Elisa41

Afbouw Efexor

Hallo allemaal,

Even een vraag aan jullie, niet zozeer een reactie op het vorige bericht .... maar het gaat wel over het afbouwen van Efexor.

Ik was heel langzaam de Efexor aan het afbouwen: 150-112.5-100-90 mg. Dat ging probleemloos. Na de eerste afbouw wachtte ik een paar maanden, daarna zat er steeds een week of 3 à 4 tussen. Door vakantie van mijn therapeute mocht ik ongeveer een maand niet afbouwen. Die periode was emotioneel voor mij moeilijk te overbruggen zonder haar, ondanks gesprekken met deskundigen bij wie ik me prettig voelde. Ik viel terug in verschillend oud gedrag. Toch redde ik het gevoelsmatig nog met de 90 mg.

Vervolgens kwamen er verschillende moeilijke dingen op m'n pad, deels in het kader van mijn therapie. Ik raakte steeds meer vermoeid, het werken lukte slechts met heel veel moeite, ik huilde snel en was erg prikkelbaar. Ik heb vorige week een week vakantie genomen om bij te tanken, maar dat heeft niet zo veel geholpen. Het blijft "op het randje voelen".

Hoe kan het nu dat ik me eerst wel met die dosis van 90 mg staande kon houden (volgens de apotheek blijft het 2 weken in je bloed en die termijn was ruim voorbij) en nu niet meer? Ik vrees dat ik de dosis weer moet verhogen, maar wil dat eigenlijk niet, omdat ik dan weer wat vlakker word. Het meer gaan voelen is juist een voordeel in de therapie en het roes gevoel wat ik heb bij een hogere dosis ervaar ik als een groot nadeel.

Het liefst zou ik het nog een tijdje aankijken. Het enige moment gaat het wel en dan denk ik: zie je wel, het valt best mee, het andere moment zit ik er doorheen, vooral bij teleurstelling/tegenslag. Wat is wijs?? Ik was zo blij en trots dat ik nu eindelijk met minder AD toe kon na een paar mislukte pogingen in het verleden.

Tegen anderen zeg ik (ook) heel makkelijk: joh, dan verhoog je toch, al dan niet tijdelijk, je AD of andere medicijnen, later kun je ze alsnog proberen af te bouwen, maar als het mezelf betreft, vind ik dat toch heel moeilijk.

Groetjes, Elisa
Frummel

Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Hallo iedereen,

Ik gebruik ongeveer sinds 1 maand 225 mg efexor. Dit was eerst 150mg en daarbij slik ik nog eens 200 mg seroquel. Ik heb helaas last van ernstige bijwerkingen. Ik heb heel erg last van obstipatie met fiscuren bij m'n ehh uiteinde, om het zo maar te zeggen. Steeds als ik moet (dat is 1 x in de week wat niet goed is) doet het zooo'n pijn en het bloed verschrikkelijk. Ik ben al 2x naar de huisarts gegaan. Ik kreeg eerst een natuurlijk middel om de stoelgang te verbeteren, een soort van laxeermiddel. Nou ik vroeg dus aan mijn huisarts of het ook een wisselwerking heeft met mijn medicijnen die ik dus gebruik. " Nee hoor, absoluut niet." En ik vroeg het nog een keer: weet u het zeker? " Ja hoor" Ok, maar ik voelde me dus echt niet goed, mijn psychische klachten verergerden. Ik had gewoon het gevoel dat het laxeermiddel dat deed en ik ben dus met dit opgehouden. Maarja ik kreeg dus nog steeds meer last van m'n bijwerkingen aan mn darmen,etc. Toch weer gegaan naar de huisarts weer gevraagd of het niet aan het laxeermiddel ligt en wweer verzerkerde ze mij dat het niet zo was. Nou ik kreeg dus een wat zwaardere laxeermiddel voorgeschreven en dus weer gebruikt en verdomd ik kreeg weeeer last van pyschische klachten (angst,etc.) Dit werd me te gek, ik ga naar de psychiater. Ik heb m'n psychiater gevraagd of het een wisselwerking heeft. En zij zei dat het WEL zo was.......... nou lekker dus.... wat een huisarts... Om dus een heel verhaal kort te maken (wat niet gelukt is) Ik heb nog steeds last van mijn bijwerkingen van mn darmpjes en het gaat steeds slechter het bloedt meer, etc. Ik durf gewoon niet meer naar de huisarts omdat ze dan weer slecht advies geeft. Ik weet dus echt niet wat ik moet doen.... Heeft iemand tips misschien? Alvast bedankt.
:notworthy:
Carolien

