mijn verhaal..
Geplaatst: 26 aug 2008 20:26
mijn naam is amanda, ben 21 jaar, en voel me al ongeveer 1 jaar down en leeg van binnen.
ik wil graag mijn verhaal kwijt omdat het misschien helpt om het van me af te schrijven.
al vanaf dat ik klein ben, ben ik supergevoelig, en erg fantasierijk. ik kwam op de middelbare school en werd een buitenbeentje. ik werd vaak gepest. iedereen had een vriendje, en ik voelde me erg eenzaam. uit wanhoop ging ik via een chat op zoek naar een jongen. ik wilde er ook bij horen, en het leek te klikken tussen mij en die jongen. we besloten in het echt af te spreken en dat ging goed. we vonden elkaar wel leuk. een paar weken later bleef hij een week bij ons thuis. (tijdens kerst) ... na een tijdje begon hij steeds meer vreemd gedrag te tonen en de baas over me te spelen. ik had het toen niet echt goed door omdat ik voor het eerst in mijn leven echt verliefd was! hij begon me steeds meer af te kraken , vooral op mijn uiterlijk. en hij werd soms agressief. op 2de kerstavond waren mijn ouders en zusje weg, en was ik alleen met die jongen thuis. hij werd agressief en verkrachtte mij in mijn eigen bed. dat was dan mijn eerste ervaring met sex...diezelfde avond nadat het gebeurd was kwamen mijn ouders thuis en merkten dat er iets mis was. ik trilde en was doodsbang. ondertussen was die jongen er nog steeds in ons huis!hij kwam naar boven en begon me te bedreigen. ik werd bang en mijn ouders hoorden hem schreeuwen. de jongen liep naar beneden en bedreigde mijn ouders. toen liep hij ons huis uit en ik hoorde een hoop geschreeuw bij de voordeur. mijn vader
probeerde de jongen tegen te houden. ik hoorde vanuit mijn slaapkamer dat de jongen me in elkaar wou slaan en me pijn wou doen. ik werd zo bang dat ik naar beneden rendde, toen achter het huis over de schutting van de buren klom, en daar in elkaar zakte en begon te huilen. de buren hebben geholpen om de jongen weg te jagen en gelukkig heb ik daarna niks meer van hem gezien of gehoord.
toen ik ging puberen werd ik steeds meer geinterreseerd in muziek. het is altijd mijn grootste passie gebleven. ik luister het liefst naar the cure, depeche mode, david bowie, kate bush, new order, joy division, the smiths, enz.. ik kreeg ook idolen op wie ik verliefd werd. zoals robert smith. ik voelde me goed bij die fantasieliefde omdat het veilig was. en ondanks dat ik altijd een buitenbeentje ben geweest heb ik me daar altijd goed bij gevoeld. ik voelde me juist sterk omdat ik niet zo was als de meeste mensen. ik had al heel jong een eigen stijl, smaak en kijk op de wereld. en rond mijn 19/20ste had ik het idee. ja, ik heb mezelf gevonden! ik voelde me gelukkig met mezelf.
toen gingen we met zijn vieren op vakantie (ouders, zusje, ik) in de periode dat ik het gelukkigst was, want ik had eindelijk verwerkt wat er met me gebeurde 4/5 jaar geleden (mijn verkrachting) ik had mezelf gevonden...
toen kregen mijn ouders ruzie midden in een grote stad op vakantie. die ruzie liep heel erg uit de hand, en mijn ouders lieten mij en mijn zusje alleen achter midden in die grote stad.
ik ben de oudste zus dus automatish voelde ik me verantwoordelijk voor mijn jongere zusje. we hebben samen de weg teruggevonden naar de auto en onderweg in de auto werd er niks gezegd. maar toch voelde je die spanning...
die avond in het vakantiehuisje werd er geschreeuwd en je hoorde spullen op de grond vallen. ik voelde weer de zelfde angst als die van 5 jaar geleden. sinds we van de vakantie terug zijn is alles veranderd. het voelt alsof ik ergens ben blijven hangen. ik heb een hele tijd niet kunnen eten, slapen, en vreselijke angstaanvallen gehad. toen ben ik bij een psycholoog geweest en een tijdje ging het wat beter. nu heb ik weer terugvallen en angstaanvallen. en het ergste is dat omdat ik mezelf nu niet onder controle heb ik anderen steeds controleer! ik word er stapelgek van want ik ben gewoon een monster geworden. mijn zusje zit nu in de pubertijd en ik zie haar gewoon dezelfde fouten maken als ik. dat ligt supergevoelig en daarom controleer ik haar de hele tijd denk ik. ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen...
