konijn21

Autisme en angst

Ik heb al een paar jaar last van sociale angst.
Ik word angstig als ik ergens ben waar veel mensen zijn, onverwachts iemand tegenkomen, verjaardagen. ik weet soms niet hoe ik me moet gedragen. wat ik moet zeggen, hoe ik moet reageren. ook maak ik me van te voren vaak al heel erg druk en bang voor iets. dan ben ik bang dat ik weer angstig ga worden.
Ik ben heel erg onzeker en heb eigenlijk helemaal geen zelfvertrouwen.
Nu loop ik bij een psycholoog en er word gedacht aan autisme.
Ik heb al een paar verschillende medicijnen gehad voor de angst maar niets lijkt te werken.
Ik ben bang dat de angst bij de autisme hoort en ik er mn hele leven lang last van zal hebben en daar word ik eigenlijk een beetje moedeloos van want ik heb er heel veel last van. ik lijd er heel erg onder. ik schaam me als ik angstig word omdat je het dan aan me merkt en ik durf veel dingen gewoon niet.
Zijn er misschien meer mensen hier die zich in mijn verhaal herkennen of die mij misschien raad kunnen geven?
TheEmperor85

Re: Autisme en angst

Hoi Konijn, (en welkom op het forum)

Om antwoord te geven op je laatste vraag : ja die mensen zijn er :)
Als ik naar de supermarkt moet sta ik eerst 20 minuten bij de voordeur, met mn hand op de klink, moed te verzamelen om die deur open te doen,in de wetenschap dat ik straks een winkel binnen moet lopen met 17.000 klanten per week. Om maar een voorbeeld te noemen. Bijeenkomsten, verjaardagen zoals je zelf ook aangaf zijn idd ook een ramp.

Sinds 2 maanden ga ik hier ook voor naar de psych, autisme is overigens bij mij allang vastgesteld, maar angst staat niet 1 op 1 in verhouding met autisme. Er zijn legio autisten die fluitend en vol zelfvertrouwen door het leven wandelen. Het heeft bij mij ook duidelijk andere oorzaken, maar autisme kan het inderdaad wel versterken. Je voelt je al anders,en mensen kijken je soms al vreemd aan als je iets zegt..dat helpt de zaak niet.

Overigens geloof ik ook niet dat medicijnen dit bij je op gaan lossen ;)
Ik sta er ook voor onder medicatie,maar dat moet je toch zien als iets dat het gevoel een beetje wegneemt. Geen permanente oplossing. En ik denk toch dat een permanente oplossing er wel is. Maar ik ken jouw situatie uiteraard niet goed genoeg om daar over te oordelen.

Terug naar “Autisme spectrum stoornissen”