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Heb een ernstige bijwerking gekregen, door jarenlang, oude psychotica te moeten slikken.
Ik heb een tardieve dyskinesie opgelopen, dat is een bewegingsstoornis in mijn mond, en dat doet zeer, het is omomkeerbaar, dus blijvend.
De gehele dag onwillekeurig bewegingen mijn scherpe tanden tegen elkaar schuiven, mijn tong doet zeer.
gelukkig is het niet zo zichtbaar, anders lijk je op een debiel, met je tong steeds maar uit je mond, en nog van die rare trekken, waar je niets aan kunt doen.

Ik had spit en kreeg zaldiar, en ook mijn mond deed minder zeer, maar nu werkt het niet meer zo goed, probeer afleiding te zoeken, in de buitenlucht heb ik er minder last van.
maar het is geen lolletje, verder met veel medicatie, moeten stoppen, kreeg lichamelijke klachten, en denk nu dat het over is gegaan.

Zonder medicatie kan ik niet, wel eens geprobeert, maar dat was de hel.
Voel me nu wel goed, gelukkig.
Heb ook 13x elektroshock laten doen, dat hielp even geweldig, maar moest 1 jaar wachten, eer het weer mag.
sakja

afbouwen en depressief

Ik ben aan het afbouwen met medicijnen en ik denk dat ik nu al depressief begin te worden
ik heb ook borderline en denk dat ik daar ook meer last van krijg. Ik ben 4 weken geleden begonnen met afbouwen van efexor, maar begin me weer rot te voelen en heb alweer geautomutileerd. Niet goed dus. Zou het weer borderline/depressie zijn of is het de spanning van het afbouwen. Ik weet het zelf niet. Merk wel dat ik gespannen ben om weer af te bouwen. Weet niet waar ik last van heb. Mijn man en ik willen heel erg graag een kindje, maar ik weet niet of het gaat lukken op deze manier. Ik voel me de hele tijd gespannen en klote. Misschien is het puur de spanning van het afbouwen, maar ik weet het niet. Ik vind het dood eng. Heb vandaag alweer geautomutileerd, na een hele lange tijd. Akelig. Wie heeft advies. Heb het contact met het ggz afgesloten omdat ik daar ook niet beter van werd, maar weet nu niet wat te doen. Help??? !!!
Elisa41

Re: afbouwen en depressief

Even een paar vragen:
Bouw je op eigen houtje af? En op welke dosis zat je en hoeveel slik je nu?
Ben zelf namelijk ook Efexor aan het afbouwen.
En ja, het afbouwen op zich brengt ook al veel spanning met zich mee. Hoe ga ik me voelen met een lagere dosis enz. Had ik de gevoelens die ik krijg anders ook gehad of komt dat door die lagere dosering. Ik herken dat wel. Ik denk dat het juist nu van groot belang is dat je wel deskundige begeleiding hierin krijgt.

Groetjes,

Elisa
sakja

Re: afbouwen en depressief

Ik ben onder begeleiding van de psychiater aan het afbouwen met efexor. Ik slikte 337,5 mg en heb nu voor de tweede keer 37,5 mg eraf.Ik zit nu dus op 262,5 mg. Hier zaten twee weken tussen. Vanaf de tweede keer dat ik ging afbouwen begon ik me rot te voelen. Ik weet niet of het de spanning van het afbouwen is waar ik last van heb of dat er een nieuwe depressie dreigt. Erg lastig allemaal. Van de week heb ik de psychiater gebeld, want ik had ook veel last van ontrekkingsverschijnselen, zoals zombieachtig voelen, duizelig zijn, raar in mijn hoofd, koude rillingen en trillen.

Gisteren ook geautomutileerd. Dat is nu al de tweede keerin korte tijd na drie kwart jaar dat niet gedaan te hebben. Het ging echt super goed met me. Ik ben bang dat het de verkeerde kant op gaat.

