Mark

Narcisme / manipulatie: zelfhulpboeken

Dag allemaal,

Om in een Anonieme Alcoholisten-stijl te beginnen: mijn naam is Mark en ik ben een narcist. Dat laatste weet ik niet helemaal zeker. Maar ik ben wel ongelukkig met wie ik ben, omdat ik zeker raakvlakken met narcisme en manipulatie heb.

Ik weet niet eens waarom. Misschien ben ik wel verschrikkelijke onzeker. Ik ben niet gemeen of een slecht mens, in tegenstelling, ik vind het geweldig om mensen te helpen en te luisteren naar hun verhalen. Ik zal altijd klaarstaan voor iemand, of ze nou een klusjesman nodig hebben of een schouder. Maar in mijn relatie is dat anders.

Ook daar ben ik geen slecht mens en 95% van de tijd een hele lieve man. Maar als er iets onverwachts is gaat het borrelen. Als we een film kijken en haar moeder belt, vind ik het niet fijn als dat gesprek lang duurt. Als we voor vrijdagavond iets simpels willen doen met elkaar, denk aan een stom bordspel, en ze besluit ineens naar een vriend te gaan, zit mij dat dwars. Ik vind het niet fijn als ze niet snel genoeg reageert op smsjes. Hele simpele, stomme dingen kunnen mij raken.

Ik merk ook dat ik obsessief ben. Niet heel erg, maar wel tot een punt dat het mij dwars zit. Voorbeeld is nu gaande, en de reden dat ik jullie zocht: ik ben in het buitenland en zit in een andere tijdzone. Mijn partner viel in slaap rond 23:00, en was verschrikkelijk moe. Ik zie op een applicatie op mijn telefoon dat ze om 03:00 (jullie tijd) online was. Waarbij de onzekerheid direct toeslaat: waarom was ze online? Ze was zo moe. Ze heeft mij niets gestuurd. Waarom? Houdt ze van me? Wie zou haar hebben willen bereiken? Anderhalf uur geleden gebeurd, en nog steeds spint er: "Hmm..." door m'n hoofd.

Ik ga niets zeggen tegen haar, haar niets vragen, en het gewoon laten overwaaien omdat het nergens op slaat. Maar evengoed moet het mogen kunnen dat iemand verward raakt als hij geen smsje krijgt binnen een bepaalde tijd. En om zo onzeker te worden van een kleine gebeurtenis als ik net beschreef is gewoon niet fijn voor mij of goed voor onze relatie. Daarnaast slik ik mijn gevoelens meestal in, maar soms ook niet en dat is vervelend want we krijgen dan ruzie over werkelijk helemaal niets.

Tijdens deze ruzies begin ik met manipuleren in de hoop dat ze blijft. Ik word niet boos met stemverheffing, alsjeblieft niet zeg. Maar ik probeer mijn gelijk te krijgen met manipulatie en door haar schuldig te laten voelen, en dat is een verschrikkelijke daad van me. Ze kan het hebben en vecht terecht terug, waar ik ongelooflijk blij mee ben omdat ze niet over haar heen laat lopen. Ze weet me ook te melden dat ik haar een schuldgevoel probeer te geven, en dat helpt me wel omdat ik dan inzie hoe fout ik bezig ben en het gras ook voor mijn voeten vandaan gemaaid wordt.

Vijftien minuten later, als we zeggen dat we van elkaar houden en tot bedaren komen, ben ik echt teleurgesteld in mezelf. Het is wel weer goed hoor, en we houden van elkaar. Maar de toon is gezet, en het is toch een ruzie en ellende die ze niet heeft verdiend. Er is niets wat ik daar nog aan kan veranderen. Ik probeer dan met haar te praten, en zeg dat ik me als een klein kind gedroeg. En dat wat ze deed natuurlijk geen probleem was, maar het mijn probleem was.

Zij ziet het als incidenten en weet niet dat ik het als een probleem, of zelfs narcisme en manipulatie, zie.

Gisteren werd mijn partner verschrikkelijk emotioneel omdat ze haar geluk niet op een andere manier meer kon verwerken. We maken elkaar ongelooflijk gelukkig en blij en ik voel echt alsof we voor elkaar gemaakt zijn. Hoewel onze relatie op een prachtig punt is, en niet eens een beetje bedreigd is, wil ik haar geven wat ze verdient.

