Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Leeuwtjuh schreef:

NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!

Bel haar dan in de kliniek :nod:
Niet e-mailen!
Die komt vast niet aan de telefoon als ik haar nu zou opbellen Leeuwtjuh ;)
Enkel al om aan te tonen dat ze dit ook niet meer hoeft te doen nu ik niet meer in therapie ben.
Misschien had ik specifieker moeten zijn wat ik dan in die mail zou schrijven, namelijk dat ik nog niets ontving ondanks haar belofte en dat ze door mijn mail te ontvangen het adres ervan nog eens kan nachecken zodat ze niet meer kan missen.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

momo schreef:Je hebt haar geconfronteerd en dat is heel goed. Hou dat gevoel vast!

Echter...nu geef je haar WEER de kaarten in handen, vergeet die mail (die er trouwens NOOIT komt).

Ze zag je als speelkameraad om haar werk wat op te vrolijken,toenertijd was het wss heel oprecht en nu heeft ze negen kansen op tien een nieuw lievelingetje.

Niet met je laten sollen is zeggen vergeet je mail, steek hem waar het licht niet schijnt. Je weet de antwoorden allang...laat het los. :nod:
Ik denk dat hij er wel komt Momieke :nod:
Maar ik begrijp dat als ik ervan zou uitgaan dat ie niet komt en dat naast mij zou kunnen neerleggen, me er ook niet druk zou in maken indien het anders was.

Die kaarten gaf ik al eigenlijk in handen toen ik er naartoe geweest ben en vertelde dat ik van de psycholoog vernomen had dat ze een mail gestuurd had maar nooit iets ontvangen had.
Waarop zij antwoordde dat ze hem opnieuw zou doorsturen.
Als ze dat niet doet voelt het aan alsof ze opnieuw met mij solt.

Beter had ik ter plaatse gevraagd wat ze me dan te vertellen had via die mail, dan was er nu geen sprake meer geweest van mails ofzo.
Maar dat lukte niet, daarvoor was de spanning te groot die dag.
Ik denk dat ze zich zelf ook niet comfortabel genoeg voelde om duidelijk iets te bespreken.

Maar sowieso neem ik het maandag ook op met mijn huidige psychiater, en ondertussen probeer ik zelf mijn positief gevoel zo lang mogelijk vast te houden ;)
Leeuwtjuh

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Als reactie op je positieve gevoel vasthouden... Goed zo! Doen!

Mensen die bewust in zo'n overdrachtssituatie gaan zitten, zal het werkelijk een zorg zijn wat dat met jou en jouw gevoel doet. Daar hebben ze compleet maling aan zolang jij hun behoeftes bevredigd. Op het moment dat je dat niet doet, dan zet je zogenaamd kwaad bloed en dan is alles jouw schuld. Gewoon negeren en verder laten gaan. Het is makkelijk om zulk soort mensen te haten, maar dat kost je enkel tijd en energie die je beter kunt besteden aan leukere positieve gevoelens. Gewoon denken van: oke, je hebt je kans gehad om met mij te sollen en wanneer je wéér zo'n kans krijgt, zul je het ongetwijfeld niet nalaten om dat te doen, maar het zal mij verder een rotzorg zijn want ik ben toch wijzer, leuker, beter en sterker.

Ik las het al op de vorige pagina van iemand anders en dat wil ik nogmaals benadrukken. Die persoon heeft allang iemand anders om mee te sollen, want zo zijn ze. Vanuit hun redderscomplex hebben ze wel de volgende geest gevonden die ze denken te kunnen manipuleren. Jij bent niet belangrijk voor haar en ook nooit geweest. Het ging puur om het gevoel dat wat jij haar gaf, niet om jou als persoon. Daar kun je kwaad/verdrietig om zijn, maar je kunt er ook medelijden mee hebben want dat soort mensen zijn totaal niet in staat om om andere mensen te geven. Ze kunnen geen band opbouwen met anderen, stoten hen af wanneer ze te dichtbij komen en weten niet wat het is om van iemand te houden; simpelweg omdat ze teveel van zichzelf houden op een narcistische manier.

