:

Fysiek:
- minder controle (lijken) te hebben over spieren in ledenmaten.
- minder balans in lichaam
- duizelig (soms zonder draaiduizeling)
- hoofdpijn, door gehele hoofd
- hersenen voelen aan alsof ze GESLOOPT zijn. Alsof ze helemaal ontstoken zijn.

Mentaal:
- enorme angst om werkelijkheid te verliezen
- het leven lijkt niet echt
- veel op automatische piloot doen
- niet goed kunnen denken! Niet helder kunnen denken
- niet over toekomst kunnen denken
- niet kunnen plannen
- GEVOEL te hebben dat niks kan! Alles is te veel. Hulp zoeken, of deze mail schrijven, daar naartoe zetten kost zo veel energie en “pijn”
- hoofd lijkt GEBLOKKEERD, zo voelt het ook!
- geen studie gerelateerde dingen kunnen doen
- VERWARDHEID in denken, hele beangstigende gedachten die door mijn hoofd scheren.
- AFGEVLAKT gevoel, niet kunnen genieten of ontspannen. Continue pijnlijk geblokkeerd gevoel.

Het leven met deze klachten is niet dragelijk! Ik doe dagelijks niks en al helemaal niks met plezier. Ik geniet nergens van alles kost zo veel energie! Het is nu sinds 2 maanden meer overleven i.p.v. leven. Het enigste moment waar ik in een dag naartoe leef is dat ik mag slapen! En blij zijn dat ik weer een dag heb overleefd.

Heb dit gevoel nu 2 maanden aaneengesloten en heb sinds 2 weken een psycholoog. Ben hiervoor 2 maal naar de doktor geweest. De eerste keer doorverwezen naar psycholoog, welke mij nu naar een tweede lijn psych heeft gestuurd! Het tweede doktersbezoek ben ik doorverwezen naar een neuroloog, niet omdat die denkt dat ik iets mankeer maar meer om mij gerust te stellen, dat het daar niks mee te maken heeft.

Ondertussen ben ik nu (pas) sinds een week gestopt met alcohol. Met roken was ik al eerder gestopt. Ik sport nog steeds 3 keer per week en eet erg gezond en neem extra vitamines en mineralen.

Mijn hoofdvraag is:
Wat mankeer ik?

Is het iets psychisch? (Angststoornis is al gevonden) en denk zelf aan depressie/burn-out?

Is het iets fysieks? (Ben overtuigd dat er IETS is)

Herkent iemand zich in mijn verhaal?

Hartelijk dank!
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Klaar voor drastische verandering, angststoornis/stress

Warm welkom op het forum.
Aller eerst een intro van mijn kant:
Momenteel 24 jaar oud, studerend, werkend en groot sociaal leven. Sinds mijn jeugd heb ik al last van angst! En vooral de angst om dood te gaan en de angst voor de dood, “wat gebeurd er dan?” veel over gefilosofeerd en nog steeds! Die angst heeft mij al jaren enorm in zijn greep. Kon er nachten niet van slapen en het piekeren kostte mij dagelijks veel energie en veel stress! Altijd wilde ik de controle hebben over alles. Vliegtuigen, boten, treinen, tunnels, liften. Alles was eng voor mij. Ik had hier geen controle over en daar kon ik niet bij. Deze angst was het ene moment een stuk erger dan het andere, maar heb ik mijn hele leven al.
Filosoferen over de dood doen heel veel mensen. Ik denk dat het voor jou belangrijk is om de dood niet te groot te maken. Misschien kan je soms anderen niet overtuigen dat de dood niet eng is. Maar je kunt mensen misschien wel overtuigen dat de dood ook vooral vriendelijk kan zijn. Net als het leven. Soms is het leven kwalijk en niet prettig om te leven. Soms beleven wij er veel plezier aan. Zo werkt het misschien ook met de dood. Wij zien op het nieuws allemaal vreselijke dingen, de dood treed zo vaak ook in op momenten dat het onmogelijk lijkt en niet eerlijk. Maar misschien moet je de dood los zien van het doodgaan.

Ik las eens het boek de Boekendief van Markus Zusak. De dood vertelt daarin een verhaal en eindigt met een citaat. Ik word gekweld door mensen, is dat citaat. Misschien werkt dat zo. Dat de dood zelfs soms ook vind dat hij nog niet er hoeft te zijn, dat de dood het ook moeilijk vind om in te treden in situaties. Maar dat het nu eenmaal wel bij de cyclus hoort van het leven, anders is de cirkel niet rond. Maar soms komt de dood ook als verlossing. Bijvoorbeeld voor terminaal zieken. Misschien is de boodschap van de dood wel... laat de controle gaan... want ik ben toch wel in de buurt. En je kunt beter mij leren te zien als vriend, dan als vijand, want in werkelijkheid ben ik helemaal niet zo gemeen, ik doe alleen mijn werk.

Je schrijft dat veel dingen eng voor je waren en nog steeds zijn. Misschien kan je het eens zo bekijken: Misschien wil je juist de controle over 'de rest'omdat je de controle over jezelf niet echt hebt. (Door verleden, ervaringen, gebeurtenissen endergelijke, die je misschien uit balans hebben gebracht.) Kan je het eens zo zien en daar eens over nadenken?

De zinnen die je opschrijft bevatten veel extremen. Dan doe je helemaal niets van alles wat je beschrijft, en dan pak je (misschien wel helaas, de drank en de drugs weer op) dat kan dus ook betekenen dat je lichaam daardoor klappen krijgt. Een advies: Hoe lastig het ook is... probeer niet in die sociale valkuil te trappen. Als je iets niet wilt en mensen dwingen je ertoe, ga er niet in mee. Je bent niet minder leuk als je wat gaat weigeren, dan ben je gewoon verstandig en kies je eigen grenzen. (Grenzen die je volgens mij wel kent, maar soms dus ook weer giga laat varen.) Wellicht zit er ook wat angst om te falen bij, maar mensen die om je geven, die je graag zien, nemen je zoals je bent. En dan dus ook zonder drugs en alcoholgebruik. Ik vind het juist goed en dapper als je aangeeft het niet te willen.
Je hebt in extremen geleefd, dat doe je nog weleens, probeer er een middenweg in te vinden. Alcohol en drugs kunnen er ook voor zorgen dat angst bijvoorbeeld toeneemt. (En alcohol en drugs kunnen ook zorgen voor controle verlies) En jij zit vaak in extreme controle nu, wellicht omdat je dat ergens ook weet en toch je graag ergens aan vast wil houden, alleen begint dat vormen aan te nemen die echt niet prettig zijn en niet echt leefbaar.
- Je geeft aan nooit meer drugs te hebben gebruikt, maar je hebt veel gerookt en gedronken. (Even ter verduidelijking.) GOED!!! dat je nooit meer drugs hebt aangeraakt.

Wij kunnen niet echt specifiek aan je zseggen DAT MANKEER JE!!! :knuffel: Maar we kunnen wel meedenken, luisteren, je laten zijn wie je bent.
Ik hoop dan ook, dat je iets hebt aan dit bericht mocht dat niet zo zijn, mag je het ook laten weten!
Tot schrijfs.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”