Ik wil op een punt terechtkomen dat ik om kan gaan met teleurstellingen in de vorm van veranderde plannen of interrupties. Ik wil leren stoppen met manipuleren en stoppen met haar een schuldgevoel te geven. Mijn doel is om te kunnen zeggen: "Heel veel plezier, schat.", haar een kus te geven, en het langs me heen te laten gaan. Ik wil haar kunnen loslaten en mij niet altijd zorgen hoeven te maken over of ze van me houdt. Ze houdt van me. En dat schrijf ik nu wel, maar mijn gedachte heeft moeite dit te geloven als ik geen bevestiging krijg. Dat is gewoon niet zoals ik wil zijn. Erkenning in deze problemen is een eerste stap, maar erkenning alleen is niet genoeg.

Ik ben opzoek naar een boek, zij het in Engels, zij het in Nederlands. Ik heb zelf gezocht, maar het is moeilijk: er zijn vele boeken geschreven voor de 'slachtoffers', maar niet voor de 'daders'. Lezen hoe anderen met 'mijn soort' om moeten gaan gaat mijn zelfvertrouwen niet veel goed doen. Ik ben op zoek naar tips, bevestiging, ervaringen, herkenningen en een stukje tekst waarop staat dat alles wel goedkomt. Ik hoop dat iemand mijn verhaal iets of wat herkent en mij kan begeleiden door de gigantische boekenwereld. Want ik wil mijn partner geven wat ze verdient. Een man, en geen mietje.

Met vriendelijke groet,

Mark
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Narcisme / manipulatie: zelfhulpboeken

Aan een dergelijk boek kan ik je niet helpen. Wel kan ik je zeggen wat ik denk. Je probleem is herkenbaar. De verschijnselen van bezitterigheid en controle willen uitoefenen komen onder partners veel voor en zijn met mate gezond. Het is een teken dat je de ander niet kwijt wil.

Het is knap van je dat je dit erkent en eraan wil werken. Onder invloed van emoties is het moeilijker je gedrag te sturen. Het kan een goed idee zijn te analyseren (bijvoorbeeld door cognitieve therapie) hoe je emoties en gedrag tot stand komen, zodat je ze beter leert beheersen. De eerste stap heb je eigenlijk al gezet.

Voor diepere inzichten in realiteit kan ik je trouwens boeken van de dalai llama wel aanbevelen. Deze zijn misschien niet toegespitst op moeilijk gedrag, maar helpen je wel een bepaalde manier van denken te ontwikkelen. (Het boek "How to see yourself as you really are" is misschien het lezen waard voor je, maar er zijn nog vele andere titels die een geestverruimende invloed hebben.)

Veel sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Narcisme / manipulatie: zelfhulpboeken

