Hallo ik ben nieuw hier en ik wil jullie graag mijn verhaal voorleggen:
Ik heb 2 goede vriendinnen, we zaten bij elkaar in de klas en zijn na school ook nog goede vriendinnen gebeleven met zn 3en. Dit ging 4 jaar goed al is het meestal "3 is teveel". Dit was nooit aan de oorde.
Sinds een aantal maanden vonden wij het steeds slechter gaan met B. we merkten steeds vreemde dingen op die ze normaal nooit zei of deed. Als we haar ernaar vroegen zei ze dat er niets was. Zo is dit lang doorgegaan. Er kwamen steeds mee vreemde dingen bij, ikan het niet allemaal gaan opnoemen maar het was iigeval niets voor haar en ik begon me er ook steeds meer aan te ergeren. We hebben toen een gesprek gehad waarin ze aangaf geen zin meer te hebben in dingen. Ze voelde zich leeg. Ook zei ze toen dat ze bang was dat wij elkaar leukere vriendinnen zouden vinden dan haar. We hebben gezegd dat dit niet het geval is en toen is er verder niet meer over gepraat. Nu een aantal maanden later werd het steeds erger. Ze gaf ook steeds aan nergens zin in het hebben, maakte sarcastische opmerkingen dat ze buitengesloten werd etc alleen dan net iets te vaak zodat wij doorhadden dat ze het echt bedoelde. We hebben haar toen weer gevraagd wat er nou aan de hand is. Ze vertelde dat er wel iets was maar dat ze het ons niet kon vertellen. Wij hebben de ergste dingen gedacht maar nu blijkt:
Ze heeft gedachtes in haar hoofd die haar steeds doen denken dat wij elkaar leuker vinden dan haar. Dit kan al komen door hoe we naar elkaar kijken, iets zeggen of elkaar wel een sms sturen en haar niet terwijl dit helemaal niet buitensluitend bedoelt is. Ze zegt ook zelf dat wij er niets aan kunnen doen en dat ze ook wel weet dat we met zn 3en even goede vriendinnen zijn maar dat die gedactes er gewoon altijd zijn en daarom ook geen zin heeft om dingen met ons te ondernemen. ik vind dit heel erg moeilijk omdat ik graag wil weten hoe dit komt. Ze weet dit zelf niet zegt ze. Ik heb gezegd dat ze misschien met de dokter kan praten maar die wil ze absoluut niet! Ze wil dat we gewoon "gewoon" doen en gewoon doorgaan hoe we deden. maar dit kan ik niet omdat ik er steeds aan moet denken wat zij denkt en dan ga ik heel geforceerd doen. Herkent iemand hier iets in of heeft iemnd tips!"?