Mark_1987 schreef:
Ik heb een sociale fobie en dit komt vooral omdat ik me vaak schaam over dingen die ik heb gedaan.
Vraag 1: deed jij dinen, die werkelijk schaamtevol zijn, zoals als sterke jonge knul oude vrouwtjes beroven...?
Of steekt er iets anders achter die schaamte...?
Schaamte is een pijnlijke emotie, die de kop kan onsteken om allerlei redenen.
bijv., als mensen jou laten 'afgaan'. Of als mensen jou het gevoel geven "dat je er niet echt bij hoort".
(En je sociale fobie is dan "zo gek nog niet": mensen die jou - in plat hollands te k*kken zetten, die kun je maar beter ontwijken, dat is heel verstandig. Gewoon andere mensen zoeken, die wel leuk zijn. Jou als een gelijkwaardig mens zien.)
Mark_1987 schreef:Meestal blijft dit gevoel langer hangen en als ik me slecht voel flitsen de beelden van deze situaties door mijn gedachten heen waardoor ik me nog depressiever ga voelen.
Ja - in dat soort situaties ga je dan "van kwaad/ somber tot erger/ nog depresiever".
Mark_1987 schreef:De vraag is eigenlijk of je zelf al eens iets gedaan hebt waar je je voor schaamde en hoe je daarmee bent omgegaan.
oude vrouwtjes beroven en andere dingen waar ik me objectief voor zou moeten schamen - nee.
In mijn hemd gezet: dat is me helaas vaker overkomen: benen maken of ruzie trappen werkt prima.
Mark_1987 schreef:Een andere vraag is wanneer jij iemand raar vindt.
Ooit las ik een boek voor mijn studie met het motto: "Dirt is matter out of place".
Als ik iemands gedrag totaal niet kan plaatsen, wil ik iemand wel eens 'raar' vinden.
(Vorige week: huwelijk iedereen in feestelijke kleding, schuin achter mijin de kerk een man met ongewassen haren, dikke wolle trui, afgetrapte spijkerbroek. "Out of place" bij een huwelijk. Maar och, we zaten in de kerk, ik heb hem vriendelijk goedemiddag gewenst en gevraagd hoe hij de echtelieden kende en het was een erg lieve, maaar heftig beschadigde man. Prachig, dat hij het klaarspeelde om toch aanwezig te zijn. Nu, een kniesoor die dan gaat zeuren over uiterlijkheden...)