Mark schreef:Dag allemaal,

Om in een Anonieme Alcoholisten-stijl te beginnen: mijn naam is Mark en ik ben een narcist. Dat laatste weet ik niet helemaal zeker. Maar ik ben wel ongelukkig met wie ik ben, omdat ik zeker raakvlakken met narcisme en manipulatie heb.
Hoi Mark,
welkom! En wat jammer, dat je zo ongelukkig bent met wie je bent, want zo heel erg veel vreselijks heb ik toch niet gelezen eerlijk gezegd...
Mark schreef:Ik weet niet eens waarom. Misschien ben ik wel verschrikkelijke onzeker. Ik ben niet gemeen of een slecht mens, in tegenstelling, ik vind het geweldig om mensen te helpen en te luisteren naar hun verhalen. Ik zal altijd klaarstaan voor iemand, of ze nou een klusjesman nodig hebben of een schouder.
Onzeker zijn, bang zijn is heel vervelend. "Angst en pijn zijn de grootste rotgevoelens, die moeder natuur maar kon verzinnen (om te waarschuwen tegen gevaar)". Dus dat je niet blij bent met die onzekerheid, begrijp ik.
Mark schreef:Ook daar ben ik geen slecht mens en 95% van de tijd een hele lieve man. Maar als er iets onverwachts is gaat het borrelen.
Ook her lees ik alleen maar goede berichten.
Dat borrelen, dat is niet erg - wat telt, is wat je er mee doet.
Mark schreef:Als we een film kijken en haar moeder belt, vind ik het niet fijn als dat gesprek lang duurt. Als we voor vrijdagavond iets simpels willen doen met elkaar, denk aan een stom bordspel, en ze besluit ineens naar een vriend te gaan, zit mij dat dwars. Ik vind het niet fijn als ze niet snel genoeg reageert op smsjes. Hele simpele, stomme dingen kunnen mij raken.
Eh... ja. Okee.
Maar wat is hier nou erg aan...? (Het zou me wat moois zijn, als het jou geen laars interesseerde, als ze opeens naar een vriend ging....) En je noemt min of meer 2 afspraken, die eenzijdig door haar worden veranderd. dat IS niet netjes - van haar.
Mark schreef:Ik merk ook dat ik obsessief ben. Niet heel erg, maar wel tot een punt dat het mij dwars zit. Voorbeeld is nu gaande, en de reden dat ik jullie zocht: ik ben in het buitenland en zit in een andere tijdzone. Mijn partner viel in slaap rond 23:00, en was verschrikkelijk moe. Ik zie op een applicatie op mijn telefoon dat ze om 03:00 (jullie tijd) online was. Waarbij de onzekerheid direct toeslaat: waarom was ze online? Ze was zo moe. Ze heeft mij niets gestuurd. Waarom? Houdt ze van me? Wie zou haar hebben willen bereiken? Anderhalf uur geleden gebeurd, en nog steeds spint er: "Hmm..." door m'n hoofd.
Bah, vervelend.
Maar de vraag is wel terecht.
Dat jij wilt weten, hoe het is met je geiefde, waarom ze midden in de nacht on line is, ik zie er niets fouts aan. (Wel is het rot, als je er niet door kunt slapen.)
Mark schreef:Ik ga niets zeggen tegen haar, haar niets vragen, en het gewoon laten overwaaien omdat het nergens op slaat.
wellicht is dat het beste, daar gaat het niet om. Maar je vragen zijn daarmee geen onzin. (Sommige mensne rollen om 23.00 in bed en zijn dan 8 uur lang compleet van de wereld - andere mensen rollen ook om, maar zijn helaas midden in de nacht klaarwakker - en gaan dan bijv on line. Beiden kunnen - en ik vind het niet idioot, dat je elementair wil weten, of je lief goed slaapt.)
Mark schreef:Maar evengoed moet het mogen kunnen dat iemand verward raakt als hij geen smsje krijgt binnen een bepaalde tijd. En om zo onzeker te worden van een kleine gebeurtenis als ik net beschreef is gewoon niet fijn voor mij of goed voor onze relatie. Daarnaast slik ik mijn gevoelens meestal in, maar soms ook niet en dat is vervelend want we krijgen dan ruzie over werkelijk helemaal niets.
Idd - het is niet fijn, als je onzeker wordt.
En op zich is het goed, om dat niet altijd maar in te slikken.
...en heel jammer, als dat "niet inslikken" dan ook meteen ruzie wordt.
(Dat is jammer, maar wil niet zeggen dat jij obseseif zou zijn of noem maar op.)
Mark schreef:Tijdens deze ruzies begin ik met manipuleren in de hoop dat ze blijft.
Grof gezegd: dat is geen handige manier om te maken dat ze blijft.
Mark schreef:Ik (...) ik probeer mijn gelijk te krijgen met manipulatie en door haar schuldig te laten voelen, en dat is een verschrikkelijke daad van me.