Heb gisteren ook een verkeerde keuze gemaakt door wijn te gaan drinken en dan gaan de remmingen weg. Kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik dat gedaan heb. Voel me erg dom.
Elisa41

Re: afbouwen en depressief

Dat is best een hoge dosis, ik kwam zelf van 150 mg en zit nu op 82.5 mg. Dinsdag ga ik naar 75 mg en daar blijf ik voorlopig op. Ik huil namelijk erg snel, zit in een moeilijk therapieproces en er gebeurt momenteel heel veel. Over een jaar of zo zie ik wel weer verder. Ik vind het al heel wat dat ik de dosis (bijna) heb kunnen halveren en hoop me hierop staande te kunnen houden.

Of het de angst voor het afbouwen is of dat je daadwerkelijk een terugval hebt, weet ik natuurlijk niet. Misschien zou je meer tijd tussen het afbouwen moeten laten zitten. De apotheek vertelde mij dat het twee weken duurt voor de hogere dosering uit je bloed is. Daarom liet ik er minstens 3 weken tussen zitten voor ik verder ging met afbouwen en open ik de capsules om heel langzaam af te kunnen bouwen (eerst van 150 naar 112.5 mg, nu per 10 mg). Dit om klachten als jij hebt te voorkomen. Maar ook al bouw je heel langzaam af, zoals ik, dan nog kun je een terugval krijgen, heb ik gemerkt. Een en ander ook afhankelijk van wat er allemaal gebeurt in je leven.

Overigens had ik in het begin steeds een dag of vier hoofdpijn als ik op een lagere dosering overging en een beetje een raar gevoel in m'n hoofd. Dat verdween daarna. Op het gebied van het depressieve merk ik geen verschil met 150 of 82.5 mg, maar dat kan bij iedereen verschillend werken.

Hoe vaak ga je naar de psychiater. Heb je verder geen therapie ofzo. Lijkt het je niet fijn om wat meer begeleiding te hebben?

Groetjes, Elisa
sakja

Re: afbouwen en depressief

Ik moet nu eind oktober weer naar de psychiater, er zitten dan zo'n 6 a 7 weken tussen dat ik daar geweest ben. Verder heb ik geen begeleiding meer. Ik heb al allerlei therapiën gehad. Van intensieve dagbehandeling tot DGT, VERS-training en SVP-contact. Ik heb namelijk ook last van borderline. Ook wat de borderline betreft is het driekwartjaar goed gegaan, maar nu begin ik ook daar weer last van te krijgen. Verder snap ik niet veel van mezelf. Al die therapiën maakten me alleen maar onrustig. Eigenlijk werkte het behoorlijk tegen me in en werden de kwalen alleen maar erger. Daarom heb ik pas met mijn therapeute afgesproken geen therapie meer te doen, maar nu begin ik weer te twijfelen of ik het alleen wel red. Maar ik weet ook niet goed wat ik dan moet, als therapie of GGZ contact ook averechts werkt bij mij. Voor mijn gevoel ben ik zo'n beetje uitbehandeld. In geval van crisis mag ik nog wel bellen met het GGZ, omdat ik daar nog bij de psychiater kom, maar in het verleden bracht me dat ook alleen maar van de wal in de sloot. Die contacten waren zo frustrerend dat het na zo'n gesprek alsnog mis ging en ik er dus helemaal niets mee was opgeschoten, eerder de verkeerde kant op ging.

Zo stom: Er kwam net een man een gitaar ophalen die ik had verkocht en de zenuwen gierden werkelijk door mijn lichaam. Echt ongelovelijk, daar heb ik 'normaal' helemaal geen (meer) last van. Inmiddels is die man al geweest en ook weer weg, maar ik voel me er nog steeds slecht bij.
Elisa41

Re: afbouwen en depressief

Mijn ervaring is dat je gevoelens/emoties nu veel meer voelt en dat alles "harder" aankomt, alsof de Efexor een beetje verdoofde, zorgde voor een soort laagje.

Is het niet zo dat het erger leek te worden als je in therapie was, juist omdat je dingen aan ging pakken (ik praat uit eigen ervaring). Of had je misschien niet de juiste therapeut(e). Of en/en, het is zó belangrijk dat je therapie krijgt van iemand met wie het volledig klikt, bij wie je je veilig voelt en vertrouwd.

Misschien is het nog te vroeg voor afbouwen. Ik meende dat je een kinderwens hebt. Is dat je enige reden? Ik las namelijk, weet niet of dat op dit forum of ergens anders was, dat je zwanger mag raken mét Efexor.

Kun/wil je vertellen waarom je therapiecontacten zo frustrerend waren? Zelf dacht ik ook dat ik een heel eind uitbehandeld was, maar ik heb nu eindelijk de juiste therapie gevonden en een hele fijne therapeute (eindelijk, ik heb ook ontzettend veel therapie gevolgd) en ik merk dat ik nog heel veel leer c.q. vooruit ga. Mensen denken veel te gauw dat ze uitbehandeld zijn of krijgen dat etiketje opgeplakt. Ik moet wel zeggen dat ik particulier in behandeling ben in het alternatieve circuit. Daar kom je vaak veel verder mee dan in het reguliere circuit. Er wordt naar het geheel gekeken en niet naar een stukje van je.

Wil je desondanks toch verder gaan met afbouwen, is het misschien een idee om niet zozeer therapie te gaan volgen, maar toch een soort van begeleiding te zoeken (Maatschappelijk Werk? ik noem maar wat). Als ik het zo lees, lijkt het me veel te zwaar om alles waar je mee zit en wat terugkomt in je eentje aan te gaan. Het is nog maar zo kort geleden dat je bepaalde dingen achter je liet.

Groetjes, Elisa
sakja

Re: afbouwen en depressief

Ik had het nog niet zo bekeken, dat het misschien zo is dat de Efexor een extra bescherming bood tegen mijn gevoelens. Het zou best kunnen, het lijkt er wel veel op.

Wat de oorzaak was dat therapie niet lukte weet ik niet precies, ik denk dat het komt omdat ik inderdaad heel erg met mezelf bezig was op dat moment en alles nog veel meer uitvergroot werd. Ik raakte ook heel snel in paniek om mijn eigen gevoelens.
Ook klikte het niet heel erg met de therapeuten op de laatste therapeute na, en enkele therapeuten uit de dagbehandeling. Toen ik de dagbehandeling ging doen was ik naar mijn idee veel te depressief om dat te kunnen doen. Ik voelde me alleen maar hartstikke beroerd en daar leek geen einde aan te komen. Wat ik ook heel erg frustrerend vind van therapie is dat andere mensen toch niet echt iets voor je kunnen doen. Zeker als het niet goed gaat of zelfs erg slecht. Je bent uiteindelijk toch op jezelf aangewezen. Je kunt wel baat hebben bij strategiën die je je eigen maakt door de therapie en ook het kunnen praten over wat me dwars zat hielp wel. Ik vond het wel fijn dat mijn therapeute me ook andere kanten kon laten zien van de dingen waar ik mee zat. Vooral met mijn laatste therapeute had ik wel goed contact.

Ik ben wel al afgebouwd met Lithium, dat heb ik er ook nog bij geslikt. Het afbouwen daarvan ging me veel gemakkelijker af, daar merkte ik eigenlijk niet zoveel van.

Ik wil graag afbouwen vanwege onze kinderwens. Ik ben eigenlijk al jaren bezig om van de medicatie af te komen, in etapes, dat wel. Eerst de Lithium afgebouwd, toen kreeg ik weer een depressie en werd de Efexor juist verhoogd, na drie kwart jaar dat het nu goed is gegaan durfde ik het wel aan om af te bouwen met de Efexor, niet te weten dat het nu weer zo zou gaan. Eigenlijk had ik daar helemaal niet bij stil gestaan. Naast de kinderwens was ik ook erg benieuwd hoe ik het zou doen zonder medicijnen. Ik slik ook nog Risperdal (3 mg) dat is een antipsychoticum, maar dat slik ik om rustiger te zijn in mijn hoofd. Daar wil ik na het afbouwen van de Efexor mee afbouwen.

Maandag heeft mijn psychiater weer telefonisch spreekuur en zal ik haar bellen om te overleggen of ik niet toch een bepaald contact kan hebben om wat steun te hebben tijdens het afbouwen. Ik heb zelf ook wel aan het alternatieve cirquit gedacht, maar ik weet eigenlijk ook niet goed bij wie ik dan terecht kan of waar ik een goed contact kan vinden. Bij het GGZ is het natuurlijk ook maar afwachten wie je treft.

groetjes,
Sakja
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: afbouwen en depressief

Hoi Sakja,
weet je, wat ik me altijd afvraag, als mensen zo worstelen met afbouwen?
Kun jij zelf, op een of andere manier, je spanning laten afvloeiien?
Heb je dat ooit geleerd (in therapie of op yoga of wat dan ook)...?

