RestUnknown

Geen fut voor niets

Omdat ik de laatste dagen weer in een dipje zit, ga ik trachten het allemaal eens neer te schrijven.

Ik ben een jongen/man van 26 jaar en zit in het laatste jaar unief. Ik heb geen vriendin meer sedert 4-5 jaar en in die tijd ook niemand meer gehad waar ik goed mee kan praten en waar ik mezelf bij kan zijn.

Ik word gezien als een stille jongen, wat ook logisch is, gezien ik enkel de noodzakelijke dingen zeg. Ik zal namelijk nooit over mezelf verhalen beginnen vertellen omdat:
1. ik vind dat ik niks interessants heb te vertellen
2. ik niet wil 'stoefen' over bepaalde zaken
3. ik mezelf onzeker voel als ik bekeken wordt door degene die aan het luisteren zijn
4. ik vind dat ik niet goed kan vertellen
5. ik gewoon geen zin heb om te praten

Hoewel ik dagen heb gehad waarop niets van bovenstaande punten aanwezig waren en ik dus van mezelf vond dat ik spraakzaam en sociaal was, zijn deze dagen helaas zeer zeldzaam en komen ze minder en minder voor. Het weinig zeggen is trouwens ook de oorzaak geweest van een op de klippen gelopen potentiële relatie enkele maanden geleden.

Ik denk dat het stil zijn het gevolg is dat ik zo negatief over mezelf denk en een constante gedachtenstroom heb over hoe ik moet doen zodat anderen me als normaal bekijken. Het is een vicieuze cirkel waar ik niet uit geraak.

Deze negatieve gedachten zijn bijvoorbeeld:
- mijn manier van wandelen: zo probeer ik vol zelfvertrouwen te wandelen, hoewel ik op die beurt dan weer denk dat mensen het wel merken dat ik anders probeer te wandelen dan normaal.
- hoe ik eruit zie: als ik mezelf langs 1 kant zie dan vind ik mezelf lelijk, de andere kant vind ik dan weer heel goed. De voorkant hangt van dag tot dag af. Mezelf op foto's zijn zelden goed. En hoewel ik al 2 relaties heb gehad en enkele meisjes/vrouwen vlakaf tegen me hebben gezegd dat ik mooi ben, krijg ik het niet uit mijn hoofd dat ik afschuwelijk ben (anders had ik wel een relatie gehad)
- niets waard zijn: omdat ik toch niets te vertellen heb gaan anderen mij niet leuk vinden en het feit dat ik al enkele jaren geen vriendin meer gehad hebben gaan potentiële meisjes/vrouwen me ook bestempelen alsof er iets met mij mis zou zijn.

Ik heb al verschillende dingen geprobeerd zoals mijn kledingstijl en haarstijl te veranderen, maar dit helpt niet, ik val toch sowieso terug in die put.
Ik heb mezelf al geforceerd om te praten, maar dan merk ik van mezelf dat alles wat ik zeg er geforceerd uitkomt en dat merken anderen ook.

Ik onderneem ook geen acties omdat anderen dan over mij gaan bezig zijn
Voorbeeldje: ik heb een nichtje van 4 jaar die schrik van mij heeft. De reden is dat ik er niets tegen zeg en nooit met haar speel. Ik doe dit niet omdat ik dan denk 'hoe gaat mijn familie dan over mij denken als ik dat doe'. Is uitermate dom ik weet het, maar het is ongelooflijk moeilijk om het toch te doen.

Bij mijn familie zou ik terecht kunnen, maar ik doe dit niet omdat ik hen er niet mee wil lastig vallen en ik niet voor de rest van men leven als labiel of een als 'sociaal geval' wil worden bekeken.