Wijs haar er gewoon op, dat jij je verheugd had op een avond samen, zoals was afgesproken. En dat je baalt van dat ze met haar moeder gaat kletsen, naar een ander toe gaat, etc.
Mark schreef:Ze kan het hebben en vecht terecht terug, waar ik ongelooflijk blij mee ben omdat ze niet over haar heen laat lopen. Ze weet me ook te melden dat ik haar een schuldgevoel probeer te geven, en dat helpt me wel omdat ik dan inzie hoe fout ik bezig ben en het gras ook voor mijn voeten vandaan gemaaid wordt.
...maar ziet zij in, dat zij fout bezig is...?
Ze doet jou verdriet en/of maakt jou onzeker - praten jullie daar ook over, of is het alleen maar, dat jij je eerst niet moet aanstellen (zij wil gewoon met ma kletsen) en foei!! Dat je daarna probeert haar een schuldgevoel te bezorgen!!!
(Je partner opzadelen met die gevoelens IS niet netjes, van haar.)
Mark schreef:Vijftien minuten later, als we zeggen dat we van elkaar houden en tot bedaren komen, ben ik echt teleurgesteld in mezelf. Het is wel weer goed hoor, en we houden van elkaar. Maar de toon is gezet, en het is toch een ruzie en ellende die ze niet heeft verdiend. Er is niets wat ik daar nog aan kan veranderen. Ik probeer dan met haar te praten, en zeg dat ik me als een klein kind gedroeg. En dat wat ze deed natuurlijk geen probleem was, maar het mijn probleem was.
Ik zit hier met mijn hoofd te schudden wie manipuleert hier nou???
Is wat zij doet geen enkel probleem...?
Volgens mij verdient zij zo'n lieve man niet eens. (Ik heb al een eigen lieverd, daar gaat het niet om. En die wil ik dus nadrukkelijk geen verdriet doen. Uiteraard - ik ben mens - gebeurt dat af en toe toch, maar dat schuif ik dan niet af op hem, "dat mijn gedrag uitstekend is en dat hij mij geen strobreed in de weg mag leggen!")
Mark schreef:Ik wil op een punt terechtkomen dat ik om kan gaan met teleurstellingen in de vorm van veranderde plannen of interrupties.
Ten dele: het heeft zin, als je als mens bestand bent tegen een serie frustraties, want het leven is geen zoet sprookje en dingen gaan niet altijd zoals je wilt.
Mark schreef:Ik wil leren stoppen met manipuleren en stoppen met haar een schuldgevoel te geven.
Een goede cursus assertiviteit zou dit moeten kunnen. (Bijv. de "Gordon"cursus over oa. ''actief luisteren'' en feedback geven.)
Mark schreef:Mijn doel is om te kunnen zeggen: "Heel veel plezier, schat.", haar een kus te geven, en het langs me heen te laten gaan. Ik wil haar kunnen loslaten en mij niet altijd zorgen hoeven te maken over of ze van me houdt. Ze houdt van me. En dat schrijf ik nu wel, maar mijn gedachte heeft moeite dit te geloven als ik geen bevestiging krijg. Dat is gewoon niet zoals ik wil zijn. Erkenning in deze problemen is een eerste stap, maar erkenning alleen is niet genoeg.
En heeft zin, als jullie onderling overeenstemming hebben, over wat je wel en niet met ekaar wilt.
Maar eenzijdig plannen veranderen (dat doet zij) en dat jij dat dan probleemloos langs je af wilt laten glijden - ik vind het eerlijk gezegd geen goed doel.
Als zij van jou houdt, hoort ze dat niet te doen - terwijl ze ook nog eist, dat je daar geen gedoe van maakt.
Mark schreef:Want ik wil mijn partner geven wat ze verdient. Een man, en geen mietje.
Nou zou ik niet weten, wat er fout is aan ""een mietje"", maar ze heeft al een hele lieve man - en ze is nog niet tevreden. Er zijn heel veel goede sprookjes en verhalen, over hoe je als mens te pas kunt komen, als je nooit tevreden bent, dus in de wereldliteratuur moet er wel iets te vinden zijn. (het eerste wat mij nu te binnenschiet is het sprookje over Vrouw Holle en de spoel die in de put viel. ("Ik wil ook met goud bedekt worden!!" roepend de luie, verveldende zusters uit, en duiken ook in de put. En inderdaad - ook zij komen bij vrouw Holle. Maar het eindigt met dat ze met pek bedekt worden...)

En mbt. manipulatie, assertiviteit en ruzie maken vind ik "Het heft in eigen hand" van Wayne Dyer een leuk boek.
Sucses!!
laila

Re: Narcisme / manipulatie: zelfhulpboeken

hallo,

Ik heb jarenlang geleefd met iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis.
En dat is veel veel heftiger dan wat jij doet. Dit klinkt eerder alsof je "gewoon" onzeker bent. Ik denk niet dat je jezelf snel de stempel 'narcist'moet geven.

Terug naar “Map 'Psychologie'”