Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Bedankt Katleen, dat is heel lief [AAI]

Eigenlijk begon het besef dat ik moest loslaten al meer dan een jaar geleden.
Eind vorig jaar in januari ging ik voor de laatste keer naar dagtherapie en toen kende ik haar beslissing al een paar maanden.
Het is zoals je het schrijft, dat ik er de laatste tijd opnieuw erger mee bezig ben.
Ook op een andere manier dan voordien en ik hoop dat dit een teken is dat het nu helemaal afgerond moet zijn.
Ook voor jou wens ik veel kracht en moed :knuffel:
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

"Aan jou", moest het zijn ;)
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Lieve Black Rose,

Loslaten is een moeilijk proces. Soms gaat het gemakkelijker dan een andere keer. Maar het blijft iets dat je moet ondergaan.
Ik hoop dat je de kracht en de moet kan vinden om de situatie achter je te kunnen laten. Het kan nog flink pijn doen maar uiteindelijk voel je je denk ik toch vrijer en kan je leven zonder ermee bezig te zijn. Dat gun ik je echt. Een leven kan "stil"blijven staan, ook al ga je ook door andere dingen heen. Dingen kunnen op de achtergrond mee blijven spelen en dat herken ik ergens wel. Maar als de signalen telkens hetzelfde blijven en eigenlijk niet zo veranderen hoop ik dat je ergens kracht vindt om het dan af te kunnen sluiten. Een hoofd wat piekert, te veel piekert, verdien je niet.

Wens je in ieder geval alvast een fijne nacht.
[AAI] :knuffel:
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ook bedankt Memories love3
Ik kruip nog niet onmiddelijk onder de dekentjes, maar voor jou ook een fijne nacht gewenst :knuffel:
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Black Rose schreef:Ook bedankt Memories love3
Ik kruip nog niet onmiddelijk onder de dekentjes, maar voor jou ook een fijne nacht gewenst :knuffel:
Nee, ik ook nog niet hoor, maar gun je een rustige nacht.
[AAI]
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ik volg mezelf niet meer...hoewel dat niet de eerste keer is, het komt me bekend voor.
Mijn hoofd is met van alles bezig : zaken uit verleden, angst voor toekomst, hedendaagse taferelen en zoveel details.
Het piekeren op zichzelf lijkt me ook nog verergerd ; ik kan dus van de ene minuut op de andere vergeten waarover ik aan het piekeren was, doordat er plots een nieuwe piekergedachte op komt dagen.
Dat voelt raar aan : weten dat ik over iets serieus aan het denken was en me niet meer kan herinneren wat.
In het geval dat het zou vervangen worden door aangenamere gedachten zou het minder erg zijn.

Op zich klinkt het allemaal heel lachwekkend, dat besef ik.
En ergens heb ik ook zin om ermee te lachen en het uit te lachen.
Net zoals je je ergste vijand zou willen uitlachen en ergens is het ook een grote vijand.
Spijtig dat hij in mij zit, anders had ik hem al lang vermorzeld.

'k Snap het niet, 'k voel het enkel.
Blijkbaar ook terug roepen in mijn slaap, en 's morgens tegenzin om op te staan.
Spieren spanning druk gedachten snel te en niets te maken met wat er zich afspeelde de laatste dagen want zelf als ik er aan denk voel ik noch boosheid noch verdriet.
Voel me er ook niet meer in betrokken.

Zit meer in met mijn vriendin die momenteel naast mij moet leven. "Leven".
'k Hoop jullie niet met mijn slecht gevoel te besmetten maar ik schrijf hier dus wel wat ik wil en dat is momenteel niet anders dan hoe ik zei als puber : leven ik haat het.

