Psycholoog.net/forum

Dag lieve mensen,

ben nieuw hier en val maar gelijk met de deur in huis.
er zijn veel dingen mis met mij, daar bedoel ik meer ben naar psycholoog geweest en al, en heb persoonlijkheidstoornis, negatief zelfbeeld en wat al niet..
ja... ik maak overal een grapje over, je moet toch wat.
in ieder geval. wat mij is op gevallen als ik kijk naar mijn leven is dat ik nooit goed ben geweest in het werk wat ik deed.
Ik ben nu 34 jaar en heb vanaf mijn 17e jaar altijd gewerkt. ik merk dat hoe ouder ik wordt en steeds een andere baan heb, ik mijn werk steeds slechter kan.
ik heb gewerkt als secretaresse, i sucked, ben ook weggestuurd. Als sales support, ben ook wegegestuurd. heb wat klantenservice gedaan, werd mijn contract ook niet verlengd.
nu werk ik als techns helpdesk medew. naast dat ik er dus weer slecht in ben vindt ik het ook niet leuk.

dit maakt mij erg onzeker en angstig omdat ik wel een baan nodig heb om mijn rekeningen te betalen. ik kan niet op de bank zitten op mijn luie reet.
ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet?
maar ik ben dus nu weeeer opzoek naar een andere baan omdat ik hoop dat ik dat dan wel kan.

ppfff iemand herkenbaar?

Ik ben nog jong dus ik kan niet echt zeggen dat ik van baan naar baan ben 'gehopt' (da's toch hoe ze dat noemen?).

Je geeft aan dat je 'slecht' bent in je werk, en mijn vraag is dus, waarin? Wat kun je niet? Heb je beroepskeuzetesten gemaakt, want die kunnen je soms ook helpen om een baan in de juiste richting te vinden.

Noor2013 schreef:Dag lieve mensen,

ben nieuw hier en val maar gelijk met de deur in huis.
er zijn veel dingen mis met mij, daar bedoel ik meer ben naar psycholoog geweest en al, en heb persoonlijkheidstoornis, negatief zelfbeeld en wat al niet..
ja... ik maak overal een grapje over, je moet toch wat.

Hoi Noor,
nou, ik krijg geen vrolijk beeld van jouw psycholoog. Kennelijk heb je wel "geleerd" wat er mis is met jou (wrijf het er maar in!) zodat je dat in dure termen kan vertellen... Terwijl de meeste mensnen naar een psycholoog stappen, omdat ze bakken problemen hebben - en dat het zijn/ haar werk is, om samen met jou naar oplossingen te zoeken.
Dit klinkt, alsof jij op de straatstenen bent gezet met "Nou, dag mevrouw, u heeft een laag zelfbeeld, u heeft een persoonlijkheidsstoornis, maar daar kunt u heus 80 mee worden hoor. Goedemiddag!"

Voeg hier aan toe, dat het woord persoonlijkheidsstoornis omstreden is.
Ooit zat ik in een groep met een vrouw, die thuis "geleerd" had: "...als mama vraagt, of ik een dropje of een chocolaatje wil (meestal kreeg ze al geen snoep en ging het om zwaardere dingen) dan MOET ik altijd precies het omgekeerde zeggen, dan is er een elementaire kans, dat ik krijg wat ik wil". Binnen dat (compleet verknipte) gezin, was dat een prima manier van doen - maar je snapt: buiten dat gezin kom je hopeloos in de problemen als je zo blijft doen.
Op basis van haar trauma's, haar "rare" manier van doen ("thuis" werkte dat prima, daarbuiten dus niet) en de problemen die zij daardoor had, had ze ook het stempelte persoonlijkheidsstoornis gekregen.
En de ellende is, dat het woord persoonlijkheidstoornis jou ook nog eens lijkt te vertellen, dat JIJ gestoord bet, dat er met JOU iets niet goed zou zijn en dat dat compleet door je hee menszijn heen gebakken zit.
Het verhaal heeft een leuk einde: we werkten in die groep aan haar trauma's, ze kreeg door, hoe ze vroeger thuis had moeten "rekenen" om zichzlf te handhaven, en van het moment af, dat ze durfte (...na enige traumaverwerking...) te zeggen wat ze nodig had, ging ze met sprongen vooruit n kreeg ze een mooie baan, waarin haar vaardigheden om te "rekenen" en te schakelen centraal stonden.

