Schaamte

[Mark_1987]

Hallo allemaal,

Ik heb een sociale fobie en dit komt vooral omdat ik me vaak schaam over dingen die ik heb gedaan.
Meestal blijft dit gevoel langer hangen en als ik me slecht voel flitsen de beelden van deze situaties door mijn gedachten heen waardoor ik me nog depressiever ga voelen. Ik ben sinds kort in behandeling hiervoor en heb een opdracht gekregen van mijn therapeute om eens rond te vragen hoe anderen met zo'n situatie omgaan.

De vraag is eigenlijk of je zelf al eens iets gedaan hebt waar je je voor schaamde en hoe je daarmee bent omgegaan.
Een andere vraag is wanneer jij iemand raar vindt.

Alvast bedankt voor je antwoord,

Mark

[volhoudertje]

De vraag is eigenlijk of je zelf al eens iets gedaan hebt waar je je voor schaamde en hoe je daarmee bent omgegaan.

Een andere vraag is wanneer jij iemand raar vindt.

Nee, ik heb nooit dingen gedaan waar van ik vind dat ik me er voor hoefde te schamen.
Sommige dingen had ik misschien beter niet, of anders kunnen doen, maar dat boeit me verder niet.

Ik vind mensen raar als ze dingen doen waar ik me totaal niet in kan verplaatsen, of dingen doen die ik verwerpelijk vind, hoewel dat ook maar relatief is.
Je hebt bijvoorbeeld boeven die heel beminnelijk kunnen zijn. Ik denk dat ik mensen vooral het etiket ‘raar’ opplak als ze ik ze daar naast ook onsympathiek vind en dus bij mij geen krediet meer hebben.

[Radius]

Er zijn in mijn leven een aantal dingen waarvoor ik me in de ogen van veel mensen zou moeten schamen. Of ik me er daadwerkelijk voor schaam kan ik pas zeggen als ik ermee geconfronteerd zou worden, wel kan ik nu zeggen dat ik er spijt van heb. Toch denk ik dat iedereen dingen doet of denkt die in het algemeen als beschamend beschouwd worden.

Persoonlijk zie ik schaamte als een soort schrikreactie op het gevoel dat je op je door anderen toebedachte plek gezet wordt. Of het een functie heeft weet ik niet, maar het beïnvloedt wel de natuurlijke rangorde onder mensen.

Ik weet dat er veel mensen zijn die ver van de normaal afwijken. Toch wil ik mensen niet snel raar noemen, omdat alle gedrag te verklaren is, volgens principes die op iedereen van toepassing zijn.

Veel sterkte en succes met het overwinnen van je angst.

[Janneke]

Ik heb een sociale fobie en dit komt vooral omdat ik me vaak schaam over dingen die ik heb gedaan.

Vraag 1: deed jij dinen, die werkelijk schaamtevol zijn, zoals als sterke jonge knul oude vrouwtjes beroven...?

Of steekt er iets anders achter die schaamte...?
Schaamte is een pijnlijke emotie, die de kop kan onsteken om allerlei redenen.
bijv., als mensen jou laten 'afgaan'. Of als mensen jou het gevoel geven "dat je er niet echt bij hoort".
(En je sociale fobie is dan "zo gek nog niet": mensen die jou - in plat hollands te k*kken zetten, die kun je maar beter ontwijken, dat is heel verstandig. Gewoon andere mensen zoeken, die wel leuk zijn. Jou als een gelijkwaardig mens zien.)

Meestal blijft dit gevoel langer hangen en als ik me slecht voel flitsen de beelden van deze situaties door mijn gedachten heen waardoor ik me nog depressiever ga voelen.

Ja - in dat soort situaties ga je dan "van kwaad/ somber tot erger/ nog depresiever".

De vraag is eigenlijk of je zelf al eens iets gedaan hebt waar je je voor schaamde en hoe je daarmee bent omgegaan.

oude vrouwtjes beroven en andere dingen waar ik me objectief voor zou moeten schamen - nee.
In mijn hemd gezet: dat is me helaas vaker overkomen: benen maken of ruzie trappen werkt prima.

Een andere vraag is wanneer jij iemand raar vindt.

Ooit las ik een boek voor mijn studie met het motto: "Dirt is matter out of place".
Als ik iemands gedrag totaal niet kan plaatsen, wil ik iemand wel eens 'raar' vinden.
(Vorige week: huwelijk iedereen in feestelijke kleding, schuin achter mijin de kerk een man met ongewassen haren, dikke wolle trui, afgetrapte spijkerbroek. "Out of place" bij een huwelijk. Maar och, we zaten in de kerk, ik heb hem vriendelijk goedemiddag gewenst en gevraagd hoe hij de echtelieden kende en het was een erg lieve, maaar heftig beschadigde man. Prachig, dat hij het klaarspeelde om toch aanwezig te zijn. Nu, een kniesoor die dan gaat zeuren over uiterlijkheden...)

[crypt0read]

Ik heb zeker wel dingen gedaan waar ik mij diep voor schaam. Dagelijks flitsen die vreselijke beelden aan mij voorbij, en kan ik zo ineens gaan blozen uit schaamte. Hoe ik ermee omga: ik trek er mijn lering uit en de herinnering probeer ik helemaal te ondergaan. Het verdringen werkt je alleen maar tegen. Het helpt mij ook om naar mijzelf te kijken, vanuit de ogen van een derde persoon die naar mij kijkt.