Bye love3
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

En toch...in het zonnetje zeepbelletjes geblazen voor de katten
En met stokjes gegooid
En geshot op zo'n plastieken brol-bal die ontploft is na enige tijd
En met mijn gezicht vanboven op terras naar de zon gestaard en gezongen : "Hi zon, Hi zon, Hi zon....", met een bijpassend zelfverzonnen indianendansje.
Leeuwtjuh

Re: Een onmogelijke vriendschap?

:lol: Dat tweede stukje klonk gelukkig al wat positiever!

Het geeft niet als je het even niet meer trekt, het niet ziet zitten of wanneer de zorgen even overheersen in je hoofd. Het gaat erom dat je daar ook tijd en ruimte voor maakt, en wanneer dat dan klaar is, dat je inderdaad gaat genieten en dingen doet om jezelf weer wat op te vrolijken. Hang in there [AAI]
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Het voelt niet aan als tijdelijk spijtig genoeg...
Het is waarschijnlijk opnieuw tijdelijk ; het volgt meestal na die paar dagen dat ik bijna euforisch rond loop omdat ik eens een paar nachtjes goed heb geslapen en ontwaak ik onze kamer waar ik voor het eerst "voel" dat ze behangen en mooi versierd is.
Dat ik minder gespannen rond liep en spontaan kon lachen en genieten.
Meestal zakt het dan voor een maand of twee, soms eens héél diep soms eens redelijk diep.

Als de spanning dan hoog oploopt in mijn hoofd en lichaam en de zon schijnt en het kind in mij kan het er eventjes uitkicken -ook al blijft de zure tante op de achtergrond- is het oké ;)
Niet genoeg om terug rust te komen maar toch even wat negatieve energie kwijt.
Als ik stop met kicken voel ik niet zoveel verschil, maar blijven kicken wanneer het kan en indianendansjes doen (liefst niet meer wanneer de buurman net voorbij wandelt dft001 :lol: ) remt het dalen wat af :nod:
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ben nog eens boos... :evil:

Nadat we vlooien ontdekt hadden en eerst onze katten met Vermikill behandelden zijn we donderdag bij dierenarts geweest omdat onze kattin allemaal korstjes had (allergie vlooienbeten).
Krijgen we wel duidelijke informatie over de cyclus van de vlooi en snappen dat we beter Frontline Combo geven (die ook larven en eitjes doodt), om de vier weken om geen invasie mee te maken.
Want : 10% zit op de kat, 90% in de omgeving = larven en eitjes die later terug komen op kat.

Sinds gisterennamiddag doet ons meisje raar : ik merk aan de beweging van haar middenrif dat haar ademhaling sneller is, ze lijkt groggy, is weinig actief.
Vandaag bijna nog niet gegeten.

Mijn vriendin belde naar de DA, volgens haar een intoxicatie door de twee producten.
Als we snel waren mochten we langs gaan.
Maar gewoon in de gaten houden was ook goed genoeg....

Terug afgebeld :

1) Ik race niet in de sneeuw
2) Eerst mijn meisje intoxiceren en dan nog verwachten dat ik vertrouwen heb????

Ze wist dat onze beide katten Vermikill hadden gekregen vorige zaterdag, toen ze die spuit gaf tegen allergie en ons 2 Frontline Combo's meegaf die we donderdag nog toedienden.
Daarna moet je niet afkomen met : ze is ouder dan onze kater en voor haar is het misschien teveel geweest.
Ze is 10 jaar ja? Geen bejaarde kat en ook dat wist ze!

'k Had er al geen goed gevoel bij sinds ik gelezen had dat er Fipronil zit in die Frontline en dat zelf voor de mens giftig kan zijn.
Een jaar lang om de 4 weken toedienen : wie gaat er het snelst dood de vlooien of onze katten?
En de bijwerking op de Frontline Combo zijn zeer zeldzaam, wel mijn meisje is ook héél zeldzaam voor mij.