Okee, als ex snijster weet ik, dat 'snijden' ook een manier kan zijn om spanning af te laten vloeiien - en alcohol kan ook die functie hebben.
Maar heb je ook andere, beter manieren?
Want - iets wat ik helaas vaker heb gehoord in de psychiatrie (het ligt dus NIET aan jou!!!) is, dat je soms heel erg met je 'stoornis' wordt geconfronteerd, maar dat de therapeuten de basis vergeten... Wat je bijv. schreef: "Ik werd alleen maar onrustig van therapie". Tja - op zich gaat therapie wel over je kwestbare kanten, en dat kan angst of wat dan ook oprepen: de ellende komt toch "op het toneel" te staan, ipv. weggestopt te blijven.
Maar een beetje therapeut weet dat, let daar op en neemt maatregelen - bijv. met ontspanningsoefeningen.
Het beeld wat jij schetst van therapie vind ik heel erg somber. Nogaals: dat ligt niet aan jou - zo rottig gaat het helaas vaak.
Therapie bij een therapeut met wie het niet klinkt - tja, volgens mij "kan dat nauwelijks"... En dat als je je fiks rot voelt, je letterlijk van de wal in de sloot wordt geholpen (...mijn persoonlijke ervaring met de spoeddienst van het riagg, trouwens...) IS gewoon om te krijsen. En het gevoel "ik zit hier wel in een groep, maar ik moet het toch allemaal helemaal zelf doen" - wie nog niet depressief was, zou daar toch somber van worden...?

En wat Elisa zegt: het alternatieve circuit. Ik kom van tijd tot tijd bij een mevrouw over de vloer die zich heeft gespecialiseerd in het autonome zenuwstel (=als je zenuwachtig wordt buiten je wil om - en dat is meestal zo, bij mij) dan kan zij dat "rechtbreien". Ze is natuurgeneeskundige en de verzekering betaalt (tien keer per jaar).

Sterkte!
sakja

Re: afbouwen en depressief

@Janneke,

Ik ben wel bekend met ontspanningsoefeningen, ademhalingsoefeningen en meditatie. Dat helpt tot op zekere hoogte. Het probleem is ook dat als ik me zo rot voel ik er niet aan denk om die dingen te doen. Heel onhandig. Vaak kan ik mezelf er ook niet toe zetten dan.

Ik snij niet, heb ik in het verleden wel gedaan, maar automutileer op andere manieren. Gisteren heb ik me weten in te houden en alleen geknepen. Toch wil ik dat absoluut niet.

Ik heb vandaag met mijn man overlegd en ga vanaf vandaag mijn dosis weer opbouwen met 37,5 mg erbij. Ik ben benieuwd hoe het dan gaat. Geen idee hoelang het duurt voordat dat werkt, maar ik ben benieuwd wat de invloed ervan is. Mijn uiteindelijke doel is nog steeds om helemaal af te bouwen. Mijn man kent een wetenschappelijk onderzoeker die testen doet met antidepressiva en gaat hem benaderen om er achter te komen of Efexor en zwangerschap echt niet samengaat. Dat vind ik ook wel fijn. Ik hoop dat er iets uitkomt waar ik wat aan heb. Die man doet onderzoek met dieren (niet dat ik daar voor ben), maar ik ben toch wel benieuwd wat hij weet en of wat zijn bevindingen zijn.
sakja

Re: afbouwen en depressief

Het gaat alweer een stukje beter. Vandaag heb ik me goed gevoeld. Daar ben ik erg blij om. Ik ben benieuwd of dat nu al met de medicatie te maken heeft die ik weer extra ben gaan slikken of niet?

Ik heb vandaag zelfs geschilderd en met pastels gewerkt. Dat heb ik al jaren niet meer gedaan. Vandaag had ik zoiets van: ik ga het gewoon doen en ik vond het nog leuk ook.

Helaas kan mijn man het email adres van die wetenschappelijk onderzoeker niet meer vinden. Hij kan hem ook niet vinden op het internet, dus dat is balen.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: afbouwen en depressief

Hoi Sakja,
ja, balen is dathe: juist als je die oefeningen het hardste nodig hebt, is het het moeilijkste om ze te doen...!

