bijaai

onbekende angst

Heb het idee alsof ik de wereld niet snap en de rest wel. De manier van waarop alles werkt.

Als ik met vrienden heb het idee alsof iedereen met elkaar om kan gaan en het wel snapt. En zij weten dan ook dat ik het niet snap.

De onderliggende gedachte van het leven/de manier waarop de wereld werkt. En dan bedoel ik hiermee niet de zin of het doel van het leven. Maar soort van de sociale interactie.

Het is niet zozeer een deppresief gevoel of dat ik niet vrolijk ben. Maar heb soms de gedachtes dat ik een outcast ben. En dan niet op de manier van dat ik me niet geaccepteerd voel, maar omdat ik de sociale omgang niet snap zoals het hoort te gaan. Heb altijd het idee alsof mensen mij behandelden als een mongooltje. Het is net alsof ik een geestelijk gehandicapte ben maar wel op een niveau dat ik genoeg kan functioneren binnen onze maatschappij maar dat andere mensen dit ook weten en hier rekening mee houden. Om deze reden geloof ik ook niet snel wat andere mensen zeggen omdat ik altijd maar denk dat ze me iets proberen wijs te maken.

Soms gaan er dagen voorbij dat ik er niet aan denk. Soms is het zo erg dat ik uren en uren achter elkaar het niet uit mijn hoofd krijg, dit zorgt er ook voor dat ik voor de rest eigenlijk niks meer doe.

Ik zit hier ondertussen al een tijdje mee, ik durf het bij niemand kwijt vanwege onbegrip wat er waarschijnlijk dan plaatsvindt.

Herkent iemand dit? Wat is dit? Hoe moet ik hier mee omgaan?

PS: Ik vind het heel erg moeilijk om het te verwoorden vandaar dat het een beetje bestaat uit soort van steekzinnen. Die heb ik opgeschreven op momenten dat het heel erg was en geprobeerd beetje overzichtelijk maken.
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: onbekende angst

Het is voor mij herkenbaar. Vroeger werd ik gepest en was ik vaak een pispaal. Op een bepaald moment ging ik me anders gedragen, omdat ik speciaal wou zijn, maar dit heeft uiteindelijk nog veel meer kapot gemaakt. Ik probeer nu mezelf te zijn maar daarbij wel wat rekening te houden met andermans verwachtingen. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar oefening baart kunst. Als je al vaker onderuit bent gegaan krijg je minder hoge verwachtingen van hoe mensen op je reageren, en is elk vriendelijke gezicht een kleine zegen in verhulling. Misschien klinkt dit allemaal wat dramatisch, maar ik probeer maar te zeggen dat als je leert zowel je verwachtingen als je gedrag wat bij te stellen, je daar op termijn baat bij hebt. Sterkte en succes!
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: onbekende angst

Als je voelt dat je een outcast bent, sociaal niet handig en telkens het buitenbeentje bent dan is het aan te raden om jezelf eens te laten onderzoeken op autisme. Er kunnen meerdere dingen aan de hand zijn zoals een gebrek aan sociale vaardigheden of assertiviteit maar het kan ook zoiets als autisme zijn. Dat is wel handig om te weten anders blijf je je hele leven afvragen waarom die contacten jou niet lukken en anderen wel. Daarbij als je weet waar het probleem zit dan kan je er ook wat aan doen.
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”