Pfff, kan ver geen dokter meer vertrouwen en straks ook geen dierenarts meer :evil:
Gebruikersavatar
katleen
Berichten: 2662
Lid geworden op: 01 apr 2012 22:43

Re: Een onmogelijke vriendschap?

heh , wat naar!!
en die beestjes kunnen niet zeggen wat er precies scheelt heh. dus kan je enkel afgaan op wat je ziet en je intuïtie volgen.
hopelijk wordt ie snel weer beter.
Leeuwtjuh

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ach gossie...

Hier heb ik er ook eentje; allergisch voor vlooien, vlooienbanden en het meeste vlooienspul. Voor haar halen we zomers om de 2-3 maanden iets van 25 euro van een bepaald merk waar ze enkel 2 dagen misselijk van is, maar daarna gaat het wel. Kyra is er ook telkens zo ziek van. Wanneer ze die korstjes/bultjes/wondjes heeft, neem ik haar mee naar de badkamer en knuffel/aai ik haar met een washandje met lauw water om mijn hand heen waardoor ze wat verkoeling heeft tegen de jeuk. Ook neem ik het krabben over van haar, want ze ligt meestal naast mij op de bank en bij ernstige krabaanvallen, wrijf ik over haar vacht. Beter dan bijten of die nagels van madame :nod:
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ja, ik herinner me het stuk die je ooit schreef over Kyra.
Jeuk heeft ze momenteel niet meer, ze krabt zich in ieder geval niet : waarschijnlijk door dat spuitje die ze kreeg tegen de allergie.
We behandelden ze ook meestal (om de 3 maanden) via producten die we vonden in Kruidvat/Aveve/Maxizoo en toen was ze er nooit ziek van.
'k Weet het niet, komt het nu van de combinatie of is het die stof in de Frontline Combo waar ze niet tegen kan.

Maandag ga ik denk ik zo'n spray halen van Biokill en onze mat mee inspuiten, in plastieken zak rollen en een paar weken naar de zolder verbannen.
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Heb je een spray gebruikt?

Vermikill bestaat uit enkel etherische olieen, dus daar kan het niet van zijn. Het helpt ook niet geweldig...

Frontline kan ze misselijk en ademhalingsmoeilijkheden hebben als ze het oplikken (of zichzelf wassen)

Normaal kunnen beide geen kwaad (geen specifieke contra-indicaties),die spuit kan het ook niet zijn want dat is wss cortisone tegen de jeuk . Misschien een erg gevoelige poes,je kan ze wat kattemelk geven en verder in het oog houden.

Komt goed!!!
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Een kwartier voordat ik haar melk wou geven (net na het lezen van Momo's berichtje) lag ons Lucky nog op de mat en mijn vriendin was haar aan het vleien.
Ik nam de kattenmelk uit de koelkast en goot ze in een schaaltje, keek waar ze zat : op de stoel onder de keukentafel.
Er klopte iets niet, haar mondje was open terwijl ze naar adem snakte.
Mijn vriendin nam haar in haar armen en ze plaste.

Onmiddelijk zocht ik via internet naar een dierenarts van wacht in de buurt, maar kreeg een lijst van alle dierenartsen uit de buurt.
'k Heb het eerste nummer gebeld die ik vond en gevraagd wie er van wacht was, maar hij zei dat we bij hem mochten gaan.
Terwijl mijn vriendin haar al in haar draagbak legde ging de deurbel ; mijn moeder.
Zij is zo snel mogelijk met ons naar deze dierenarts gereden.
Mijn vriendin, die verpleegster is van opleiding, wist eigenlijk toen al dat het te laat was..
Onderweg miauwde ze nog eens stilletjes (ze zat niet graag in de auto) en mijn vriendin legde haar hand onder haar hoofdje waardoor ze wat rustiger bleek te worden.