Want met haar als mens met haar persoonlijkheid was werkelijk niets, maar dan ook niets mis. (En dat maakt dat etiketje "persoonlijkheidsstoornis" allemaal omzichtbaar - en dat mag een psycholoog eigenlijk niet doen.)

Noor2013 schreef:in ieder geval. wat mij is op gevallen als ik kijk naar mijn leven is dat ik nooit goed ben geweest in het werk wat ik deed.

Balen...!
Maar - in mijn woordenboek is secretaresse een beroep, waar een opleiding zoals Schoevers bij hoort. Dus als je redelijk kersvers van school komt en zonder opleiding "moet presteren" - dan is de mislukking min of meer al ingebakken. En heel grof gezegd: dit soort dingen gebeurt vaker met mensne die een laag zelfbeeld hebben.
(En een slechte psycholoog zal dan zeggen: "zie je wel, jij kan ook niets, jij bent gestoord".)
Geen wonder, dat het steeds meer weerzin en angst gaat oproepen....

Noor2013 schreef: maar ik ben dus nu weeeer opzoek naar een andere baan omdat ik hoop dat ik dat dan wel kan.

Enne: heb je een idee, wat jij zou willen doen...?
Wat zijn jouw kwaliteiten...?
Waar heb je zoal ervaringen in opgedaan...?
Wat zou je willen leren...?

Aan de hand van dat soort vragen kun je gerichter kiezen, dan dat ik hoor in "ik hoop, dat ik baan X wel kan".

uiteraard hoop ik, dat je een leuke baan kunt krijgen!
Maar ik snap ook, dat een enander haaks staat op je lage zelfbeeld, dus wellicht dat het zin heeft om eerst (enebetere) psycholoog op te zoeken en in elk geval je "presentatie" (=dat is, wat je moet doen p een sollicitatie) op te krikken.

Sucses!!

Ik vind te titel van je topic niet helemaal correct.

Je hebt geen fobie voor werken als je wel degelijk werkt. Dat je jobhopt is misschien omdat je nog niet iets bent tegengekomen dat je ligt of boeit, of dat bij je past.Misschien inderdaad eens een screening voor beroepskeuze om te zien wat je kwaliteiten en interesses zijn.

Een fobie voor werken bestaat wel degelijk ;maar dat zijn doorgaans mensen die alles en nogwat aangrijpen om werk te vermijden en blij zijn als het hun weer lukt.Die gaan zeker niet werk zoeken

quodpersortem schreef:Ik ben nog jong dus ik kan niet echt zeggen dat ik van baan naar baan ben 'gehopt' (da's toch hoe ze dat noemen?).

Je geeft aan dat je 'slecht' bent in je werk, en mijn vraag is dus, waarin? Wat kun je niet? Heb je beroepskeuzetesten gemaakt, want die kunnen je soms ook helpen om een baan in de juiste richting te vinden.

Hi quodpersortem ,
dat weet ik niet zo goed. ik merk wel dat ik niet goed tegen regels kan en authoriteit en dat soort dingen. ik vind dat allemaal zo kinderachtig. ik wil best werken maar ik wil de ruimte hebben om mijn werk te doen en geen hete adem in mijn nek.
ik moet ook geprikkeld worden maar kan ook niet aangeven hoe.
dus het is heel frustrerend.
zowiezo is mijn droom om een eigen onderneming te beginnen maar ja geen geld en niemand die je tegenwoord geld leent dus dat laat ik voorlopig varen.

Dag Momo,

betreft mijn diagnose.. het is een paar jaar terug geweest en er werd mij therapy geadviseerd maar dat heb ik verder nooit aangepakt. ik heb nog steeds last van heel veel dingen en ik probeer daar gewoon dag bij dag mee om te gaan.
je hebt goeie dagen en mindere momenten maar ik merk wel dat ik heel sterk ben en er wel weer bovenop kom.
maar misschien is dat eigenlijk ook niet goed dat ik er 'weer bovenop' kom, want ja het is geen verkoudheid ofzo. .

betreft het werken, ik kan mezelf wel al die vragen stellen, wat ik wil enzov betreft werken maar als ik heel eerlijk ben wil ik mijn eigen baas zijn. omdat ik dus niet tegen authoriteit kan.
maar goed als je in een positie zit waar je GEEEn geld hebt maar wel nodig hebt dan moet je je mond houden en werken. en daar kan ik dus zo slecht tegen.
ik heb gewoon een hele andere denkwijze.

wat er schuilt achter mijn grapjes, heel veel verdriet, schuldgevoel en iets donkers, om het even samen te vatten.