Gewoon even lekker douchen, douchegel gebruiken en het zichtbare en ónzichtbare vuil van haar van je afspoelen, jezelf hervatten en verder gaan waar je mee bezig bent. Vandaag of morgen komt dat mens de verkeerde persoon met een psychisch complexe gezondheid tegen en dan merkt ze vanzelf wel hoe fout het af kan lopen.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Minerva schreef:
Je bent hier heel erg aan het invullen voor een ander. Je gaat er psychisch weer helemaal mee vandoor en je haalt er van alles bij wat je niet weet, niet kan weten. Probeer dat obsessieve eens los te laten. Wat ik zie is dat het van positieve overdracht volledig is doorgeschoten naar negatieve overdracht maar het is nog net zo intens en intensief als voorheen als je nu weer in je hoofd met haar aan de haal gaat. Jij doet dat! Niet zij..
Ja, dat lijkt me logisch dat ik me een beeld vorm van wat er gaat gebeuren.
Dat heet logisch redeneren :nod:
Als je iemand jarenlang gekend hebt, reacties hebt waargenomen in verschillende situaties en ook twee kanten gezien hebt van die persoon, dan begin je ook de patronen te kennen van iemand anders denkwijze en manier van reageren.
Bovendien lijkt het me niet meer dan normaal dat je gaat melden als een ex-patiënte zomaar een lokaal komt binnen wandelen.
Deze keer was het iemand zonder slechte bedoelingen, maar lijkt het jou zo logisch dat iedereen zomaar binnen en buiten kan wandelen?
Bij de vroegere lokalen viel het al sneller op wanneer er een onbekende door de gang liep, nu lijkt het een duivenkot.
En vroeger waren er al kleine diefstallen, en éénmaal vandalisme.
Probeer dat obsessieve eens los te laten
"
Een toverstokje is nog steeds welkom...Ik heb het woord loslaten al meer gehoord dan oplossingen ervoor [zucht]
Ik onderneem dagelijks van alles om minder proberen te piekeren of denken.
Ik was ongeveer 3jaar toen ik bij de eerste kinderpsycholoog zat omdat ik niet genoeg kon loslaten na onze eerste verhuis, en voor zover ik me herinner heb ik nooit beter kunnen loslaten.
Enkel als je situaties gaat aanpakken, kunnen je gedachten veranderen en dat is wat ik eergisteren gedaan heb.
Niet door mijn brein eruit te nemen en zoals je met een PC kan doen, alles eens op zijn plaats zetten, kaartjes vervangen, updaten of het stof er eens uit halen :tongue:

En ja, dat heeft veel geholpen eergisteren.
Zelfs verder dan wat die therapeute betreft : ik had wel het gevoel van "ik ken die plaats en voel me hier redelijk zeker en thuis", maar het gevoel van "ik mis het hier echt" was duidelijk minder dan ervoor.

Als ik niets doe, dan verandert er ook niets.
"Je doet het zelf" is iets dat mijn vriendin voor de eerste keer als opmerking kreeg toen ze vertelde dat ze stemmen hoorde.
Dat is zo cliché wat sommige redeneringen betreft van bepaalde hulpverleners [zucht]

Beter zouden ze een handleiding geven wat je dan kan doen zodat je het niet meer ONGEWENST zelf doet :nod:

Ik ondervind er ook geen last van zoals het momenteel is.
Slaap al een paar nachten beter.
Lach veel spontaner.
Dus blijkbaar zo slecht nog niet wat ik zelf doe :D
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

@ Leeuwtjuh : Heb je reactie ook nog gelezen ;)
Ik twijfel of het allemaal zo zwart/wit was zoals je het beschrijft qua gevoelens van haar kant, maar wanneer daar twijfels over zouden terug komen heb ik niet meer het idee van : "Ze zal het er ook moeilijk mee gehad hebben toen" in die zin dat ik het erg vind voor haar.
Heeft ze het er het toch moeilijk mee gehad, het was haar keuze en ik leef al lang niet meer met haar mee ;)

Dat ze vroeg of laat eens harder tegen de lamp zal lopen door dit te doen met de verkeerde persoon wens ik haar niet.
Hopelijk heeft ze er ook haar deel uit geleerd en volgt er niemand na mij die het er daarna even moeilijk of moeilijker mee heeft.

Maar douchen met zo'n weer [blink]
Nee, dat zie ik niet zitten. Veel te koud! :tongue:
Misschien morgen ;)
Spoiler:
Heb me wel grondig gewassen aan de lavabo hoor vandaag, en mijn haar goed doorgeborsteld :)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Mijn mood is lichtjes aan het zakken t.o.v. de laatste week, gelukkig niet in een sneltempo (zoals dat meestal gebeurd).
Ik had redelijke goeie nachten, soms zelfs met aangename dromen :nod:
Al een tweetal nachten voelde ik bij het wakker worden dat ik opnieuw genachtmerried had (waarom staat dit woord nog niet in het woordenboek? :tongue: ) en van vorige nacht herinner ik me perfect wat ik droomde.
Schrok ik drie keer wakker : 2x van te schokken, 1x van het roepen en telkens bij het terug inslapen droomde ik hetzelfde scenario verder.
Dat voelde ik een hele tijd na het opstaan, maar verder heb ik me kunnen herpakken [045]

Ik hoop dat het zich niet in een dalende lijn verder zet want momenteel zit er mijn vriendin een beetje door.
Dat merkte ik al in de loop van vorige week : gezucht hier en daar, soms eens kort antwoorden als ik wat vroeg en héél gevoelig lopen.
Maar ik ben wel blij dat ze het aangeeft, ook al moest ik eerst vragen wat er scheelde, want jaren geleden kon ze dit dus totaal niet.
Behalve dat haar gedachten niet stil staan, en de stemmen heviger worden weet ze niet precies hoe het komt.
Dus kan ik maar één ding doen : elke dag vraag ik haar wat ze het liefst zou doen (al weet ze het vaak zelf niet buiten dat ze het liefst thuis blijft), haar aanmoedigen om indien mogelijk in de namiddag even te rusten, regelmatig eens knuffelen, zelf niet te druk zijn en haar nu en dan toch proberen aan het lachen te krijgen.