Naar een psycholoog ga ik niet (meer) gaan, ik heb het 1 maal gedaan (ook omwille van dit gevoel) en toen ik zei dat mijn vader in mijn jeugdjaren was gestorven, was dit natuurlijk de kern van het probleem. Ik weet zo goed als zeker dat dit het probleem niet is en weiger er dus verder geld aan te geven. Het probleem is er gekomen na mijn laatste breuk met mijn vriendin, toen in een nog diepere put gezeten en is die negatieve gedachtegang op gang gekomen.

Ik hoop dat dit gekend is bij sommigen en mij wat raad kunnen geven.

Alvast bedankt om het te doorlezen.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Geen fut voor niets

Hoi RestUnknown,

Wat ik lees is inderdaad veel onzekerheid, angst, overdenkingen en pijn. Pijn waardoor dagelijkse dingen momenteel niet gemakkelijk gaan en je ook tegenhouden om met je nichtje van vier te gaan spelen. Kinderen hebben vaak een open en betrokken houding nodig om zich veilig te voelen. Dat weet je zoals ik lees in je post erg goed en ik zie ook dat je dat graag wilt veranderen. Ik denk dat het goed is om te weten dat je je niet hoeft te schamen en ook niet bang hoeft te zijn dat een ander je raar zal gaan vinden na dit verhaal. De dingen die nu gaande zijn, komen voort uit gebeurtenissen die jou uiteindelijk vormen en die jou dingen laten doen, of jou juist dingen laten weigeren. Een verbroken relatie is daar één van. Maar ondanks dat je het nu niet daarop stort misschien ook het overlijden van je vader. Misschien het missen van een (officiële) vader en een soort van voorbeeld.

Je hebt problemen met je uiterlijk, dat vooral zo merk ik. Daar doe je ook niet geheimzinnig over. Daar ben je open en eerlijk in. En ... je twijfelt veel.
Ik denk dat het van belang is om eens te kijken naar wat jij echt wilt, waar je sterke punten zitten, wat je fijn vind, wat je graag doet, waar jij goed in bent en wat de dromen zijn die je hebt. Ieder mens heeft dromen en bepaalde richtingen in het hoofd...welke heb jij ?
Door de onzekerheid aan te pakken, je zelfbeeld er ook bij aan te pakken, doelen te stellen uiteindelijk, hoef je je niet meer voor te doen als een ander. Daar word je als gemerkt niet echt vrolijker en beter van. Jij bent uniek he ? ;)

Door de negatieve punten aan te pakken (desnoods met naast dit forum een andere hulpverlener?) word je zekerder en dat straal je dan ook uit. Je wilt graag een relatie en over het algemeen opener worden...een vriendin dat komt...al lijkt het soms ondenkbaar en ver weg...als jij aan de punten werkt waar jij je niet prettig bij voelt...geeft dat al een stukje zelfvertrouwen terug. -En dat is hartstikke fijn voor jezelf maar ook voor anderen. Je hoeft je niet anders voor te doen naar de rest toe...ook dat maakt onzekerheid los. :knuffel:

En nogmaals... als jij graag met je nichtje wilt spelen...kan je het eens rustig aan proberen om vertrouwen bij haar te winnen. In stappen. Als ze eraan gewend is, jij je laat zien en overkomt zoals je wilt zijn, dan gaat ze dat merken. :)

Oh en... ik vind dat je wél iets interessants te vertellen hebt ...!! ;-) Het is JOUW verhaal. Die is OOK belangrijk!! :nod:
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Geen fut voor niets

Ik denk dat het stil zijn het gevolg is dat ik zo negatief over mezelf denk en een constante gedachtenstroom heb over hoe ik moet doen zodat anderen me als normaal bekijken. Het is een vicieuze cirkel waar ik niet uit geraak.
Als je denkgeest telkens negatief over jezelf denkt als in wat er allemaal fout aan jou is, dan zal je jezelf nooit een leuk persoon of een mooi persoon gaan vinden. Je zult van mening blijven dat er van alles aan jou mankeert, niet goed is en telkens enkel oog hebben voor je tekortkomingen.