Hoi Noor,

Ik ga verder niet in op het stukje wat aan Momo gericht is, maar één ding valt mij eigenlijk direct op, daar wil ik wel op in haken;

het is een paar jaar terug geweest en er werd mij therapy geadviseerd maar dat heb ik verder nooit aangepakt.

Waarom niet? En...ben je zelf van mening dat je zonder therapie zo verder kan en dat het ook daadwerkelijk diep werkt?
(Want later heb je het over wat er achter dat en dat en dat schuilt is....) Hoe pak je dat aan?

Ik heb misschien een tussenoplossing voor tijdelijk....

Je zegt dat je niet tegen iemand kan die in je nek hijgt. Ik heb een half jaar in een zaak gewerkt waarbij de baas negen van de tien keer opgehoepeld was en misschien een kwartier per dag aanwezig was. Voor de rest was het 'mijn zaak'. Misschien is dat iets voor je?

Gerante in een kledingzaak of andere soort winkel.

Dat houd in dat je zelf de zaak runt, je 'baas' komt maar enkel aanwaaien op eind van de maand (of per kwartaal) om te kijken hoe de omzetcijfers liggen [045]

Dus eigenlijk werk je zelfstandig maar met bediendecontract, zonder de inversteringen zelf te moeten dragen. Die richting zou ik persoonlijk uitgaan voor jouw situatie

Noor2013 schreef: ik merk wel dat ik niet goed tegen regels kan en authoriteit en dat soort dingen. ik vind dat allemaal zo kinderachtig. ik wil best werken maar ik wil de ruimte hebben om mijn werk te doen en geen hete adem in mijn nek.

Iets in de buitendienst, met duidelijke afspraken.

Noor2013 schreef:ik moet ook geprikkeld worden maar kan ook niet aangeven hoe.

Eh... bedoel je, dat je it jezelf niet 'aan het werk blijft' en dat ieand jou telkens een duwtje moet geven...?
Vanuit weerzin is dat natuurlijk te verklaen, maar dat aakt een en ander wel lastig. Juist als je wilt, dat je vrijheid en vertrouwen krijgt, is dit een punt om alert op te zijn.

Noor2013 schreef: zowiezo is mijn droom om een eigen onderneming te beginnen

Waarin zoal...?
Want de vrijheid die dat met zich meebreng, daar zit wat in.

Noor2013 schreef:maar ja geen geld en niemand die je tegenwoord geld leent dus dat laat ik voorlopig varen.

?????
Waarom?
Juist bij een eigen onderneming gaat het om creatief zijn en kijken naar de dingen die je wel hebt.
Bijv.: je kan taarten bakken (sorry voor het omaatjes voorbeeld).
Bak taarten, hang briefjes op dat jij heerlijke taarten kunt maken, geef er 2 weg aan strategische mensen, timmer aan de weg: je zegt het aan iedereen in ej buurt, al je kennissen en vrienden - het kan zonder geld, ondernemen. Ik garandeer niet, dat je er direct een zelfstandig inkomen, waarvan jij kunt rondkomen beurt, maar dat is bijzaak.
En: ook bij sollicitaties kan je dit gebruiken:"ik ben een bezige bij. ik houd van aanpakken, ik kan zelfstandig werken" - allemaal punten in je voordeel.
En: ik ken -tig mensne, die een half baantje voor het geld hebben (helaas: vaak vloeren schrobben enzo)(15 uur per week schrobben is plm. de bijstandsnorm - EN financiele zelfstandigheid) en daarnaast een bedrijfje hebben, waar ze met hart en ziel in werken.

Dag Memories,

hhmm waarom niet? weet niet precies.. iets hield mij tegen. het was namelijk ook groeps therapie dus ik denk dat ik dat destijds niet zag zitten, in een groep.

ik ben een persoon geworden dat als je mij vraag hoe het gaat ik altijd zegt dat het goed gaat. terwijl dat dus niet zo is. ik wil alles zelf doen en als ik ziek wordt dan ben ik in ontkenning dat ik ziek ben. ik wil ALTIJD sterk zijn.
toen ik keizesnede had gehad en ik in het begin niet gelijk voor mijn kind kon zorgen was dat een hell voor mij.
schoonmoeder bood dan aan om mij te helpen, en ik NEE ik heb GEEN hulp nodig, ik red het wel samen met mijn man! Terwijl ik dus kapot ging van de pijn en erg moe was.