Ik wou dat de echte lente morgen begon : ze houdt van tuinieren en heeft al verschillende zaadjes geplant in een miniserre die met wat tijd en geduld zullen kiemen en uitgroeien tot plantjes (kruiden en groenten) die bij beter weer in de tuin hun roots zullen vinden.
Als alles verloopt zoals gepland dan hoeven we deze zomer zo goed als geen groenten meer te kopen uit de supermarkt :D
En ik heb er vertrouwen in, want ze heeft al een boek gekocht die bijzonder interessant en duidelijk is daaromtrent ;)
Een plaatsje met kruiden hadden we vorig jaar al aangelegd en ze heeft alles al gepland wat betreft het aanleggen van de moestuin.
Ik weet dat dit haar veel rust en voldoening zal brengen love3

Zelf ben ik me dagelijks nog aan het verdiepen wat betreft een zo gezond mogelijk eetpatroon :lol:
Zo zit ik momenteel aan mijn superontbijt 011 :
Een halve soeptas soyamelk (met chocoladesmaak uiteraard) warm ik even op in de microgolf en voeg daar vier eetlepels muësli aan toe.
Terwijl deze weekt pel ik mijn kiwi en snijdt ik die in heel fijne stukjes om erbij te zwieren.
Daarna volgt een flinke scheut honing (van bij de imker), kokospoeder, kaneel, hennepzaadjes (gevonden in de reformzaak) en sesamzaadjes.
Ik ga jullie de uitleg besparen van alle ingrediënten, zoals welke het immuunsysteem versterken, rijk zijn aan magnesium, reinigend voor de lever, welke vitaminen ze bevatten, enz...anders ga ik jullie vast vervelen :-P
Mijn vitamine D en Magnesium neem ik ook nog steeds in als supplementen.
En bij mijn 2 liter water die ik dagelijks drink voeg ik telkens een beetje citroensap (ontgiftigend).
Nog niet verveeld? Spijtig dan, want meer ga ik er niet over uitleggen :tongue:

't Is een beetje fanatiek merk ik hoe ik er terug mee bezig ben, maar anderzijds heb ik voordien heel veel opgezocht en bijgeleerd hierover waardoor ik weet dat het zeker geen slecht kan doen.

Vroeger gaan slapen is het enige waarin ik terug wat achteruit begin te lopen en terug moet aan werken.
Dus ga ik afsluiten, al is het vanavond toch (nacht) sowieso niet meer in te halen :eek:
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ik mis alleen een flink stuk vlees want als goed wilde dat we alleen groente aten hadden we wel hele lange oren, lange voortanden en een vachtje gehad :tongue:
Verder wel over nagedacht zeg.
Wat je nog zou kunnen toevoegen is elke ochtend 1 vers geperste citroen daar zit ook enorm veel goeds in. Sommigen beginnen de dag met 1 citroen dan even een uurtje niks zodat het lichaam alles kan opnemen en na het ontbijt. Ik neem er zelf eentje voor elke training samen met verse appelsap voor de smaak.
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ik had het vooral over mijn "powerontbijt" GP ;)
Vlees of vis komt ook dagelijks op tafel, maar lijkt me geen goed idee om door mijn muësli te mixen 011
Mijn vriendin zei vandaag, toen ze alles zag staan op tafel om mijn muësli voor te bereiden, : "welkom in de B&B, maak je keuze.... :-P ".
Als ik er nog een citroenpers en citroen bij leg komen we plaats tekort aan de ontbijttafel [blink]
Gebruikersavatar
katleen
Berichten: 2662
Lid geworden op: 01 apr 2012 22:43

Re: Een onmogelijke vriendschap?

hmm , zo`n powerontbijt zie ik ook wel zitten eigenlijk. lijkt me niet alleen gezond maar ook lekker.
met gezonde voeding en gezond leven bezig zijn , is goed joh.
en over een tijdje verse groenten uit de eigen hof : dat moet gewoon heel fijn zijn denk ik.
hopelijk zorgt het bezig zijn met deze dingen voor een positieve spiraal : gezonde voeding ; beter voelen in en met lichaam ; geestelijk beter voelen. dat zou mooi zijn heh?
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Een onmogelijke vriendschap?

