Ik lees hier wel 't een en 't ander.
Ikzelf heb jaren terug anorexia, vervolgens boulimia gekregen. Ik nam ook laxeermiddelen.
Het is ontstaan doordat ik zo boos was maar het niet kon uiten. Verdriet kon er ook niet uit.
En zo is het dus begonnen.
Dus niet omwille van slank of mager te willen zijn.
Ik nam na 1 jr contact op met een ziekenhuis maar moest dan op een wachtlijst staan. Daar had ik geen zin in en besloot het dan maar zelf op te lossen.
Na een aantal jaren van sukkelen met mijn eten, voelen dat er iets aan mijn hart kraakte, pijn aan de nieren en lezen dat je er vanalles van kan krijgen, altijd met goede moed aan de dag beginnen (ik ga niet braken enz...).
Ik heb terug leren eten en mijn eten binnenhouden. Eerst met vloeibaar eten en na x-aantal tijd vast voedsel. Het nam tijd maar het is me gelukt.
Ik ben dolgelukkig dat ik van mijn eetstoornissen af ben geraakt. Het is schadelijk voor mijn lichaam geweest, geld-en tijdsverpilling, enz....
Angel