donna

help mijn vriend is depressief

hallo ik ben een meid van 26 jaar en heb een dochtertje van ander half jaar!!
mijn vriend is 30jaar oud de reden dat ik here voor gekozen heb om met jullie te praten is dat ik mij schaam met vrienden en familie er over te praten en weet het niet meer zo goed wat ik nu doen moet!
he is al ruim een dikke jaar zwaar depressief he wilt niet naar buiten de gordijnen mogen niet open, he weigerd dingen met ons te doen, sinds de geboorte van de kleine zijn we nergens heen gewest, geen park, niet uiteten,nix nada, niente, ik ben zo moe hier van, alles wat ik doe is niet goed,he blijft hele nacht op tot een uur of 5 soms 7 op dan wilt die hele dag slapen, ik mag dan niet stofzuigen want dat stoort hem, de kleine mag ook niet huilen, want dan wordt die wakker, he is zo bezig met zijn zelf dat ik er misselijk van wordt, ik weet het is ook niet leuk voor hem , maar denkt die wel aan ons, ja zegt die ma IK MOET REKENING MEE HOUDEN! IK MOET BEGRIP VOOR HEBBEN!, we zijn nu meer dan 3 jaar samen, toen ik zwanger ben geraakt was die tegen, he begon te drinken, zo erg dat die bijna elke dag dronk, toen heeft die een paar keer coke gesnoven, toen werd ik gek van het angst ik haat dat spul, gelukkig is die mee gestopt, drinken is die wel blijven doen, een keer per week, in de weekend, zaterdag dronk die meestaal,dag er naa spijten dat die gedronken heeft, en zeggen dat drank niet goed is e dat die er mee kappen moet, 3 weken geleden had ik afgesproken met kennissen van mij, he belde mij en zegt die dat ik beter bij hun kon slapen want he heeft geen zin om mensen te zien omdat die kater had en het is niet leuk voor ons om voor de zoveelste keer om hem zo te zien, liggend op de bank, hele bank in beslag nemen, ik voelde dat er iets niet klopte ik heb gedaan wat die mij vroeg, maar iets in mij borrelde van het gedachten dat die aan de coke zat en ja meneer had die avond 6gr coke stofgezogen! dag daarna kwam k thuis he zag er niet uit, zeggen dat die steken bij zijn riben heeft (tja vind je het gek) he gaf toe dat drank de grootse oorzaak is van al dit ellende, en beloofde het nooit meer te doen, ik geloofde hem niet ma zaaide dat niet, de week er op dronk die weer en weer dagen lang op de bank depressief, gordijnen dicht, allen maar commentaren geven, de kleine is de enige wat hem blij maakt, dat weet ik want wanneer met haar speelt straalt die helemaal!!! ik ben dit zat, ik HIELD VAN DIE JONGE, ik was gek op hem , ik kon niet eens een dag zonder hem blijven, nu haat ik hem , ik heb geen behoefte aan hem , ik word misselijk van hem, medelijden is wat er van over is, toen ik zwanger was heeft die mij egt zo moeilijk gemaakt, ik kreeg 15 duizend euro van mijn vader als cadou voor mij en die kleine heeft die alamaal zijn schulden mee betaald, ik met mijn hormonen, liet ik hem weten,tot de dag van vandaag heb ik zwaar spijt van, het kan hem geen moer schelen, weg is weg ZEGT DIE! het doet mij zo veel pain dat ik nix met die geld gedaan heb, voor mijn zelf en mijn kindje, een paar manden kreeg die zelf 19 duizend euro van de staat voor onterecht vast gezeten , u mag raden als ik wat van gezien heb, geen roje cent, terwijl die hele tijd zaaide dat die mij de helf zou geven, een een paar duizend voor de kleine haar spaarrekening, maar ne helaas voor ons heeft die zijn geld mooi netjes op gebergt einde van de mand gaat die weg op vakantie zonder ons, tot en met 2de week van agustus ALLEN ZONDER ONS he heeft het nodig zegt die, en ik mag er nix van zeggen , we mogen niet mee, ik ben moe ik ben zwaar moe van hem, maar tog heb ik het lef niet bij hem weg te gaan, ik verdien beter , ik ben ook geen makkelijke , als ik naar mijn kindje kijk, wordt ik down van de gedagten dat ze zonder hem moet opgroejen, ik voel mij waardenloos, moe en ongelukkig, ik wil soms deep slapen wakker worden in een happy world ,het is nu een week geleden dat die gestopt is met drinken, hij wilt het niet meer, hij is drank zat, en nu wilt die afkicken, IK MOET REKENINGEN MEE HOUDEN, K MOET BEGRIP HEBBEN, hoe moet ik met dit omgaan, er is te veel gebuert tussen ons, de verleden kan niet ongedaan worden, ik ben BOOS dat die zo koud is tegenover mij, geen steun, is er iemand die mij helpen kan, wat ik doen moet confused5
al vast bedankt!

