kalpea_tuli

Sociale Phobie

Ik heb mijn hele leven al sociale phobie. Ik had het altijd al, alleen was ik er niet zo bewust daarover, ik las er net een paar maanden geleden, dat de naam dus "sociale phobie" is van wat ik heb.
Ik dacht ik was gewoon verlegen, maar het ziet anders eruit.
Met mensen, die me helemaal onbekend zijn, heb ik helemaal geen probleem om te praten, en er veel mensen om me heen te hebben. Het zijn juist mensen, die ik ken, niet echt goede vrienden, maar kennissen, van wie ik heel nerveus raak.
Afgelopen weekend was ik een avond op een workshop. Een derde van de aanwezigen kende ik, de anderen niet. Ik zat er de hele drie uur met mijn haart dat heel hart klopte. Ik dacht eerst, dat gaat weer voorbij, maar dat was niet zo. Ook twee uur later, en zelfs tegen het eind, drie uur later, was het nog steeds hetzelfde. Mijn haart klopte en mijn vingers trilden.

Ik las over sociale phobie online, dat het eigenlijk heel makkelijk te helen is. Door confrontatie juist, en niet meer sociale situaties te vermijden.
Maar ik ging mijn hele leven (de afgelopen 15 jaar, ben nu 30) nooit sociaal contact opzettelijk uit de weg. Als ik dat soms wel deed, dan was het wel onderbewust. Ik probeerde toch altijd sociale contacten meer en meer aan te gaan, en toch gaat het alleen slechter met mij dit jaar dan eerder...
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Sociale Phobie

Waarom ben je overtuigd dat je last hebt van sociale fobie? Je lijkt sociale situaties niet koste wat het kost te vermijden. Kan het zijn dat je niet lekker in je vel zit en niet wil dat bekenden (behalve dan de mensen waarmee je een hechte vertrouwensband hebt) het zien? Ben je bang veroordeeld te worden? Veel sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Sociale Phobie

Je hebt het niet bij mensen die je vertrouwd zijn en ook niet bij onbekenden, het steekt bij jou alleen de kop op als je in het bijzijn van kennissen bent, mensen die je niet zo goed kent. Als ik je verhaal over de situatie m.b.t. de workshop lees dan was je daar erg nerveus en lijkt het wat op hyperventilatie. De vraag is waardoor komt het dat je het niet bij goede vrienden hebt en niet bij onbekenden hebt, maar net wel bij de "tussengroep" van kennissen?

Kan het zijn dat je bij vrienden meer controle en grip ervaart? Dat je weet wat ze denken en voelen ten opzichte van jou? Zijn ze voor jou meer voorspelbaar zodat je weet hoe je op ze moet reageren? Voel je je daar meer vertrouwd, gekend en geliefd?

Bij onbekenden is het zo dat je niets met ze te maken hebt. Ze maken geen deel uit van je leven, je bent ze niets verschuldigd, je hoeft er niet mee samen te werken en ze verwachten niets van je. Er ligt geen druk of stress daar want het is onbelangrijk wat ze van je vinden en je hoeft er niets mee.

Kennissen daarentegen is andere koek. Je weet niet zo goed wat je aan ze hebt, wat ze van je vinden want daarvoor is de band te klein. Ze zijn misschien onvoorspelbaar voor je en je bent niet zeker van hoe ze over je denken, wat ze werkelijk van je vinden, wat ze van je willen en of ze misschien niet later vervelend tegen je gaan doen. Soms moet je met hen samen zijn of samenwerken misschien of ben je op een ander sociaal vlak "gedwongen" om in elkaars nabijheid te zijn. Echter of ze positief of negatief over je zijn daar ben je niet helemaal zeker van.

