angel12

affectie en "sexuele" aandacht

Mijn mama is aan het hart geopereerd. Vlak voor haar schouderoperatie kreeg ze een beklemming. Na een week onderzoeken bleek dat ze een vernauwing van 99% had. Ondertussen werd ze maandag daar dan aan geopereerd en is ze nu veel beter. Blijkbaar recupereert ze wel snel, gelukkig.

Daarnaast is er iets waarmee ik al verschillende keren geconfronteerd mee ben geweest en nooit iets op zei. Tja, misschien ligt het aan mij, zie ik spoken of zo maar mijn echtgenoot voelt er zich nu al een paar keer ongemakkelijk bij en vindt het gênant.

Ik heb enkel dat deel van het verhaal aan mijn zus en een extra deel erbij aan een paar goede vriendinnen/vrienden geschreven.
Een vriend van me die toch heel goed thuis is in bewustwording, vergeving, heling, klankschalenmeditatie, yoga e.d. en daarin les geeft, gaf zijn mening waarbij duidelijk was dat ik dus toch geen spoken zie.
Temeer omdat mijn echtgenoot zich er niet goed bij voelt en niet meer naar het ziekenhuis wil gaan als dat zo verder gaat wat ik kan begrijpen.

We zijn haar gisteren gaan bezoeken. Het is wel een groot litteken gelet op het verband op haar been (want daar hebben ze een ader uitgehaald voor het hart).
Maar het gaat zichtbaar beter met haar.

Nu, ik weet niet wat jullie ervan vinden maar ik stel mij toch wel wat vragen. Ik wil haar dingen vragen en zeggen zoals je weet.
Maar dit terzijde.

Ze zat op de rand van haar bed met de benen ontbloot zodat je haar ondergoed zag.
Georges zei nadien dat hij het gênant en dus niet meer wil gaan als het zo verder gaat wat ik wel kan begrijpen. Misschien besefte ze het zelf niet maar nu het volgende :
een paar weken geleden waren wij bij haar thuis en kwamen we haar ophalen om naar de dokter te gaan, wel voor mijn echtgenoot zijn ogen deed ze haar lange broek uit om een rok aan te doen. Mijn echtgenoot zei nog om naar de kamer te gaan maar zij vond dat niet nodig.
Als we met ons 3 in de auto zitten vindt ze nooit de gordel en helpt mijn echtgenoot haar maar het is toch kortbij haar borsten dat hij moet gaan.
Mijn echtgenoot is ook wel galant en houdt haar aan de arm om bv. over te steken, ze vindt dat blijkbaar wel fijn.
En jaren terug had ik een relatie met een knappe man - wel toen hij op een avond naar mama thuis ging, ik was daar ook, zat ze bijna op zijn schoot - allez ja, ik vond hoe ze deed té ver gaan maar heb toen niets gezegd.
Allez ja, het lijkt toch allemaal wel raar te worden. Mijn vader is in 96 overleden en zelfs daarvoor was hij te ziek en kwam bijna niet meer bij ons thuis.
Zij beweerde in het verleden wel dat ze het niet nodig had om met iemand samen in bed te liggen maar als ik geconfronteerd word met zo'n dingen...

Nu daarstraks bedacht ik wel dat mijn echtgenoot zijn grenzen dan moet stellen want van mij gaat mama dat toch niet aanvaarden en gaat ze weer zeggen dat ik jaloers ben (zoals toen ik 16 was - ik ging toen naar mijn toenmalige vriend en ik voelde aan dat er een breuk aankwam - toen was er een meisje bij hem en ja, er klopte iets niet.
Ik was niet jaloers dat weet ik heel zeker maar ik voel wel juist aan wanneer er iets niet klopt - mijn moeder ko/an soms zo lelijk naar me doen en zei dat toen).


Mijn echtgenoot zei al dat hij niet meer naar het ziekenhuis wil gaan als ze haar manieren niet houdt. Ik kan dat allemaal wel goed begrijpen, voor hem zijn er grenzen.
Ik kan het wel plaatsen en zie wel een en ander in. Ik heb er toch ook mijn bedenkingen bij ondanks het feit dat ik het begrijp, begrip voor heb en niet alles kan goedkeuren.

Wat er allemaal naar boven komt en waarmee ik geconfronteerd word is niet van de laatste week. Het is al lang bezig maar ja, ik weet niet hoe ik moet beginnen over wat ik wil vragen en zeggen tegen haar en dan is er dit ook nog.

Het straffe is dat ze dat altijd bij MIJN partners heeft gedaan en doet en niet bij die van mijn zus ! Hoe komt dat dan ? Omdat ze mij niet graag ziet, respecteert, of iets anders ?
Want naar mij toe vind ik dat niet respectvol.

Ik dacht eerst dat het misschien aan mij ligt, dat ik spoken zie of zo, dat ik het moest negeren maar het wordt dus erger en mijn echtgenoot voelt er zich nu al een paar keer ongemakkelijk bij en vindt het dus gênant.

Gelet op de situatie tussen haar en papa (komen en gaan), het feit dat ik ook in haar ogen altijd knappe mannen had met een hoge functie (of het scheelt niet veel) en ja dat is ook meestal zo geweest, hoe ze naar mijn partners deed en doet, begin ik te denken dat het zij is die jaloers op mij is. Ook wat ze zei over mijn zus, dat ik mijn zus niet van haar moet afpakken (ik viel niet uit de lucht maar uit het universum - ik wist niet wat ik hoorde).
Zij moet heel wat problemen met zichzelf hebben denk ik.
Zij zei ook dat ik GEEN kinderen moest krijgen. Alsof zij dat kan bepalen.
Ik wil maar zeggen, het is toch wel het een en het ander.

Hoe moet je zoiets subtiel aanbrengen, ze reageert altijd al sub-assertief en in slachtoffergedrag.

Jaren geleden werd ik zelf geconfronteerd met een man die op pensioen ging op de bank waar ik werkte. Hij deed allerlei sexueel getinte dingen, hij ging over de schreef en ik zei niets. Ja, toen het té ver ging maw het bleef duren (omdat ik niets ondernam) heb ik dat gemeld aan de personeelsdienst maar omwille van het feit dat hij op pensioen ging hebben ze niets ondernomen. Schandalig vind ik dat.
Maar nu gaat het in zekere zin ook ver en heb ik het dus aan Nathalie gemaild.
En uit ervaring weet ik dat negeren niet altijd de juiste handeling is, dan wordt het alleen maar erger.

Wat het wassen van mensen betreft door verplegers, dat is toch ook wel wat. Toen ik in Jette lag kwam een verpleegster mij wassen maar echt maar half en half en toen ze weg was heb ik mezelf verder gewassen. Ze kwam toen toevallig (?) weer binnen en vroeg kijvend wat ik aan het doen was. Heb dan natuurlijk de waarheid gezegd.
Een vriendin van me haar zus had kanker en werd ook maar half en half gewassen. Mijn vriendin waste haar dan anders kreeg ze nog infecties en ging het nog slechter met haar zus gaan. Uiteindelijk is ze toch overleden.

Groetjes,
Angel

Terug naar “Eenzaamheid, relaties en seksualiteit”