ik wil graag mijn verhaal kwijt omdat het misschien helpt om het van me af te schrijven.
al vanaf dat ik klein ben, ben ik supergevoelig, en erg fantasierijk. ik kwam op de middelbare school en werd een buitenbeentje. ik werd vaak gepest. iedereen had een vriendje, en ik voelde me erg eenzaam. uit wanhoop ging ik via een chat op zoek naar een jongen. ik wilde er ook bij horen, en het leek te klikken tussen mij en die jongen. we besloten in het echt af te spreken en dat ging goed. we vonden elkaar wel leuk. een paar weken later bleef hij een week bij ons thuis. (tijdens kerst) ... na een tijdje begon hij steeds meer vreemd gedrag te tonen en de baas over me te spelen. ik had het toen niet echt goed door omdat ik voor het eerst in mijn leven echt verliefd was! hij begon me steeds meer af te kraken , vooral op mijn uiterlijk. en hij werd soms agressief. op 2de kerstavond waren mijn ouders en zusje weg, en was ik alleen met die jongen thuis. hij werd agressief en verkrachtte mij in mijn eigen bed. dat was dan mijn eerste ervaring met sex...diezelfde avond nadat het gebeurd was kwamen mijn ouders thuis en merkten dat er iets mis was. ik trilde en was doodsbang. ondertussen was die jongen er nog steeds in ons huis!hij kwam naar boven en begon me te bedreigen. ik werd bang en mijn ouders hoorden hem schreeuwen. de jongen liep naar beneden en bedreigde mijn ouders. toen liep hij ons huis uit en ik hoorde een hoop geschreeuw bij de voordeur. mijn vader
probeerde de jongen tegen te houden. ik hoorde vanuit mijn slaapkamer dat de jongen me in elkaar wou slaan en me pijn wou doen. ik werd zo bang dat ik naar beneden rendde, toen achter het huis over de schutting van de buren klom, en daar in elkaar zakte en begon te huilen. de buren hebben geholpen om de jongen weg te jagen en gelukkig heb ik daarna niks meer van hem gezien of gehoord.
toen ik ging puberen werd ik steeds meer geinterreseerd in muziek. het is altijd mijn grootste passie gebleven. ik luister het liefst naar the cure, depeche mode, david bowie, kate bush, new order, joy division, the smiths, enz.. ik kreeg ook idolen op wie ik verliefd werd. zoals robert smith. ik voelde me goed bij die fantasieliefde omdat het veilig was. en ondanks dat ik altijd een buitenbeentje ben geweest heb ik me daar altijd goed bij gevoeld. ik voelde me juist sterk omdat ik niet zo was als de meeste mensen. ik had al heel jong een eigen stijl, smaak en kijk op de wereld. en rond mijn 19/20ste had ik het idee. ja, ik heb mezelf gevonden! ik voelde me gelukkig met mezelf.
toen gingen we met zijn vieren op vakantie (ouders, zusje, ik) in de periode dat ik het gelukkigst was, want ik had eindelijk verwerkt wat er met me gebeurde 4/5 jaar geleden (mijn verkrachting) ik had mezelf gevonden...
toen kregen mijn ouders ruzie midden in een grote stad op vakantie. die ruzie liep heel erg uit de hand, en mijn ouders lieten mij en mijn zusje alleen achter midden in die grote stad.
ik ben de oudste zus dus automatish voelde ik me verantwoordelijk voor mijn jongere zusje. we hebben samen de weg teruggevonden naar de auto en onderweg in de auto werd er niks gezegd. maar toch voelde je die spanning...
die avond in het vakantiehuisje werd er geschreeuwd en je hoorde spullen op de grond vallen. ik voelde weer de zelfde angst als die van 5 jaar geleden. sinds we van de vakantie terug zijn is alles veranderd. het voelt alsof ik ergens ben blijven hangen. ik heb een hele tijd niet kunnen eten, slapen, en vreselijke angstaanvallen gehad. toen ben ik bij een psycholoog geweest en een tijdje ging het wat beter. nu heb ik weer terugvallen en angstaanvallen. en het ergste is dat omdat ik mezelf nu niet onder controle heb ik anderen steeds controleer! ik word er stapelgek van want ik ben gewoon een monster geworden. mijn zusje zit nu in de pubertijd en ik zie haar gewoon dezelfde fouten maken als ik. dat ligt supergevoelig en daarom controleer ik haar de hele tijd denk ik. ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen...