1990Crea

Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

Goedendag,
Ik ben een 21 jarige jongen met een goed uiterlijk. Ik word beschreven als een sociale welbespraakte jongen. Heb al een aantal jaren een geweldige vriendin. Verder heb ik een enorme drive om nuttige dingen te doen (leren/werken/sporten/etc.) Ik behoor tot de beteren van mijn klas, heb een goede bijbaan in mijn vakgebied en geniet van het goede leven. Alles zit mij mee.

Daarom vind ik mijn klachten ook zo vreemd. Kunnen jullie mij helpen bij het stellen van een “diagnose” zodat ik op basis daarvan eraan kan werken.
  • • Van onbekende dingen/gebeurtenissen krijg ik standaard zenuwen.
    • Presentatie vind ik vreselijk. Ik krijg extreme reacties zoals: diarree, trilstem en vooral die vervelende spiertrekkingen/stuipen. Mijn nek of been begint spontaan bewegingen te maken en te trillen.
    • Ik heb het ook bij de meeste momenten als ik zo ineens in het middelpunt sta (iets voorlezen of bv een rollenspel) en iedereen naar mij kijkt/luistert. Bij meer informelere momenten heb ik er geen/minder last van.
    • Ik merk dat ik de bovengenoemde momenten vooral heb als er mensen aanwezig zijn waar ik tegenop kijk. Mensen die hoog status gedrag vertonen. Het lijkt dan of ik meer naar binnen keer, mijn spontane soepele en open manier van praten verandert dan in gehakkel. Op mijn werk moest ik laatst verslag uitbrengen aan één van mijn directeuren over een bepaald incident. Op zo’n moment voel ik me gewoon niet happy en het ging ook helemaal mis. Misschien stel ik te hoge eisen aan mezelf en heb ik een extreme angst om te falen?
Iemand een idee? Heeft het een naam? Wie kan mij helpen?

Groeten,
C.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

Welkom op het forum, Crea. :)

Creatief ben je wel. Je onderneemt veel. Je doet veel dingen, je bent veel bezig. Allemaal dingen waar jij je best prettig bij voelt en toch ervaar je angst.
Waar je angst voor hebt, bijvoorbeeld presenteren, onbekende gebeurtenissen, opeens in het middelpunt staan. Het zou kunnen zijn dat je angst hebt om te falen, of te hoge eisen aan jezelf stelt, maar als je alles erbij neemt, zou het dan zo kunnen zijn dat je angst hebt om controle te verliezen?
Wat je zelf allemaal onderneemt en doet gaat goed en vind je fijn. Je bent dat natuurlijk allemaal zelf aan het regelen, ervaart niet zoveel druk omdat je het zelf in de hand hebt en je kan ervan genieten. Maar als je iets moet doen wat buiten jezelf ligt speelt er angst op. (Presenteren, dingen uitleggen aan een directeur, in het middelpunt staan, onbekende gebeurtenissen.) Het komt voor, je moet het doen, maar het is onbekend en de controle heb je niet geheel in de hand. Bij andere dingen heb je dat wel.

Misschien kan je je daarin herkennen? Als dat zo is.... enig idee hoe dat kan komen?

Ik hoop dat je je snel thuis voelt hier en dat deze plek je helpt. (Zodat je ook ermee jezelf kan helpen en kan kijken naar jezelf.) ;)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

Sommige mensen kunnen erg imponerend overkomen. Het is geen wonder dat je in aanwezigheid van dominante personen met status zenuwachtig wordt. Je voelt misschien extra prestatiedruk, en juist door deze druk kom je minder tot je recht. Probeer je eens te verplaatsen in de mensen die je hoogacht en besef dat ze gewoon mensen zijn van vlees en bloed en met dagelijkse behoeften. Alles wat jij hoeft te doen is je goede idee overbrengen op de ander.

Misschien ben je onbewust bang dat iemand met status bovengemiddelde opleiding heeft genoten en jouw tekst daarom naast een strenger referentiekader houdt. Ook dan hoef je niet bang te zijn. Als je je goed voorbereidt kan je iemand iets vertellen wat hij al weet, zodat zijn eigen idee bevestigd wordt. Dit soort bevestiging wordt vaak gewaardeerd. Als degene wat je vertelt nog niet wist dan hoort hij iets nieuws en zal hij gemiddeld niet kritischer zijn dan de gemiddelde toehoorder. Hopelijk heb je iets aan deze blik op je herkenbare situatie.