Als je alleen maar oog hebt voor je tekortkomingen dan blijf je je onzeker voelen in het bijzijn van anderen en daardoor doe je liever niets of zeg je niets. Dan kan je niet zoveel fout doen of verkeerd doen wat je nog meer gedachten en gevoel geeft, dat er van alles mis aan je is en wat je niet goed doet. Vervolgens mis je de connectie met je omgeving en ben je niet meer in staat om verbinding te maken, samen dingen te delen, samen leuke dingen te doen en alles wordt moeizaam qua contact.

Als alles moeizaam wordt qua contact en verbinding dan raak je steeds verder verwijderd van anderen en wordt het steeds moeilijker om jezelf te zijn en daar je prettig bij te voelen. Dat wat je niet, niet traint, niet toetst en niet oefent, dat verlies je op den duur aan vaardigheid. En dat maakt je weer onzeker, angstig ten opzichte van anderen.

Inderdaad een hele nare vicieuze cirkel die begint bij jezelf. Wat is er wel leuk aan jou? Probeer eens te kijken wat er allemaal goed aan jou is. Je hebt nu lang genoeg geprobeerd om van alles aan jezelf te vinden en te benoemen wat niet goed is. Het helpt je niet. Wellicht is het een optie om te kijken wat er wel goed is, wat je wel bevalt en wat je daarmee kan?
Inzicht als Uitweg..
RestUnknown

Re: Geen fut voor niets

Kan ik me volledig in vinden, vroeger trok ik mij bijlange niet zoveel aan van wat anderen van me dachten, wat ervoor zorgde dat ik veel meer plezier maakte en veel meer zei.

Sinds de breuk is alles toegeslagen, is de wereld in mijn ogen een grauwe plaats en heeft iedereen het beter als mij (hoewel dit uiteraard zo niet is, voelt het wel zo).

Gisterenavond had ik het uitermate erg, was weggeweest met enkele vrienden maar heb bijna niets gezegd omwille van het gedacht "wat maakt het ook uit". Dan zit je rond te kijken en zie je iedereen een goede tijd te beleven en hoewel ik weet dat ik dat ook moet doen, omdat zulke momenten niet blijven duren, is het gewoon te moeilijk.

Er heeft ooit eens iemand tegen mij gezegd "dat je zo weinig praat is niet van niet kunnen, maar van niet willen". En hoewel ik die persoon wel begreep, heb ik haar toch willen duidelijk maken dat het echt van niet kunnen is, er woedt constant een innerlijke strijd om toch maar iets te zeggen, die ik 95 % van de tijd verlies.

Als ik zeker zou weten dat meer praten zou helpen, zou ik het direct doen en zou die innerlijke strijd ook minderen, maar ik zie het op deze moment niet.
Apologize

Re: Geen fut voor niets

Wat doe je als je die strijd van praten wint? En hoe probeer je dat te bereiken? [AAI]
RestUnknown

Re: Geen fut voor niets

Dan walg ik van mezelf van de manier waarop ik het zeg. Het komt er geforceerd uit en dat merk ik, de anderen zullen dat ook wel merken en dan denk ik "ach ik kan beter zwijgen, ik maak mezelf toch alleen maar misselijk van zo geforceerd te doen".

Hoe ik het bereik en wens te verbeteren, geen idee. Zelfvertrouwen is de oorzaak (denk ik) en ik heb al zoveel geprobeerd om het te verbeteren, niets helpt.
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: Geen fut voor niets

RestUnknown schreef:Dan walg ik van mezelf van de manier waarop ik het zeg. Het komt er geforceerd uit en dat merk ik, de anderen zullen dat ook wel merken en dan denk ik "ach ik kan beter zwijgen, ik maak mezelf toch alleen maar misselijk van zo geforceerd te doen".