Toen ze op de tafel lag bij de dierenarts en ik deze wel 10x uitlegde wat ze gekregen had en wanneer, stak haar tongetje uit en haar blik begon te vervagen.
Hij zocht op zijn PC van alles op en uiteindelijk riep mijn vriendin : "haar tong wordt blauw, doe dan iets".
Uiteindelijk is hij er bij gegaan en zei hij : "ja maar, het is te laat".
Ik heb ook nog gebruld : "DOE DAN IETS!".
Hartslag gemeten, weg...
Spuitje, adrenaline.
Ik heb geroepen dat ze terug moest komen : "Lucky nee, niet jij".
"Blijf...kom terug...blijf...".

Ze was al weg.
Zelf was ik woedend ik zocht iets om op te slaan, maar vond niet.
Drie huilende waarvan één hysterische vrouw.
'k Heb haar daar nog vast genomen achteraf, mijn baby'tje.

Niet de moment van die stomme dierenarts om dan te beweren dat het van de Vermikill kwam.
Te ontkennen dat het van Frontline Combo kon komen, want ja : ik moest niet alles geloven wat ik op internet las.
Blijkbaar zelf niet de bijwerkingen op de bijsluiter ervan.
"Vermikill"..."Nee, Frontline weet je dan niet uit je opleiding dat daar Fipronil inzit en dat dit giftig kan zijn?".
"Frontline niet, Vermikill wel...".
"Ja, waarom heeft ze dan nog Vermikill gekregen en daar nooit allergisch op gereageerd? Jij zal het niet tegenspreken het is één en al commercieel gedoe".
Onmens, hypocriet, domme gediplomeerde eikel.

Mijn moeder wou nadien naar de dierenartse rijden die ons FC aangeraden had, waarbij ik expliciet gevraagd had of dat geen kwaad kon aangezien ze vorige week nog maar Vermikill gekregen had.
Ik heb haar dat afgeraden, dat zou niet goed gekomen zijn.
Ze heeft haar van bij ons thuis gebeld, en ondanks zij het aanraadde sloot zij niet uit dat die combinatie misschien een allergische reactie kon gegeven hebben.
Misschien was het ook enkel een allergische reactie op het laatste.
Ons katertje heeft er gelukkig geen last van gehad, maar net zoals elke mens is elk dier verschillend.
Misschien was ik wel bij deze dierenarts gereden deze middag had ze nog iets kunnen doen.
Misschien...

Net zoals bij het overlijden van onze kater 4 jaar geleden kwamen mijn broer en zijn vriendin later ook naar hier.
Ondertussen hadden we ons meisje in een schoenendoos gelegd.
Mijn laarzen die ik vorige week nog kocht, die afgeprijsd waren van 125 naar 50 euro : nooit gedacht toen dat zo'n mooie doos met bloemetjes op het deksel zou dienen als laatste rustplaats voor mijn meisje.

Mijn vriendin was niet tegen te houden om in de tuin al een putje te graven.
Ondanks haar rugpijn, mocht ik het niet van haar overnemen.
Mama zei dat ik haar moest laten doen, dat het haar manier was om mee om te gaan.
Mijn broer, net zoals 4 jaar geleden, diepte het later nog wat uit.

We hebben elk nog bij haar gezeten.
'k Heb haar gestreeld om nooit meer te kunnen vergeten hoe zacht haar pelsje was.
Haar krulletjes op haar buik.
Onder haar kinnetje werd ze zo graag gestreeld.
Ook onze kater, die eerst nog buiten was, is nog aan haar gaan snuffelen.

En later het doosje dicht gedaan, ik heb ze in het putje gelegd en met mijn vriendin hebben we elk op toer het putje terug gevuld met aarde.

Ze komt niet meer terug nu...
Dat deed ze wel na een vijftal weken vermist geweest te zijn twee jaar geleden.
Ook in de sneeuw.
En ze droeg de kroon -een kroon op haar bandje- zoals in de tekst van een liedje van Anne Clark "As soon as I get home"
Toen ze ondervoed en gedehydrateerd terug gebracht werd door een buurman die haar vond in haar tuin.
Ze heeft er zich zo doorgevochten, was terug op gewicht, gezond, blij met haar tuintje sinds onze verhuis.