Veel sterkte en succes!
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
1990Crea

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

Memories schreef:zou het dan zo kunnen zijn dat je angst hebt om controle te verliezen?
Maar als je iets moet doen wat buiten jezelf ligt speelt er angst op. (Presenteren, dingen uitleggen aan een directeur, in het middelpunt staan, onbekende gebeurtenissen.) Het komt voor, je moet het doen, maar het is onbekend en de controle heb je niet geheel in de hand. Bij andere dingen heb je dat wel.
Ja dat komt aardig in de buurt, dat herken ik wel. Bedankt! Heb je tips wat ik hier aan kan doen? Het is erg vervelend namelijk :(
Misschien kan je je daarin herkennen? Als dat zo is.... enig idee hoe dat kan komen?
Ik weet het niet goed. Misschien omdat controle me een veilig gevoel geeft. Of dat het me zelfvertrouwen geeft dat ik alles in handen heb...
1990Crea

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

Radius schreef:Sommige mensen kunnen erg imponerend overkomen. Het is geen wonder dat je in aanwezigheid van dominante personen met status zenuwachtig wordt. Je voelt misschien extra prestatiedruk, en juist door deze druk kom je minder tot je recht. Probeer je eens te verplaatsen in de mensen die je hoogacht en besef dat ze gewoon mensen zijn van vlees en bloed en met dagelijkse behoeften. Alles wat jij hoeft te doen is je goede idee overbrengen op de ander.
Dank voor je antwoord! Ik hoop dat ik de "hoge status" mensen op die manier klein kan krijgen in mijn hoofd. Heb je verder nog tips die voorkomen dat ik niet naar binnenkeer tijdens zo'n gesprek maar me op de inhoud kan blijven richten? Er spoken dan van allerlei gedachten door mijn hoofd: Oh je wordt rood, straks ga je met je nek trekken of laat je een trilstem horen. Maar ik wil juist zo goed zijn in mijzelf presenteren zoals ik normaal ook ben... en niet afgeleid worden door een persoon met hoge status.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

Hoi Crea,

Vervelend! :knuffel:

"Wat kan ik doen om mezelf rustiger te voelen?"

Het is soms van belang om eens te kijken naar hoe je ademt. Door rustig te ademen vind je ook de rust in je lichaam terug en verlaag je stress.
Het kan helpen om rustig te ademen. (Diep in en langzaam weer uit, op een kalme manier, een aantal keren achter elkaar.) Focus jezelf als je dat doet op je buik. Richt je zo, dat je bewegingen van hoe je ademt kan voelen. Als je het voelt kan je het namelijk zelf (leren) sturen. Probeer heel bewust te worden van hoe je ademt en hoe je ademhaling op bepaalde momenten is. Realiseer je het volgende: "Hoe is mijn ademhaling nu?" "Rustig of onrustig?" "Stabiel of onstabiel?" Als je dat prettig zou vinden, kan je bij een oefening je handen op de buik leggen. Zo voel je het ritme en heb je in de gaten hoe het met ademen op dat moment zit.

Je zal altijd situaties tegen blijven komen waar je minder of geen controle zal hebben. Je schrijft dat als je controle hebt, het je een veilig gevoel geeft. Het gevolg wat je kan overkomen is, dat je de controle volledig verliest. Dat is niet prettig en kan je om laten duikelen. Stel je dit eens als vraag: Waarom zou ik zoveel controle willen? Wat bereik ik ermee, om echt alles onder controle te willen houden? Uiteindelijk zul je zien, dat je meer kan verliezen als je alles onder controle wil houden, dan dat je het soms laat gebeuren, het soms loslaat of langzaamaan speling hebt. Met speling voel je je uiteindelijk vrijer. Ook in je hoofd, er zijn namelijk minder zorgen en daardoor mi8nder stress. Uiteindelijk is het niet zo fijn om alles maar onder controle te willen houden. Het levert je uiteindelijk minder op dan dat je denkt of zou willen.


"Hoe zorg ik er dan voor dat ik minder controle uitoefen?"

Neem tussen de werkzaamheden door korte pauzes. Ook als je in een stressvol moment zit. Je hoeft niet persee van de plek weg te gaan, maar je kan er ook voor kiezen even een blokje om te gaan. Als je loopt, ga dan eens je hoofd bij langs. Bekijk je gedachten eens en stel je zelf de vraag; "Ben ik momenteel rustig of onrustig en hoe komt dat?"
Als je antwoord is dat je rustig bent, dan kan je op een rustige manier weer aan het werk gaan. Heb je een onrustig gevoel, ga dan eens na wat je onrustig maakt. Leg het onrustige deel eens aan de kant, ga even iets anders doen of vraag er hulp bij. Het is niet erg om hulp te vragen. Je deelt. Wie deelt, kan ontvangen. Je kan ook delen met je collega's dat je druk voelt, dat iets je onrustig maakt. Daarbij kan je uitleggen dat je er even (al is het maar een half uurtje) afstand van moet nemen om later weer verder te gaan.
Je schrijft dat controle je zelfvertrouwen geeft. Tegelijkertijd geeft het je ook onzekerheid en stress. Het is niet erg om aan te geven even het rustiger aan te doen of even te wisselen van werkzaamheden op dat moment. Afwisseling is belangrijk, het houd je hoofd fris. En soms heb je ook anderen nodig om iets gedaan te krijgen. (Voordeel is dan dat je niet alleen de eventuele controle hebt, maar dat je de eventuele controle die bij je op kan komen, deelt met anderen.) Ontspannend werken is beter.


"Wat kan ik doen om beter om te gaan met mensen die een hogere functie hebben?"

Bedenk dat mensen die een hogere functie hebben op de eerste plaats ook maar mensen zijn. Dat klinkt misschien als vanzelfsprekend, maar het komt voor dat niet zo word gedacht. Probeer dat wel te doen en als je dat al deed te blijven doen. Ze hebben dan wel een hogere functie, maar het is vast zo dat deze mensen er ook maar zijn om duidelijkheid te krijgen, anderen te helpen, goede gesprekken te hebben, alles in goede banen te begeleiden enzovoort. In de meeste gevallen is het zo dat ze je niet van streek willen maken. Maar wel willen weten wat er speelt, hoe het gaat, wat er gaande is. Juist een goed beeld krijgen van de situatie. (Ook al is dat een presentatie, een bespreking, sta je in het middelpunt.) Ga voor het beginnen, ook rondom deze mensen, eens terug naar de ademhaling. Zorg daarbij voor een goede voorbereiding. (Niet zo'n vijf uren achterelkaar door spitten en lezen! Als je namelijk weet wat je doet en ervan gemaakt hebt, is zoveel inspanning niet nodig! Dat kan zelfs minder goed lopen, als je zoveel achterelkaar je erop spitst.) Probeer het eens op een normaal tempo, een aantal keren door te nemen, een half uurtje per keer. Er is een kans dat het dan (nog) beter blijft hangen. Misschien werkt dat bij jou ook.
Controleer erbij of je alles hebt en doe als het nodig is een dubbelcheck. (Niet eindeloos checken, teveel controle maakt het soms niet beter, je weet wat je doet en gedaan hebt! Maar even een check en één keer een dubbelcheck een dag van te voren, kan misschien werken.)
Als je je zenuwachtig voelt bij een bespreking, (even buiten alles verder om), dan kan je dat ook rustig aangeven. Ook "hoge pieten" snappen dat vast wel. ;)

"Wat kan ik doen om toch ondanks minder controle goede resultaten te leveren?"

Jezelf blijven is de beste manier! Er is maar één jij. Het werkt komt van jou. Het geeft misschien geen garantie dat alles altijd perfect is. Maar als het werk goed is en de rest vind dat ook prima, geen probleem. We zijn geen robots, he?

Sterkte en succes. Ik hoop dat je er iets mee kan. ;-)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

Graag gedaan. ;)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

1990Crea schreef:Goedendag,
Ik ben een 21 jarige jongen met een goed uiterlijk. Ik word beschreven als een sociale welbespraakte jongen. Heb al een aantal jaren een geweldige vriendin. Verder heb ik een enorme drive om nuttige dingen te doen (leren/werken/sporten/etc.) Ik behoor tot de beteren van mijn klas, heb een goede bijbaan in mijn vakgebied en geniet van het goede leven. Alles zit mij mee.