Hoe ik het bereik en wens te verbeteren, geen idee. Zelfvertrouwen is de oorzaak (denk ik) en ik heb al zoveel geprobeerd om het te verbeteren, niets helpt.
Wat zou je kunnen denken over jezelf wat wel helpend is? Hoe kan je andere dingen over jezelf denken die je niet belemmeren in hoe je zou willen zijn?
Inzicht als Uitweg..
RestUnknown

Re: Geen fut voor niets

Hetgeen het meest in men hoofd spookt is het feit dat alles wat ik doe, mijn bewegingen, wat ik zeg, wat mijn interesses zijn, ik als een snulletje overkom.

Iets simpel als een stuk papier uit een printer achter mij pakken op het werk, waarbij ik even moet rechtstaan, daar denk ik bij elke beweging na wat ik moet doen, hoe ik mijn armen moet houden, hoe ik mijn benen best beweeg op die korte afstand. Met als gevolg dat het helemaal misloopt, mijn arm die daar ergens midden in de lucht hangt, korte bewegingen met mijn benen om toch maar comfortabel te staan... Zo gaat het door met alles.

Of ik een snul ben kan ik in feite antwoorden van niet, enkel als ik naar mezelf in de spiegel kijk van 1 kant, vind ik dat ik een "snul gezicht" heb en net die ene kant verpest alles.
Apologize

Re: Geen fut voor niets

Mijn persoonlijke mening is, dat niemand een sul is. [AAI]
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Geen fut voor niets

Juist als je teveel let op bewegingen en te veel nadenkt over wat je nu precies moet doen is meestal de kans veel groter dat het uiteindelijk anders loopt of misloopt. Dat komt omdat je er dan zo ontzettend mee bezig bent en deels dan eigenlijk niet jezelf bent. Je wilt graag anders, maar op die manier wil je het eigenlijk te graag. Iemand die bepaalde interesses heeft, is per definitie absoluut geen snulletje. Een ander hoeft je behoeften en interesses niet altijd even leuk te vinden, het gaat erom of jij daar plezier in hebt en er iets mee kan.
En er zullen vast ook nog anderen zijn die je interesses deels of geheel ook zien zitten.

Je minderwaardigheidsgevoel zorgt ervoor dat je alles grijs of zwart lijkt te zien ... Wat dat betreft ben je je eigen valkuil.
Niet iedereen is gelijk en dat hoeft ook niet. Er moet nu eenmaal verschil zijn. Dat is juist leuk, boeiend en interessant.
Laat je niet gevangen nemen door je eigen gevoelens en gedachten, juist daardoor mis je veel.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
RestUnknown

Re: Geen fut voor niets

Bedankt voor de antwoorden, erover praten en de antwoorden lezen helpt :).

Maar ik heb nog een vraag.

Als ik een meisje/vrouw zie die ik wel aantrekkelijk vind, heb ik onmiddellijk het gedacht dat ze 'beter' is als mij. Hiermee bedoel ik dat ik denk dat zij mij totaal niet moet, belachelijk vindt, snullig ben,... Het 'erge' is dat ik dit niet heb met minder aantrekkelijke vrouwen of mannen.

De breuk waarover ik hier heb vertel, heeft hier denk ik niets mee te maken en is het gewoon het feit dat ik al een tijd geen vriendin meer gehad heb of is het door mijn laag zelfvertrouwen?

Ik kan mij trouwens ook geen situatie in mijn verleden herinneren waardoor ik zo onmiddellijk denk?
Leeuwtjuh

Re: Geen fut voor niets

Ik lees al een tijdje de topictitel en misschien ligt het aan mij hoor... Maar het enige wat ik kan denken is: gefeliciteerd :D !

Je hebt geen fut voor niets - nou, dat is mooi, want voor 'niets' hoef je ook geen fut te hebben. Kijk, als je nou geen fut had voor IETS, ja dán heb je een probleem. Dat is rot en naar, compleet bagger etc. Maar daar gaat het schijnbaar niet over? Al doen de reacties toch anders blijken [blink]

Wie is er ook zo verward door de topictitel? :-P

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”