Stress en angst om parasitair, dominant en destructief gedrag van mijn schoonbroer

[Nora79]

Hallo

Ik zit met een baksteen in mijn maag i.v.m. mijn schoonbroer.
Mijn vriend en ik zijn al 20 jaar samen, hebben ondertussen ook 2 kinderen. Mijn vriend heeft een oudere zus (49) en 1 oudere broer (47).

Zijn oudere broer heeft een vrouw en 2 puberende dochters.
Deze oudere broer heeft in al die jaren dat wij samen zijn, altijd een slechte reputatie gehad: familie en vrienden/kennissen zeiden dat hij altijd geld kwam vragen: zogezegd leende hij de centjes dan, maar hij gaf/geeft het geld nooit terug. Gevolg: allemaal mensen die boos op hem zijn, mensen die ons soms aanspreken dat ze hun geld nog steeds niet terug hebben, mensen die alle contact verbreken met E* Ook zijn eigen ouders, zus, tante die kwaad spreken over hem en boos zijn omdat hij niet deugt.
Erwin is een grote geldwolf, kan niet met geld omgaan, liegt, manipuleert, gebruikt emotionele chantage, is een dikke egoïst, denkt alleen aan zichzelf, is onbetrouwbaar en sluw en wil alleen maar zijn eigen voordeel ten koste van zijn eigen familie, vrienden.

Als hij bvb. geld vroeg aan zijn mama, en die weigerde soms hem dit te geven, zette hij zijn 2 kinderen (haar kleinkinderen) in om haar precies af te straffen. Dan kwamen ze soms weken niet op bezoek, terwijl hun moeder daar dan heel veel verdriet van had. Emotionele chantage.
Hun moeder heeft 20 jaar geleden ook het geld voor hun bruiloft geleend, hij zou dit ook terug betalen (300.000 Bef toentertijd= ongeveer 7318 euro) maar soms geeft hij eens een klein bedrag (50 euro), en de week erop komt hij zelf weer met zijn hand open staan omdat hij weer in geldgebrek zit. Hun moeder klaagt daar dan ook over.

Zelfs nu mijn schoonmoeder op haar ziekenbed ligt, vraagt hij nog steeds geld (50 euro bvb) hoewel hij en zijn vrouw beiden gaan werken fulltime…. Altijd geldnood precies. Wat de oorzaak van de geldnood is, mogen we niet weten. Schulden, gokverslaving, psychisch probleem dat maakt dat ze met geld smijten?
Waarvoor ze het geld nodig hebben, is 1 groot mysterie, al JAREN. En daar mag precies niet over gepraat worden. E* zelf wimpelt je af, liegt en het liefst van alles zwijgt hij er gewoon over: Niks aan het handje hoor. Pfffffffft.
Zijn vader wilde niets met hem te maken hebben en deed al eerder straffe uitspraken:
‘Ik zou er niks mee in zitten als hij en zijn vrouw en kinderen op de Noordpool zouden wonen, hoe verder; hoe beter.’ ‘Als E* komt, is het altijd om geld te vragen.’ EN helaas is dat ook zo.
Ook hun zus heeft al geld gegeven en een paar jaren geleden geld geleend voor een reis. Zij is nu ook nog boos omdat ze er nog geen cent van terug heeft gezien.
Bij ons hebben ze in het verleden ook al geld gevraagd (5 eurokes), weekje later 10 eurokes en toen hebben we gezegd dat we dat niet meer deden. Neen gezegd dus. Anders hadden wij ook zo’n zelfde parasitaire omgangsvorm met hen gehad.
Maar als het hen dan niet aanstaat, zijn ze boos he. Dan verbreken ze het contact, en ze spreken kwaad van u tegen bvb vrienden/kennissen (die dan toch eens komen terug vertellen dat E* op café zat en vanalles heeft zitten vertellen over ons).
E* heeft al met iedereen ruzie gehad, en dat wisselt elkaar af: dan eens met de vader, dan eens met de moeder, de zus, dan met ons,...
Maar het probleem ligt niet bij hen hoor.
Het zijn altijd die anderen die niet deugen....

Zij laten zich precies betalen om om te gaan met hun familie.
Daar scheelt vanalles wat het daglicht niet mag zien (der is bvb vorig jaar een deurwaarder geweest die hun auto in beslag nam). Naar buiten werd gecommuniceerd dat hun wagen kapot was. Vooral voor de familie van E*'s vrouw moet de schijn heel hoog gehouden worden: niks aan het handje hoor!
Vader heeft wel een andere tweedehands auto betaald (10.000 euro). De vader zegt dat ook tegen mijn vriend en de zus.

Ik zou met deze E* en zijn gezinnetje helemaal geen contact willen hebben, want ik heb een probleem met hun bazig, parasitair, destructief gedrag. Ik ben erg op mijn hoede bij hen, en eerlijk gezegd: ik moet ze niet, ik hou niet van zo'n mensen.
Maar het is nu eenmaal “broer van”…

Dat is nu al jaren bezig, en dat gaat nog een heel gedoe worden eens de ouders zullen wegvallen en er sprake zal zijn van erfenis.
De moeder heeft momenteel kanker, prognose ziet er niet goed uit, dus het is allemaal heel dichtbij allemaal.
Zo had E* nu een verkoudheid, we worden gewaarschuwd om dan best niet op bezoek te komen bij mijn schoonmoeder omwille van de chemo en wie zit er toch in de ziekenhuiskamer?! Als mijn schoonmoeder dan een opmerking geeft, dat het eigenlijk niet mag van de dokter dat je op bezoek komt met een verkoudheid, antwoordt hij haar: “ja maar, het is toch niet dat ik u een kus geef ofzo he Ma”.
Ze zijn zo ongelooflijk egoïstisch en oliedom, alleen met zichzelf bezig…. Ze hebben totaal geen respect voor iemand anders, zelfs niet voor de zieke moeder die eigenlijk haar grens wat aangaf. Ze lopen gewoon over alles en iedereen heen. Dégoutant.
En naar buiten toe zijn het zo'n 'toffe', en 'vriendelijke' mensen, schijn hoog houden!

Ik word er niet goed van als ik daar allemaal aan denk. Ik ben er bang voor en heb/krijg er stress van.
Hoe ga ik daar best mee om? Hoe moet ik me gedragen als ik deze mensen, die in mijn ogen gewoon echt niet deugen en een zwart gat zijn waarin iedereen meegesleurd wordt, weer eens zie?
Ik kan mijn kop niet in het zand steken, want wij zijn soms het klankbord van die klagende familieleden. We zitten er midden in! Ik word er ziek van.
Distantiëren gaat moeilijk, want je komt ze tegen in familiekring.
Wat vind ik dit moeilijk allemaal.

Heeft iemand raad of tips voor mij (specifiek om met dat rotvent om te gaan tegen mijn zin)?

Dank je wel!

[FlowerPower2020]

Ik vraag mij af waarom jij het klankbord bent. Het is simpelweg niet jou probleem. Jij hoeft je niet verantwoordelijk te voelen, net zo verantwoordelijk als de rest van de familie.

Hoe ga je met zo'n iemand om. Op je hoede zijn. Uitspreken waar je Het niet eens mee bent. En blijven zeggen dat je geen geld leend voordat je het eerder geleende bedrag terug krijgt. Hoe ze dat doen zoeken ze maar uit maar is hun probleem en niet de jouwe.

Of maak een contract met voorwaarden die hij moet ondertekenen als hij geld wilt lenen. Dan sta je iets sterker in je schoenen dan met mondelinge afspraken.