:oops:

durf haast niet te vermelden wat mijn" power ontbijt" al tig jaren is. ..Sterke koffie en een sigaret.

Echt he, voormiddag krijg ik echt geen hap door mijn keel , altijd al.

Het zal wel aan mijn metabolisme liggen, want s ' avonds na 8 uur vreet ik dan weer alles wat net niet meer beweegt.
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

@ Katleen : Ja, dat zou mooi zijn :nod:
En het kan in ieder geval geen kwaad, maar ik probeer er ook niet teveel van te verwachten ;)
Momenteel overweegt vooral de smaak van kaneel ; het smaakt een beetje naar speculoos :lol:

@ Momo : Misschien kan je dan iets gelijkaardigs proberen 's middags? Je hebt alvast de lijst van mijn -niet meer geheime- ingrediënten \o/
En koekjes bakken met honing en kaneel voor 's avonds :o
Ik las ergens dat de suiker in honing anders werkt dan suikers in andere zoetigheden : deze zou niet doen verlangen naar meer suikers achteraf.
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Black Rose schreef:Ik had het vooral over mijn "powerontbijt" GP ;)
Vlees of vis komt ook dagelijks op tafel, maar lijkt me geen goed idee om door mijn muësli te mixen 011
Mijn vriendin zei vandaag, toen ze alles zag staan op tafel om mijn muesli voor te bereiden, : "welkom in de B&B, maak je keuze.... :-P ".
Als ik er nog een citroenpers en citroen bij leg komen we plaats tekort aan de ontbijttafel [blink]
Vlees/vis muesli lijkt me idd geen lekker smakend idee. :oops:
Soja eiwit klinkt goed maar ik heb me laten vertellen dat het lichaam grote moeite heeft deze op te nemen en dat eiwit uit vlees daarom beter is. Daarom ben ik weer van soja yoghurt naar gewone yoghurt terug, smaak van soja yoghurt was overigens niet minder.
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Een onmogelijke vriendschap?

momo schreef::oops:
durf haast niet te vermelden wat mijn" power ontbijt" al tig jaren is. ..Sterke koffie en een sigaret.
Het is nog altijd beter dan een lijntje coke :D
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

GeenPijn schreef:
Black Rose schreef:Ik had het vooral over mijn "powerontbijt" GP ;)
Vlees of vis komt ook dagelijks op tafel, maar lijkt me geen goed idee om door mijn muësli te mixen 011
Mijn vriendin zei vandaag, toen ze alles zag staan op tafel om mijn muesli voor te bereiden, : "welkom in de B&B, maak je keuze.... :-P ".
Als ik er nog een citroenpers en citroen bij leg komen we plaats tekort aan de ontbijttafel [blink]
Vlees/vis muesli lijkt me idd geen lekker smakend idee. :oops:
Soja eiwit klinkt goed maar ik heb me laten vertellen dat het lichaam grote moeite heeft deze op te nemen en dat eiwit uit vlees daarom beter is. Daarom ben ik weer van soja yoghurt naar gewone yoghurt terug, smaak van soja yoghurt was overigens niet minder.
Wel eigenlijk, als ik opzoek welke producten je best vermijdt bij endometriose, dan blijken soya en honing daarbij te horen. Doordat beiden oestrogenen bevatten en hiervan meestal al een teveel is bij mensen met endometriose dft001
Maar dan zou ik ook zuivel, vlees, enzo veel andere zaken uit mijn eetpatroon moeten schrappen dat ik straks niets meer durf te eten :doubt:
Cafeïne is dan ook af te raden en ik mag en drink geen koffie, dus aangezien ik liever soya lust mag het van mij ;)

Overigens reken ik er op dat alle goede eigenschappen die worden toegeschreven aan de ingrediënten van mijn powerontbijt mijn lichaam zodanig terug in balans krijgen dat zelfs mijn hypofyse beter gaat werken. En aangezien deze verantwoordelijk is voor het dirigeren van de organen die hormonen aanmaken, verwacht ik dan ook dat mijn oestrogeengehalte zal dalen op termijn :D :nod:
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ik twijfelde eerst om erover te schrijven, want als het nog niet te snel bergafwaarts gaat en ik ook nog best over andere zaken kan schrijven, vraag ik me af of het een goed idee is.
Maar dan toch, daar nu opnieuw de angst om te gaan slapen -vooral voor de mogelijke verkeerde dromen- nu opnieuw toeneemt.