Wellicht herken je hier dingen in. Haal er uit wat voor jou van toepassing is en reflecteer daar eens op? Wat doet het met jou bij vertrouwde personen, onbekenden en kennissen?
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
Reinaart
Berichten: 123
Lid geworden op: 15 mar 2013 04:40

Re: Sociale Phobie

Ik herken dat wel, dat juist omgang met mensen met wie je met enige regelmatig contact hebt (maar die niet echt goede vrienden zijn), de meeste spanning oplevert. Ik denk dat Minerva goed omschrijft waarom dat zo is.
Ik las over sociale phobie online, dat het eigenlijk heel makkelijk te helen is.
Heel makkelijk zal het ook weer niet zijn, maar in vergelijking tot de meeste andere psychische problemen is de kans op verbetering bij sociale fobie heel goed.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Sociale Phobie

kalpea_tuli schreef:Ik heb mijn hele leven al sociale phobie. Ik had het altijd al, alleen was ik er niet zo bewust daarover, ik las er net een paar maanden geleden, dat de naam dus "sociale phobie" is van wat ik heb.
Ik dacht ik was gewoon verlegen, maar het ziet anders eruit.
Hoi Kalpea tuli,
begrijp ik nou, dat je wit wegtrekt van angst...? Dat lijkt me toch wel heftig!
kalpea_tuli schreef:Afgelopen weekend was ik een avond op een workshop. Een derde van de aanwezigen kende ik, de anderen niet. Ik zat er de hele drie uur met mijn haart dat heel hart klopte. Ik dacht eerst, dat gaat weer voorbij, maar dat was niet zo. Ook twee uur later, en zelfs tegen het eind, drie uur later, was het nog steeds hetzelfde. Mijn haart klopte en mijn vingers trilden.
:knuffel:
kalpea_tuli schreef:Ik las over sociale phobie online, dat het eigenlijk heel makkelijk te helen is. Door confrontatie juist, en niet meer sociale situaties te vermijden.
Dat is een oude gedachte en ook goeddeels achterhaald. Soms heetf het idd zin, bij kleine, relatief nieuwe angsten.
Bij jij is het ouder en gaat dus niet weg op deze manier.
Dat geeft niets, er zijn andere therapieen, waarmee je de angst wel goed te lijf kunt (somatic experiencing, emdr, gespeciialiseerde kinesiologie, hypnose). Ho elang dit duurt, is net niet van te voren te zeggen: soms is het in 3, 4 of 5 keer gepiept - maar het is wel zoeken naar "waar zit het haakje, wat precies maakt het nou zo eng...?" en drie tegen 1 is dat iets ouds en onbewusts. (Daar zijn allerlei technieken voor, om dat te zoeken - en som sheb je de erste keer beet, en soms dus niet.)
Maar ik ging mijn hele leven (de afgelopen 15 jaar, ben nu 30) nooit sociaal contact opzettelijk uit de weg. Als ik dat soms wel deed, dan was het wel onderbewust. Ik probeerde toch altijd sociale contacten meer en meer aan te gaan, en toch gaat het alleen slechter met mij dit jaar dan eerder...[/quote]
kalpea_tuli

Re: Sociale Phobie

begrijp ik nou, dat je wit wegtrekt van angst...? Dat lijkt me toch wel heftig!
Het laatste jaar is het erger geworden. Ik was op werk te veel uitgezet aan chemicaliën, en ik denk schildersziekte te hebben (http://nl.wikipedia.org/wiki/Organisch_psychosyndroom ), en dat het daarvan erger werd.

Hoe zoek ik een therapeute?
Ik was in het leven al bij psychologen, maar ik vond dat elke keer en totaal onnuttige ervaring.
Betaald de verzekering dat?
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Sociale Phobie

Een therapeute zoeken (vinden lijkt me fijner ;)) is een kwestie van je goed informeren wat een bepaalde therapievorm je te bieden heeft en of het je aanspreekt. Of het bij je past. Soms is het even zoeken waar jij wat aan hebt, wat wel of niet voor jou werkt. Er zijn zoveel verschillende soorten behandelmethoden en voor een ieder is dat verschillend afhankelijk van het type persoonlijkheid wat je hebt, waar je last van hebt en hoe ernstig dat is.

Je kan via je huisarts je laten doorverwijzen of je kan zelf op zoek gaan wat je wilt. De ziektekostenverzekeringen betalen echter steeds minder aan psychologische hulpverlening mee (helaas). Het eigen risico en eigen bedrage worden steeds groter waardoor je als cliënt steeds meer zelf dient te betalen en er nog maar weinig vergoed wordt.

Informeer je van te voren goed wat de kosten zijn, wat je wel of niet vergoed krijgt en of je het er voor over hebt. Je geestelijke gezondheid is een kostbaar iets en het is uiteindelijk aan jou hoeveel je daaraan uit wilt geven.
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”