dus ... ik denk dat er een dag komt dat ik ontplof of instort, 1 van de 2. Ik heb wel een paniekaanval gehad na de keizersne en tijdens herstel in het ziekenhuis, het werd mij allemaal teveel. Ik denk dat dat wel mijn ontploffing was, soort van.
En toen mij daarna werd gevraagd hoe het met mij ging en of ik wilde 'praten' met iemand, wat ik erg goed vond, dat het ziekenhuis mij wilde helpen; zei ik nee het gaat wel goed. daar heb ik nu wel beetje spijt van...

soms heb ik het gevoel dat het er aan komt (ontploffen) zoals dus de laatste tijd, vandaar dat ik ben begonnen om hier te praten... maar ik kan mezelf erg goed beheersen dus nog niks ontploft

Dag Janneke,

ik masseer, daar zou ik een eigen onderneming in willen. en natuurlijk kan ik kaartjes uitdelen en thuis tijdelijk gratis massage geven. In ieder geval beginnen met reclame voor mezelf te maken. Daar heb je gelijk in en ik heb ook zeker de ruimte om dat te doen.
MAAAR er is altijd een maar.. speelt dat negatief zelfbeeld op. erggg onzeker. ben nog niet zo goed in dat masseren. mijn man steeds als proefpersoon, ook niet veel zin in want die vind dat niks. enzov.
en natuurlijk kan ik iemand anders zoeken om op te oefenen. Ik moet inderdaad simpelwe de stap zetten. misschien ben ik er nog niet helemaal klaar voor.

wat betreft werken, geprikkeld wordt ik door nieuwe informatie. een uitdaging.
als ik het werk echt leuk vind dan is dat zetje in de rug niet perse nodig.
maar als ik werk aan het doen ben simpelweg om geld te verdienen en ik mij doodverveel en mij aan alles begin te irriteren dan is dat niet goed voor mijn ziel.
ik merk dat ik er echt ervan onderuit ga.
het is dat ik een kind heb en gezin anders zou ik andere keuzes maken.

het is het een nieuwe jaar dus wie weet moet ik nu wel langzaam beginnen te kijken of ik een begin voor mezelf kan maken.

Hi momo en leeuwtjuh,

jullie hebben het volgens mij beide bijna over hetzelfde! haha
ik moet zeggen dat dat inderdaad erg leuk klinkt.

maar gaat het dan om een franchise of iets anders?
waar kan ik daar informatie over vinden?

ik heb ook wel eens gedacht aan iets zoals dat je een kring van mensen moet opbouwen en daar aan verkopen. dus ze geintresseerd krijgen in een bepaald product. zoals bv tupperware enzov.
maar goed welke richting moet je dan opgaan? iemand dat wel eens gedaan?

Noor2013 schreef:Hi momo en leeuwtjuh,

jullie hebben het volgens mij beide bijna over hetzelfde! haha
ik moet zeggen dat dat inderdaad erg leuk klinkt.

maar gaat het dan om een franchise of iets anders?
waar kan ik daar informatie over vinden?

Ik kreeg die baan gewoon via het arbeidsbureau toentertijd. Je kunt het arbeidsbureau raadplegen of wellicht een uitzendbureau? Daar zitten soms echt leuke baantjes tussen.

ik heb ook wel eens gedacht aan iets zoals dat je een kring van mensen moet opbouwen en daar aan verkopen. dus ze geintresseerd krijgen in een bepaald product. zoals bv tupperware enzov.
maar goed welke richting moet je dan opgaan? iemand dat wel eens gedaan?

Ja daar heb ik ook ervaring mee. Je bent niet de enige met veel werkervaring. Dit omdat ik ook niet precies wist welke richting ik op wilde en gewoon wilde werken, maakt niet uit hoe of wat. Ik vond dat zelf niet zo'n succes omdat je je vrienden/familie/kennissenkring moet lastig vallen met de verkoop van producten die vaak veel duurder zijn dan producten van een ander merk. http://nl.wikipedia.org/wiki/Multi-level_marketing Daarbij moet je zelf eerst 150 euro in leggen voor het basispakket en een cursus bijwonen waarbij ze je letterlijk leren om jouw producten door andermans strot te duwen. Dat vond ik persoonlijk echt niet leuk, plus dat ik geen zin had om geld te moeten betalen om uiteindelijk maar af te wachten óf andere mensen daar op zaten te wachten. Het is een soort piramide-constructie die verboden is in Nederland; daarom verpakken ze het nét even iets anders, terwijl het op hetzelfde neer komt. Jij betaald een x-bedrag aan euro's aan iemand die aan jou verdiend. Vervolgens moet je mensen proberen op te zadelen met jouw producten en hen deze ook laten verkopen, en stilstaand wordt je dan zogenaamd slapend rijk. Dit is allemaal niet waar en kost je aan het eind van de rit meer geld/moeite/frustratie dan dat het iets oplevert. Zowel tupperware van vroeger als herbalife zijn hier hele goede voorbeelden van. Tip: don't do that. Probeer daar van weg te blijven

Ik ben afgehaakt na de eerste hersenspoel-bijeenkomst en heb nooit geld uitgegeven:

Zodra mensen hun belangstelling laten bijken, moeten ze deelnemen aan opleidingen die neerkomen op een regelrechte hersenspoeling en krijgen ze voor 100 € een distributiecontract met een basispakket (Business pack) aangeboden. Die producten verkopen is niet het belangrijkste. Supervisoren en andere «president’s teams» maken al gauw duidelijk dat men er alle belang bij heeft op te klimmen in de hiërarchie dankzij de aankoop van grote volumes producten en het doorverkopen ervan aan andere nieuwe verdelers, die men zelf eerst werft. Hoe hoger men binnen de hiërarchie opklimt, des te vetter worden de commissielonen en boni en des te lager wordt de aankoopprijs voor producten. Het komt geregeld voor dat consumenten die benaderd worden om producten te kopen, in feite ertoe worden aangezet zelf verdelers te worden, bijvoorbeeld om korting te kunnen krijgen op de producten voor zichzelf of voor hun familie. Het spreekt echter voor zich dat de markt verzadigd dreigt te raken en de reclame- en wervingscampagnes worden dan almaar agressiever.

Zo werken ze allemaal Niet doen!!! Ze lokken je naar een bijeenkomst en beloven je gouden bergen; meestal in een chique hotel of iets dergelijks en stoppen daar je hoofd vol met onzin - en het is nog steeds niet duidelijk zodra je buiten komt - WAT nou eigenlijk precies je doel is, behalve zelf geld inleggen en producten bij anderen opdringen. Het is heel vaag en het zou eigenlijk niet eens legaal mogen zijn; ware het niet dat ze door de mazen van de wet heen glippen onder de naam multi level marketing.

Noor2013 schreef:Dag Janneke,

ik masseer, daar zou ik een eigen onderneming in willen. en natuurlijk kan ik kaartjes uitdelen en thuis tijdelijk gratis massage geven. In ieder geval beginnen met reclame voor mezelf te maken. Daar heb je gelijk in en ik heb ook zeker de ruimte om dat te doen.
MAAAR er is altijd een maar.. speelt dat negatief zelfbeeld op. erggg onzeker. ben nog niet zo goed in dat masseren. mijn man steeds als proefpersoon, ook niet veel zin in want die vind dat niks. enzov.
en natuurlijk kan ik iemand anders zoeken om op te oefenen. Ik moet inderdaad simpelwe de stap zetten. misschien ben ik er nog niet helemaal klaar voor.

Stap voor stap werkt vaak het beste.
Idd: mensen een gratis massage aanbieden (met betaald vervolg, als ze dat willen). En begin "onderaan", met zoiets als 'ontspanningsmassage'. Dat willen mensen sowieso, ontspannen, dus dat helpt al. (Of jij allerlei moeilijke grepen beheerst, interesseert je clientele geen zier. Dat klinkt hard, maar een client wil vooral rust, aandacht en "resultaat".) Gaat dat goed, dan helpt dat ook weer aan je zelfbeeld.
Heb je een diploma...? Dat soort dingen (incl. lidmaatschap van en vereniging) helpen ook.

@ Leeuwtjuh,
inderdaad, daar ben ik ook wel eens in aanraking meegekomen. En daar ren ik dan hard voor weg. Ik ben al heel vaak ook door Herballife aangesproken. Heel irritant is dat.
Maar goed nee dat is ook niet wat ik zoek.

@janneke, ik heb inderdaad een diploma, dat helpt zeker. ik heb geprobeerd te solliciteren om dan ergens als masseuse te werken en zo begin te maken. Maar is moeilijk aangenomen te worden. Dan maar zelf doen he .

ben nu verder aan het solliciteren, want met mijn huidige baan,.. ben ik niet gelukkig. Ik merk dat ik mij in het weekend niet kan ontspannen omdat maandag er al bijna aankomt.... dat kan niet goed zijn lijkt mij?

Bedankt voor jullie meedenken