Deze morgen werd ik wakker met een slecht gevoel als gevolg van een niet zo slechte droom.
In mijn droom zat ik op een bank mijn therapeute op te wachten om te vragen waar mijn mail bleef.
Toen ze 's middags om te gaan eten haar lokaal uit kwam kreeg ik er medelijden mee.
Ze had kringen onder haar ogen alsof ze een week niet geslapen had en zag er bijzonder verdrietig uit.
Het medeleven vergrootte nog wanneer ze me een boekje gaf die ze zelf had gemaakt met verschillende spreuken, en zei : "Je moet bladzijde zoveel lezen, maar vertel niemand wat erin staat.".
Op die pagina's had ze geschreven hoe erg haar keuze van vroeger haar speet en dat ze op de Gentse Feesten een optreden zou willen bijwonen van een bepaalde groep (drie datums stonden vermeld), waar ze het liefst met ons naartoe zou gaan. [blink]

Tja, als je dan wakker wordt dan lijkt het boze gevoel waarvan ik het grootste deel al heb kunnen uiten in het niets verdwenen, en wordt het vervangen door de dooddoener om los te kunnen laten : namelijk inleving, medeleven en de mooie herinneringen van vroeger.

Toen ik opstond hoefde ik niet veel te zeggen voordat mijn vriendin vroeg of ik goed geslapen had (ja, redelijk) en wat er dan scheelde, waarop al snel de vraag volgde : "slechte dromen gehad?".
"Ja...", ik wou er haar niet mee belasten aangezien het niet zo goed met haar gaat, maar onmiddelijk volgde de vraag : "toch niet over *****, zeker?".
Wel ja dus...
En ik vroeg haar hoe het mogelijk was, na alles wat er al gebeurd was, na mijn gevoel van overwinning van vorige week dat ik nog maar het kleinste deel van sympathie voor haar kon voelen als was het maar in een droom [zucht]
Haar antwoord was duidelijk : "Wel doordat je nog steeds hoopt dat je een antwoord zal krijgen".

En dat is wel zo...
Anders blijkt het of mijn gevoel van "overwinning" was fake van vorige week.
Anders heeft ze me opnieuw liggen, ook al kwam ze over toen ze beweerde dat ze er één stuurde dat het echt was.
Hadden er 100 mensen bij gestaan en je zou die vragen : "loog ze?", dan zou 90% overtuigd zijn van niet.
En er kan zich uiteindelijk van alles afspelen waar ik niet op de hoogte van ben.
Zoals mijn vriendin het vertelde stond zij paraat om tussen te komen moesten de zaken geëscaleerd zijn wanneer ik mijn therapeute hiermee confronteerde : blijkbaar kwam ik dus echt wel duidelijk ontevreden/boos over.
Misschien wordt er daar besproken hoe ze mij gaan contacteren om duidelijk te maken dat ik zomaar de lokalen niet meer kan binnenstappen.
Op zich vind ik dat enkel positief, want dat is iets waar ze mogen aan werken i.v.m. privacy en veiligheid van de patiënten.
Maar dat ze het dan zo snel mogelijk doen...en dat zij mijn mailadres leert spellen :-P

Morgen kan ik het gelukkig bespreken met mijn psychiater hier in het GGC.
En verder probeer ik alle negatieve feiten op een rijtje te plaatsen en ze in te prenten zodat het gevoel van inleving in haar situatie zover mogelijk wegblijft.
Want dat is niet goed i.v.m. het loslaten, noch kan ik daar ooit enige zekerheid over krijgen.

Verder heb ik nog niet de moed gehad om te bellen naar mijn vorige psychiater om een kopie van mijn dossier op te vragen.
De reactie van mijn psycholoog doen mij vermoeden dat ik serieus zal moeten aandringen om deze in mijn bezit te krijgen.
Ook al heb ik er recht op : heb het ondertussen opgezocht en hoogstens kan er een bedrag gevraagd worden maar dat zou dan ook terug gevorderd worden door de ziekenkas.
Hopelijk vraagt hij er nog geen consultatie extra voor [zucht]

'k Heb wel het gevoel dat ik qua opvangen van mijn vriendin nog alles redelijk goed in de hand heb.
Ben redelijk rustig gebleven, verder het ook niet meer gehad over mijn droom of dergelijke, deze namiddag heeft ze gerust, maar spijtig genoeg kreeg ze deze avond een migraine aanval net voordat ze zich wou ontspannen door naar een programma te kijken waardoor ze kort nadien is gaan slapen.
Dat brengt terug wat onmacht mee, en zorgen in welke richting het evolueert.
Momenteel nog niet te overweldigend maar de angst neemt toch stilaan toe.
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Een verhelderend gesprek gehad met mijn psychiater vandaag op verschillende vlakken = het vertrouwen gaat de goeie kant uit [045]

