Hoi Amelia,
Van mij een welkom op het forum...!!
Naast dat ook ik lees dat je verlegen bent, lees ik ook dat je schrijft dat je erg onzeker bent en angst hebt. Onzekerheid kan veel beïnvloeden. Daarbij schrijf je dat het thuis nog steeds niet zo lekker gaat en dat het nog niet echt is verbetert. Dat maakt dat je ook daar angstig en onzeker van kan worden en dat je gaat twijfelen over veel dingen. Het is niet niets om mee te moeten maken en te zien dat je mamma, iemand waar je waarschijnlijk veel van houdt zich zo rot voelt. Dat heeft veel invloed op allerlei zaken. In het verleden heb je moeite gehad met wat anderen van je zeiden en wat ze van jou vonden. Ik vermoed dat dat allemaal niet zo positief was, terwijl jij zo hoopte op nog wat meer vriendschappen. -Als het wel positief was en je zelf enkel onzeker was terwijl ze wel leuk deden, moet je dat ook zeggen.
(Iemand wil graag leuk en aardig gevonden worden en als het dan blijkt dat anderen zo naar en vervelend aan het doen zijn tegen je, dan is het moeilijk om nog te geloven in anderen en in jezelf. Ondanks dat je vriendschappen hebt/had.)
Je zelfbeeld kraakt dan. (Als je snapt wat ik bedoel.) En je zat/zit nog in een moeilijke situatie. Dus dat er dan ook nog andere nare dingen gebeuren gaat je gewoon niet in de koude kleren zitten en maakt je verdrietig. In fases van je leven heb je steun van ouders nodig. Misschien heb je de steun wel gehad, maar niet voldoende, te min. Of, dat kan ook nog, heb je wel voldoende steun gehad maar zag je toch dat je moeder niet lekker in haar vel zat. En/of wilde jij haar niet echt tot last zijn. Sowieso is de situatie lastig inderdaad en kan het allemaal bijdragen aan je zelfbeeld.
Wat ik heel knap van je vind is dat je cijfers op zich wel goed zijn. Dat betekent dat jij je wel kan richtten op school en dat dat ondanks alles wel goed gaat. (En dat kan ook als afleiding werken!
)
Het is goed dat je bepaalde dingen wilt veranderen. Ik denk alleen, dat hoe graag jij natuurlijk vast wilt, jij je moeder niet kan veranderen. Dat zou zij met begeleiding zelf moeten doen, denk ik. Dat jij zelf wat dingen wilt verbeteren aan je eigen ikje, aan jezelf en de situatie is goed. Dat je erover schrijft is goed en ik hoop dan ook dat het je wat oplucht.
Kijk voor jezelf eens even of je een schriftje hebt waar je voor jezelf je eigen positieve punten van de dag in kan zetten. Zo "leer" je positieve punten van jezelf te benoemen en ze op te schrijven en dus ook te bewaren. Je kan proberen om minimaal twee positieve punten op te schrijven van elke dag en het mag van alles zijn. Ook proberen als je je rot voelt. (En ja, dat kan lastig zijn! [AAI] ) Als je je op momenten dan onzekerder voelt dan anders, kan je op den duur het schriftje erbij pakken en eens lezen dat je (alweer) genoeg positieve punten hebt meegemaakt en over jezelf kan schrijven. Uiteindelijk kan dat steun geven, meer zekerheid en meer zelfvertrouwen omdat je ziet dat dat dus ook kan.
(En vergeet niet, om jezelf ook eens te verwennen met wat je graag doet, of leuk vind. Jezelf cadeautjes geven soms kan geen kwaad. Of: jezelf momenten van rust en een leuke dag voor jezelf, kan geen kwaad!)
Een psychisch onstabiele ouder is voor de kinderen, is voor de partner, best zwaar en soms ingewikkeld. [AAI]
Knap dat je er open over durft te zijn.
Ik wil heel graag beter worden, want ik hou dit niet lang meer vol...