Het blijft haar tuintje voor altijd, ook al komt ze nu niet meer terug.

Afbeelding

Afbeelding
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Een onmogelijke vriendschap?

:-o: :emo:
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
katleen
Berichten: 2662
Lid geworden op: 01 apr 2012 22:43

Re: Een onmogelijke vriendschap?

ik leef met je mee.
heel veel sterkte in deze verdrietige tijd.
meer woorden heb ik even niet.
[AAI]
Leeuwtjuh

Re: Een onmogelijke vriendschap?

:o ...........

Dat meen je... OMFG. Die dierenarts zou niet klaar met mij zijn. Echt niet. Ik kook gewoon van woede en verdriet.
BR, wat ontzettend rot voor je. Echt waar. Wat een te trieste reden voor een diertje om dood te gaan.

[AAI]
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Gecondoleerd ... wat een verschrikkelijke ervaring! :shock:
Heel veel sterkte met het verlies.

:knuffel: [AAI]
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Spijtig dit te lezen, heel veel sterkte [crying]
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Bedankt allemaal! [AAI]

Leeuwtjuh : eerst was ik razend op de dierenartse die het product aanraadde, later ook op de dierenarts waar we vandaag bij mochten.
Want die bleef beweren dat het niet van de Frontline kon komen, terwijl onze dierenartse die het aanraadde toegaf dat het kon eventueel de combinatie van beiden.
Zoiets moest deze van vandaag niet ontkennen : daarvoor heb ik er teveel over gelezen op internet.
En het was niet de moment om dat te doen.
Ik verneem nu ook van Momo dat het mogelijk is, al valt het héél zelden voor.
Had mijn moeder toch naar de dierenartse gereden met ons die het ons aanraadde dan was het niet goed gekomen.
Maar achteraf, nadat ze vertelde aan mijn moeder aan de telefoon dat het niet uitgesloten was dan krijgt zij wel meer respect van mij dan een dierenarts die het ontkent.

Mijn moeder stelde voor een autopsie te laten uitvoeren en wou ze zelfs betalen, maar dat brengt haar niet terug.
Ook kunnen we niets beginnen tegen zulke bedrijven, al weten ze zelf dat ze gif verkopen, dat is hetzelfde als tegen een farmaceuticabedrijf te beginnen.
Net zoals er nog steeds dokters zijn die mij amper geloven dat ik cervicale dystonie kreeg van AD : want dan ben je "maar" één uit de 100.000 die het tegenkomt en dus ligt het "niet" aan het product.
Maar er zit veel boosheid bij ons beiden, vooral de manier waarop ze is gegaan en de reden : vlooienbestrijding.

Ik was er donderdag niet gerust in, de beiden producten met nog geen week tussen.
Ik begon te googlelen, het feit dat je FC enkel op voorschrift kan krijgen maakte me des te ongeruster.
En ik vond en las en was bang.
En alweer met reden [zucht]
Leeuwtjuh

Re: Een onmogelijke vriendschap?

glare Inderdaad terecht!

Dus... Wat gaan we doen? Dierenarts in brand steken of juist verdrinken?
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Leeuwtjuh schreef:glare Inderdaad terecht!

Dus... Wat gaan we doen? Dierenarts in brand steken of juist verdrinken?
Nogmaals het besluit trekken dat geen enkel medisch middel 100% te vertrouwen is.
Dat in "het beste geval" iemand die het toedient nog durft toegeven dat het schadelijk kan zijn.
Al is het dan te laat achteraf, in haar geval toch.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Black Rose.. wat ontzettend naar van jullie kat dat ze plotseling zo moest sterven. Ik wens jou en je partner veel sterkte de komende tijd. [AAI]
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Eenzaamheid, relaties en seksualiteit”