Van de overdracht vanuit de dagtherapie wordt enkel het formulier terug gevonden die ik ondertekende om mijn toestemming te geven, maar geen dossier.
Waarbij hij niet uitsluit dat er geen geweest is en ergens anders kan opgeslagen zitten (dit wordt verder nagekeken).
Doch bel ik deze week nog naar mijn vorige psychiater om een kopie aan te vragen van mijn dossier voor eigen bezit, zodat er bij eventuele latere overschakelingen van dokter of andere niets meer kan mislopen op dat vlak.
Ook vond hij het positief dat mijn vorige psycholoog het oké vindt als hij deze contacteert en heb ik diens gegevens doorgegeven.
Hij vindt het vooral van belang omdat ik in een "tussenzone" zit qua aanpak angsten enzo.
Zo zou ik geen persoon zijn waarbij "graven" volledig moet vermeden worden, noch iemand bij wie het zomaar zonder gevaar kan.
Het is dus vooral nog zoeken voor hem op welke manier zodat het haalbaar blijft en mij vooruit helpt.

Ook de situatie met mijn ex-therapeute is nu grondig aan bod gekomen.
Hij vindt dat ik niet enkel recht heb op die mail, maar ook een uitleg betreffende bepaalde handelingen hoe die precies bedoeld waren.
Omdat loslaten enkel zal kunnen als ik duidelijkheid krijg, in het achterhoofd houdend dat ik over sommige zaken misschien nooit geen duidelijkheid zal krijgen.
Hij raadde me eerst aan, indien ik geen mail zou ontvangen, om in dit verband telefonisch contact op te nemen met mijn vorige psycholoog.
Echter gaf deze al aan na ons gesprek vorige week dat hij zich verder niet wenste te bemoeien met wat er gaande was op dat vlak.
Dus vertelde ik mijn psychiater wat ik van plan was : indien ik geen mail krijg haar opnieuw te mailen om haar aan haar belofte te herinneren. Zo kan ze zich niet verschuilen achter een foutief mailadres.

Zo, ik heb opnieuw gemaild vandaag en deze keer heb ik ook alle handelingen vernoemd -die ik als niet therapeutisch ervaarde maar als signalen van affectie- en hierbij de vraag gesteld hoe deze van haar kant uit bedoeld waren.
Om haar de mogelijkheid te geven hier open en eerlijk op te antwoorden en duidelijk te maken dat ik in geen enkel geval wens dat ze problemen krijgt op haar werk, schreef ik dat ze dit ook mocht opsturen naar mijn adres (als ze wenst zelfs niet met haar eigen handschrift maar getypt).
Op die manier kan het nooit tegen haar gebruikt worden, want een getypte brief kan van om het even wie komen.
"Want" : heb ik geschreven, "ik ben niet enkel maar een mens, maar ook nog een mens". :nod:
Ik ben ervan overtuigd dat we als twee volwassen personen zonder verstandelijke beperkingen hier op een vredige manier uitraken en dat dit ook is wat we beiden wensen.
Net zoals jij begrijpt dat ik duidelijkheid nodig heb in dit verwerkingsproces.
Ook dat wanneer ik de mail zou ontvangen ik haar hiervan een bevestiging zou sturen, en dat dit inhoudt zolang ze die niet krijgt dat ik niets ontving.
M.a.w. ik ben nog steeds in blije verwachting :tongue:

Mijn psychiater beschouwt het niet als schending van de privacy als ik een mail stuur naar haar thuis : het kan ook niet anders want ik heb maar dat mailadres.
Hij is ook op de hoogte dat ik over haar telefoonnummer en adres beschik maar hiervan geen gebruik wens te maken.
Als ik gevraagd heb naar de zaken waar er nog steeds zoveel onduidelijkheid over heerst en daar een antwoord op krijg, zal ik het volgens hem veel beter kunnen loslaten.
Net zoals ik het dus aanvoel...

Lukt dat niet help hij me zeker verder om het hoofdstuk proberen af te sluiten.
Maar ik heb recht op duidelijkheid : of het nu therapeutisch (waar sommige handelingen toch erg buiten vallen), of anders bedoeld was achteraf heeft een patiënt recht op duidelijkheid hierover.

Zaken die ik nooit vernoemde (enkel vorige week bij de psycholoog), heb ik nu eindelijk ook voor haar eens samengevat en heb ik durven vernoemen.
Of ze die zal invullen en hoe valt af te wachten...maar ze staan er.