En fijn dat je 'opeens' weer aan het schilderen was: kennelijk was het toch een goede beslissing, om op dit moment toch weer even op te hogen.
Rogresalor

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Efexor is een rotmiddel, dat klopt.

Een goede vervanger voor Efexor zou kunnen zijn (ik ben géén arts en laat de arts beslissen!)
1ddx2mg Risperidon icm
1ddx20mg Paroxetine
eventueel voor bijwerkingen Risperidon
4ddx10mg Akineton

In jouw situatie is een brug nodig voor een 'eventuele' overstap en dan adviseer ik
3ddx10mg Diazepam voor 14 dagen

Nogmaals, ik ben geen psychiater noch arts, maar van medicijnen weet ik wel iets.
Rogresalor

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

225 mg is wel een erg hoge dosis, sorry

Zou maar een andere psychiater zoeken, zo'n vent :thumbsdown:

Ook ik heb er voor moeten knokken om te krijgen wat ik wil en het werk ook nog :)
Rogresalor

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Print mijn advies uit en neem het mee naar je eigen vertrouwde huisarts.
Laat het maar aan hem over, zeg maar tegen hem dat ik al 18 jaar weet
wat autisme is.
Faker

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Rogresalor schreef:Efexor is een rotmiddel, dat klopt.

Een goede vervanger voor Efexor zou kunnen zijn (ik ben géén arts en laat de arts beslissen!)
1ddx2mg Risperidon icm
1ddx20mg Paroxetine
eventueel voor bijwerkingen Risperidon
4ddx10mg Akineton

In jouw situatie is een brug nodig voor een 'eventuele' overstap en dan adviseer ik
3ddx10mg Diazepam voor 14 dagen

Nogmaals, ik ben geen psychiater noch arts, maar van medicijnen weet ik wel iets.
Print mijn advies uit en neem het mee naar je eigen vertrouwde huisarts.
Laat het maar aan hem over, zeg maar tegen hem dat ik al 18 jaar weet
wat autisme is.


Dokter ik lees op een forum dat ik deze medicijnen nodig heb... zorgt u dat ik het krijg... ik denk niet dat het gaat lukken
Faker

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

En, oh ja dokter hij weet al 18 jaar wat autisme is... !mm
Rogresalor

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Ja, hoe anders meneer de geniaal?

Als iemand niet zelf voor zichzelf kan uitkomen zal iemand anders het voorbeeld moeten geven en alles is vrijblijvend.
Rogresalor

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Geef dan wat advies dan alleen maar kritiek !mm
Carolien

Re: Ernstige bijwerkingen medicatie :(

Frummel, een heel lastig probleem, als je zo behandeld wordt door de huisarts, zou er misschien iemand met je mee kunnen gaan?

Sorry, voor mijn berichtje, dat hoort daar niet!!!
sakja

Re: afbouwen en depressief

@Janneke,
Het schilderen en tekenen was echt heerlijk! Het gaat nog steeds vrij aardig, gisteren middag even iets minder, maar de lijn is positief. Volgens mij was het inderdaad een goed idee om op te hogen. Nu even een tijdje aanzien voordat ik verder ga afbouwen.
Gebruikersavatar
scampsd
Berichten: 187
Lid geworden op: 11 aug 2006 10:33
Locatie: België, Leuven

Combinatie anti-depressiva en prestatie denkwerk

Goeiemorgen,
Tijdens mijn studietijd heb ik één keer geëxperimenteerd met Aropax en momenteel ben ik in behandeling met Efexor. Tijdens de inname van Aropax zat ik in een examenperiode en nu doe ik vooral hersenwerk (informaticus, en doe momenteel geen routineklus).
Ik heb al verschillende keren het gevoel dat, als ik anti-depressieve medicatie neem, mijn prestaties qua denkwerk serieus achteruit gaan, doordat ik mij meer vermoeid en zelfs duizelig ga voelen als ik dan probeer diep na te denken. Er is echter geen probleem m.b.t. routine-opdrachten of auto-rijden.

Klopt het over het algemeen dat zwaar denkwerk en anti-depressiva niet samengaan of beeld ik me dat maar in?

Bedankt
Dominique

Terug naar “Medicatie”