mvg donna
Leeuwtjuh

Re: help mijn vriend is depressief

Er is maar 1 oplossing en dat weet je volgens mij ook wel!

Kies voor jezelf en jouw dochter. Kom overeind en ga met beide voeten op de grond staan en kom voor jezelf op. Je hebt als moeder zijnde een bepaalde verantwoordelijkheid voor jezelf en het welzijn van jouw kind. Zoek woonruimte voor jullie twee en wees de beste ouder die een kind kan hebben, even afgezien van contact met de vader. Ik weet niet wat jij liever hebt als voorbeeldrol voor jouw kind? Een vader die lamlendig zwakzinnig op de bank hangt met een neus vol coke of geen vader...? Ik weet wel wat mijn keuze zou zijn!

En ja, een alleenstaande moeder zijn is moeilijk, zwaar, pittig en een uitputtingsstrijd, maar kom nou even... Je mag niet stofzuigen omdat hij de hele dag wilt slapen en tot diep in de nacht opblijft? Kan hij geen baan gaan zoeken ofzo? Jemig. Weg ermee. Of je draagt constructief bij in het huishouden en de opvoeding van het kind, of je lazert op. En in dit geval komt hij dusdanig hopeloos over dat je zelf hier je plan uit kunt treken!
Apologize

Re: help mijn vriend is depressief

Agree met Leeuw [AAI]
donna

Re: help mijn vriend is depressief

hayy bedankt voor je reactie

ik vind dit zo moeilijk, ik voel me ook zo dom dat ik de lef niet heb om weg te gaan!
ik stel het tekens af en hoop dat die op een dag veranderd gaat, terwijl dep zinkend zie mijn zelf doof voel ik mij van binnen ik weet HET GEWON NIET, ik ben gek op hem,ik wenste dat ik sterker was hoe je het zegt om te kiezen voor mijzelf!!!

kan iemand mij AUB zijn mening hier voor zeggen, of iemand die ervaring heeft gehad met dit soort relatie!

gr Donna
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: help mijn vriend is depressief

Donna, begin eens met je verhaal bij de huisarts te vertellen en vraag hem/haar om hulp en begeleiding. Wat je beschrijft is een erg nare en ongezonde situatie voor jou en je kindje. Hoe langer je zo door blijft gaan, hoe groter de schade is voor jou en je kind. Als ik je goed lees kan je dit niet in je eentje oplossen. Je hebt er hulp bij nodig want je trekt het anders niet zoals je zelf al merkt. Je hebt het lef niet, het lukt je niet.

Begin eens met de huisarts in te lichten over jullie situatie zodat je meer steun en hulp uit je omgeving gaat krijgen.
Inzicht als Uitweg..
donna

Re: help mijn vriend is depressief

hallo allemaal,

hartstikke bedankt voor jullie open en eerlijk advies,
ik heb de stap genomen, ik heb mijn eigen plek hele mooi woning,
ik heb dit allemaal binnen een week te tijd geregeld na dat ik dit op het net heb gezet besefte dat ik de situatie kon oplossen en de beste keuze was om idd weg te gaan!!!
ik voel me zo goed, zo vrij van zijn derpessie
ik zie hem nog wel we hebben samen de beste mooiste cadeau en dat is onze kindje! maar zodra die begint over zijn depressie te praten of over dingen die mij niet bevalen, pak mijn kindje en weg ben ik!!
nu pas voel ik een egte vrouw ik ben blij dit stap te hebben genomen!!!

MVG Donna
Leeuwtjuh

Re: help mijn vriend is depressief

Hee Donna,

Goed nieuws :D cheerqd5

Wat ontzettend fijn :nod: Volhouden meis! Je bent het waard!
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: help mijn vriend is depressief

Fijn Donna dat je zo snel een eigen plekje hebt kunnen vinden en dat het je goed gaat.

Succes en sterkte [045]
Inzicht als Uitweg..

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”