Ik ga het hier nu bij laten, alles is nog wat chaotisch momenteel in mijn hoofd maar dit was het voornaamste.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Tja, als je dan wakker wordt dan lijkt het boze gevoel waarvan ik het grootste deel al heb kunnen uiten in het niets verdwenen, en wordt het vervangen door de dooddoener om los te kunnen laten : namelijk inleving, medeleven en de mooie herinneringen van vroeger.
Vervelend dat je loslaten als een dooddoener ervaart en liever met een boos gevoel lijkt te willen blijven rondlopen. Het lijkt er op dat je de psychische pijn van het gemis, het verdriet over wat is gebeurd vervangt door boosheid. Dat je die boosheid liever voelt als een soort bescherming tegen de pijn van het gemis?
Ook de situatie met mijn ex-therapeute is nu grondig aan bod gekomen.
Hij vindt dat ik niet enkel recht heb op die mail, maar ook een uitleg betreffende bepaalde handelingen hoe die precies bedoeld waren. Omdat loslaten enkel zal kunnen als ik duidelijkheid krijg, in het achterhoofd houdend dat ik over sommige zaken misschien nooit geen duidelijkheid zal krijgen.
Fijn om te lezen dat je de situatie met je ex therapeute nu besproken hebt en dat je daar helderheid in gaat vragen. Als het helder is en je gaat het niet meer verder invullen dan kan je het dadelijk beter loslaten. Hoef je die boosheid ook niet meer vast te houden.
Zaken die ik nooit vernoemde (enkel vorige week bij de psycholoog), heb ik nu eindelijk ook voor haar eens samengevat en heb ik durven vernoemen. Of ze die zal invullen en hoe valt af te wachten...maar ze staan er.

Ik ga het hier nu bij laten, alles is nog wat chaotisch momenteel in mijn hoofd maar dit was het voornaamste.
Goed van je dat je de dingen steeds meer uit naar je hulpverleners toe. De chaos in je hoofd wordt vanzelf weer minder als dingen op tafel komen te liggen, je er over praat, samen naar kijkt en je standpunt, idee of gevoelens kan toetsen.
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Een onmogelijke vriendschap?

he moppie


Die boosheid of dat nare gevoel van onrechtvaardig behandeld te zijn, daar hadden wij het van de week nog over he.

Dat is eigenlijk veel moeilijker te plaatsen dan al de rest. Omdat logica en redenering hier niet van toepassing zijn.
Je weet met je verstand dat ze waarschijnlijk met anderen ook zo omgaat en als ze weggaan dat ze gewoon onderling vervangen worden .

Dat neemt niet weg dat je de indruk had belangrijk te zijn voor haar. En dat dat beeld nu op brutale wijze is kapotgeslagen.

Ik vind het spijtig dat je psych erin meegaat, het is wel zo dat je antwoorden nodig hebt, maar je stelt je opnieuw kwetsbaar op als ze nog steeds niet bereid is ze te geven. Hij zou verder moeten denken....

Probeer die boosheid zover om te buigen dat je geen antwoorden meer wil horen, of excuses..Dat het niet meer uitmaakt wat ze nog te zeggen heeft. Dat je zelf schoon schip maakt en het gemis een herinnering is die niet meer pijn doet.Dan kan je verder.... [AAI]

Trek die deur dicht en doe ze op slot, dat pad is niet meer betreedbaar wegens instortingsgevaar en puin dat rondslingerd.
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

@ Minerva
Vervelend dat je loslaten als een dooddoener ervaart en liever met een boos gevoel lijkt te willen blijven rondlopen. Het lijkt er op dat je de psychische pijn van het gemis, het verdriet over wat is gebeurd vervangt door boosheid. Dat je die boosheid liever voelt als een soort bescherming tegen de pijn van het gemis?
Waarom ga je ervan uit dat ik het loslaten als een dooddoener ervaar?
En ja, ik verkies de boosheid boven het verdriet en de pijn van het gemis : van die boosheid heb ik al een deel kunnen uiten en dat doet deugd, werkt voor mij meer helend dan te verdrinken in mijn eigen tranendal.
Maar die pijn van het gemis en het verdriet hebben ook hun plaats en tijd gekregen, aangezien deze verminderd zijn wens ik niet dat ze -al is het maar via dromen- terug komen.

Nu ik het herlees snap ik het mss beter : ik schreef "de dooddoener om los te kunnen laten"....
Dat klinkt inderdaad alsof wanneer deze gevoelens aan bod komen er pas los gelaten kan worden.
Spijtig genoeg is dat niet zo :(
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

@ Momo :
Ik vind het spijtig dat je psych erin meegaat, het is wel zo dat je antwoorden nodig hebt, maar je stelt je opnieuw kwetsbaar op als ze nog steeds niet bereid is ze te geven. Hij zou verder moeten denken....
Ik heb me die vraag ook gesteld en ben er niet helemaal aan uit of het ideaal is dat mijn psy erin meegaat.
Wel geeft het een goed gevoel dat hij achter mij staat qua principe dat ik recht heb op die antwoorden.
Alsook bij wat ik onderneem : zoals het opnieuw sturen van een mail en het feit dat hij ervan overtuigd is dat ik daar geen problemen kan mee krijgen.
Ergens is het voor mij ook een teken dat hij mij al misschien voldoende kent om ervan uit te gaan als ik met iets in m'n hoofd zit dat ik ermee doorga ;)
Maar dan op een begeleidde manier waarbij we hierover communiceren en ik weet dat hij op tijd "stop" zal roepen als ik te ver zou gaan.
Trek die deur dicht en doe ze op slot, dat pad is niet meer betreedbaar wegens instortingsgevaar en puin dat rondslingerd.
Dat vind ik héél mooi verwoord [045]
Die deur is ook een hele tijd bijna op slot geweest, maar het lijkt alsof er nog te veel puin ligt waardoor ze niet helemaal dicht raakt.