Daarom vind ik mijn klachten ook zo vreemd.
Eh - angst is echt niet iets voor losers, hoor.
Angst is ons overlevingsinstinct en soms staat dat "te gevoelig afgesteld".
1990Crea schreef:Van onbekende dingen/gebeurtenissen krijg ik standaard zenuwen.
Ja, die mensen heb je. En er valt ook wel iets aan te doen.
1990Crea schreef:Presentatie vind ik vreselijk. Ik krijg extreme reacties zoals: diarree, trilstem en vooral die vervelende spiertrekkingen/stuipen. Mijn nek of been begint spontaan bewegingen te maken en te trillen.
Idd, heftig. Je lichaam vindt, dat je in gevaar verkeert en wil, dat je vecht of vlucht.
1990Crea schreef:Ik heb het ook bij de meeste momenten als ik zo ineens in het middelpunt sta (iets voorlezen of bv een rollenspel) en iedereen naar mij kijkt/luistert. Bij meer informelere momenten heb ik er geen/minder last van.
...en misschien heeft je lichaam grootgelijk, was er ooit een moment, dat idd gevaarlijk was (hetzij dat je werd uitgelachen, hetzij dat je bijv. geslagen werd) op zo'n soort moment.
1990Crea schreef:Ik merk dat ik de bovengenoemde momenten vooral heb als er mensen aanwezig zijn waar ik tegenop kijk. Mensen die hoog status gedrag vertonen. Het lijkt dan of ik meer naar binnen keer, mijn spontane soepele en open manier van praten verandert dan in gehakkel. Op mijn werk moest ik laatst verslag uitbrengen aan één van mijn directeuren over een bepaald incident. Op zo’n moment voel ik me gewoon niet happy en het ging ook helemaal mis.
Kennelijk triggert dat iets.
1990Crea schreef:Misschien stel ik te hoge eisen aan mezelf en heb ik een extreme angst om te falen?
Meestal ehelpen dit soort ideeen en gedachten niet.
Vind je, dat je hoge eisen stelt aan jezelf...? Ja: doe er iets aan (maar wees niet boos, als dee klachten dan toch blijven). Nee: mooi zo!
...en je zou dit gedoe natuurlijk kunne labelen als faalangst, maar dat is alleen maar een woordje dat je op een situatie plakt. Soms is dat handig - maar verder schiet het weing op.

Er zijn een aantal technieken, die in staat zijn, om zo'n overijverig overlevingsinstinct (..autonoome zenuwstel, amygdala) weer tot rust te brengen. Emdr, hypnose, somatic experiening, gespecialiseerde kinesiologie.
Gebruikersavatar
pearlharbor95
Berichten: 14
Lid geworden op: 26 aug 2013 17:39

Re: Angst, zonder reden. Wat heb ik toch?

1990Crea schreef:Goedendag,
Ik ben een 21 jarige jongen met een goed uiterlijk. Ik word beschreven als een sociale welbespraakte jongen. Heb al een aantal jaren een geweldige vriendin. Verder heb ik een enorme drive om nuttige dingen te doen (leren/werken/sporten/etc.) Ik behoor tot de beteren van mijn klas, heb een goede bijbaan in mijn vakgebied en geniet van het goede leven. Alles zit mij mee.

Daarom vind ik mijn klachten ook zo vreemd. Kunnen jullie mij helpen bij het stellen van een “diagnose” zodat ik op basis daarvan eraan kan werken.
  • • Van onbekende dingen/gebeurtenissen krijg ik standaard zenuwen.
    • Presentatie vind ik vreselijk. Ik krijg extreme reacties zoals: diarree, trilstem en vooral die vervelende spiertrekkingen/stuipen. Mijn nek of been begint spontaan bewegingen te maken en te trillen.
    • Ik heb het ook bij de meeste momenten als ik zo ineens in het middelpunt sta (iets voorlezen of bv een rollenspel) en iedereen naar mij kijkt/luistert. Bij meer informelere momenten heb ik er geen/minder last van.
    • Ik merk dat ik de bovengenoemde momenten vooral heb als er mensen aanwezig zijn waar ik tegenop kijk. Mensen die hoog status gedrag vertonen. Het lijkt dan of ik meer naar binnen keer, mijn spontane soepele en open manier van praten verandert dan in gehakkel. Op mijn werk moest ik laatst verslag uitbrengen aan één van mijn directeuren over een bepaald incident. Op zo’n moment voel ik me gewoon niet happy en het ging ook helemaal mis. Misschien stel ik te hoge eisen aan mezelf en heb ik een extreme angst om te falen?
Iemand een idee? Heeft het een naam? Wie kan mij helpen?

Groeten,
C.
Ik denk dat het faalangst is in sociale situaties. Ik herken het, ik heb het ook (o.a)
Je moet inderdaad goed kijken wanneer het zich voordoet, als het net is gebeurd kun je het misschien opschrijven en dan teruglezen. (heb ik ook gedaan ;) )

Je moet nagaan: ben je bang om "negatief"beoordeeld te worden, en/of een in combinatie dat je misschien inderdaad hoge eisen stelt aan jezelf. Er moet sowieso een reden voor zijn, angst ontstaat nooit geheel uit het niets (wat ik weleens denk)

Wat soms ook kan helpen: in de spiegel kijken voordat je iets gaat presenteren, kijk jezelf in je ogen; net zolang totdat je zelfvertrouwen uitstraalt. (misschien helpt het)

Succes [applaus]

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”