Mijn psycholoog is met vakantie. Al een tijdje. Dat begon rond 15 augustus en op 18 september is ze er weer. . Ik begrijp heel goed dat een "psy" af en toe met vakantie moet. Daar kan ik mij heel goed inleven.
Maar ik moet eerlijk zeggen... ik mis het wel. Elke week een gesprek. Elke week een tijd afspreken voor een gesprek met een persooon. Het stuntelen met woorden die een ander moet interpreteren. En ik vraag mij af hoe ik het vol moet houden. Want ik vind het nu wel heel lang duren. Ik mocht problemen doorsturen per email en dan krijg zij dit op een later moment te lezen. Maar dan heb ik tenminste het idee dat ik het lees. Ik heb nu acht maal best wel uitgebreide beschreven in mijn digitale dagboek van 2013. Die heb ik gekopieert en toegestuurd.
Mijn vraag is aan jullie, hoe jullie dit volhielden/volhouden met vakanties? Ik merk toch namelijk dat ik in een proces zit dat ik haar nu vertrouw en dat er een soort van band was ontstaan en dat ik de dingen kon uitten aan haar. Dat werkt op één of andere manier verslavend. Nu weet ik niet zo goed wat ik met de dingen als stress, druk-in-mijn-hoofd en andere gedachten moet. Ik denk (lees pieker) af en toe en heb dan een onderwerp in gedachten, maar heb dan geen kracht om naar de computer toe te lopen en het op te schrijven. En praten is iets anders dan schrijven, ervaar ik. De afgelopen 23 jaar heb ik een hoop naar binnen zitten gieten wat er nu pas uitkomt.
Ik ga morgen eventjes praten met mijn collega, waar ik al veel dingen mee heb gedeelt. Misschien dat dit de pijn zal verzachten.