Ik heb mezelf wel de vraag gesteld vandaag : "Indien ze een verklaring zou geven wat die handelingen voor haar betekenden, zou ik daar wat mee zijn?".
Dat ligt dan weer heel dubbel, ik krijg liever geen uitgebreide uitleg over wat ik voor haar betekende als ik iets meer voor haar betekende.
Daarom begin ik te denken dat het mij misschien meer om de confrontatie gaat, een vorm van het haar eens goed onder haar neus te wrijven is.
Al denk ik vast wel weer anders na zo'n droom. Ik hoop dus dat deze en soortgelijke gevoelens die er door loskomen ver weg blijven.

En door ga ik hoor ;)
Met de "rest" (onjuiste uitdrukking want in dit geval is de "rest" wel wat van meer belang is en prioriteit heeft) van mijn leven [AAI]
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Dat van die confrontatie snap ik :nod:

Maar aan jezelf ken je niet de halve wereld zoals het spreekwoord gaat, sommige mensen zijn gewoon laf op dat gebied.Of te dom om te zien wat ze een ander aandoen, dat kan ook..

Ik hoop dat je toch kracht genoeg vind om die deur dicht te krijgen, zal wel mee helpen trekken :D
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Ondertussen heb ik gebeld naar mijn psychiater van de dagtherapie en hij heeft er totaal geen probleem van gemaakt, geen enkele vraag bij gesteld, niet rond de pot gedraaid...toen ik zei dat ik graag een kopie zou krijgen van mijn medisch dossier.
Helemaal het tegenovergestelde van de manier waarop mijn psycholoog (van DT) reageerde vorige week toen ik vermeldde dat ik het zou aanvragen.

Ik moet het wel schriftelijk aanvragen en de motivatie erbij schrijven.
Deze legde ik al uit aan de telefoon en het zou geen probleem zijn.
'k Had het voordien al eens opgezocht en het is de normale gang van zaken om dit schriftelijk te doen met de bijhorende reden van aanvraag, dit om vooral uit te sluiten dat mensen niet onder druk gezet worden door bepaalde instanties.

Wat me opviel is dat ik deze man al meer dan een jaar en 2 maanden niet meer gezien en gesproken had. Ook toen ik in behandeling was had ik zelden een gesprek met hem aangezien ik het meeste besprak met mijn psycholoog.
Alles kwam uiteraard bij hem terecht via de teamgesprekken.

En toch, moest ik hem niet eens herinneren dat ik in dagtherapie geweest was.
Na mijn voor- en familienaam te vernoemen wist hij nog onmiddelijk wie hij aan de lijn had.
Ofwel heeft hij een fantastisch geheugen (wat ik niet uitsluit hoor ;) ), ofwel rolt mijn naam daar in de instelling momenteel eens vaker over de tong.
Anyway, was wel een lieve dokter...
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

momo schreef:Dat van die confrontatie snap ik :nod:

Maar aan jezelf ken je niet de halve wereld zoals het spreekwoord gaat, sommige mensen zijn gewoon laf op dat gebied.Of te dom om te zien wat ze een ander aandoen, dat kan ook..

Ik hoop dat je toch kracht genoeg vind om die deur dicht te krijgen, zal wel mee helpen trekken :D
Och, ik ga gewoon blijven schoppen tot ik vind dat het proper genoeg ligt om de deur op slot te doen ;)

Je mag altijd komen helpen :nod: love3
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: Een onmogelijke vriendschap?

Dit liedje hoort er nu absoluut bij \o/

Gebruikersavatar
katleen
Berichten: 2662
Lid geworden op: 01 apr 2012 22:43

Re: Een onmogelijke vriendschap?

mijn eerste reactie na het lezen van je laatste berichten : oei , black rose is nog lang niet toe aan `loslaten` of `afsluiten` van dat hele gebeuren met die therapeute , ook al is dat iets uit het verleden.
ik voel heel erg die nood aan duidelijkheid , aan antwoorden op vragen , aan het kunnen afronden van dat stukje geschiedenis.
en daar ben je nu precies meer mee bezig dan een tijd geleden? en tja , het lijkt me iets wat jij nodig hebt , dus ben jij ook diegene die moet bepalen hoever of hoelang daarmee door te gaan.
ik wens je hoe dan ook veel wijsheid , kracht en moed om hierdoor te geraken.

Terug naar “Eenzaamheid, relaties en seksualiteit”