HELP, 22 jaar en nog nooit een relatie gehad

[WE]

Help ik ben 22 jaar en nog nooit een relatie gehad, ik voel me vaak eenzaam en verdrietig en kwaad ook als ik liefdeskoppeltjes zie van waarom hun wel en ik niet.

Ik heb een lichte vorm van autisme en ben dus niet erg spraakzaam en daardoor snel saai en niet sociaal in andermans ogen help ik weet het niet meer soms wou ik gewoon dood wezen. mijn hele leven is 1 groot tegenslag, zit daarom al 5 jaar niet meer op school/werk.

[vechter]

Kan het zijn dat je die boosheid ook naar buiten toe laat zien, hier zie ik het in elk geval regelmatig terugkomen.
Bianca

[inactieve gebruiker]

knap dat je met dit topic je kwetsbare (gekwetste) kant kunt/durft te laten zien WE.
Nog nooit een relatie gehad, schrijf je. Heb je wél blauwtjes gelopen, of heb je nog nooit een meisje benaderd? En ben je wel eens (heimelijk) verliefd geweest?
En ga je wel voldoende erop uit? Bedoel niet noodzakelijk de disco in ofzo, maar je kunt overal mensen en dus meisjes ontmoeten he?
Thuis zal dat niet zo gauw lukken wilde ik schrijven, maar dat is natuurlijk onzin. Via internet wel eens contact proberen te leggen???

Enneh WE, stil en introvert zijn, wil nog beslist niet zeggen dat je in andermans ogen SAAI bent he..?
Voor erg spraakzame mensen zijn de luisterende mensen het boeiendst hoor...
En volgens mij vinden hopen vrouwen een niet al te drukke man, misschien zelfs een tamelijk zwijgzame man, best wel intrigerend, en spannend, prettig, makkelijk, comfortabel, enzovoorts


Sterkte, en hou in gedachten: morgen kan alles anders zijn. gedoemd een relatieloos leven te leiden ben je natuurlijk niet he.

Klaas

[Margret]

Je kan altijd eerst een lid worden van een club om zo contacten leggen en een vriendenclub op te bouwen. Het is een beginetje en wie weet wat je dan nog tegen kan komen.

Groet Margret

[WE]

Heb je wél blauwtjes gelopen, of heb je nog nooit een meisje benaderd?

Ja heel vaak Klaas, ik heb best wel wat meisjes benaderd in verleden maar vaak was het of bezet of niet wederzijds (het oeroude standaard zinnetje; je bent niet mijn type).

[Anna Sara]

Hallo WE
Ik vind het ook knap dat je zo open bent.

Maar ik zou zeggen, het is makkelijk gezegd en je hoort het misschien wel vaker, maar je bent nog jong en ik weet echt zeker dat er voor jou ook iemand is alleen je ziet het niet......en dat is ook niet erg.

Geef het niet op, denk niet teveel aan het hebben van een relatie op dit moment, probeer je met jezelf bezig te houden en werk eerst nog meer aan jezelf. Een relatie kan je ook niet afdwingen.

Als je niet spraakzaam bent, wilt dit echt niet zeggen dat je saai bent of niet sociaal, mischien ben je daardoor juist wel interessant...dan iemand die de hele tijd babbelt, maar in feite niks te zeggen heeft. Begrijp je?

Zet hem op!

[rose]

Ik ben ook 22 en heb welgeteld 1 serieuze relatie gehad..
Ik heb wel meer jongens/mannen om me heen gehad, maar dat was meer omdat ik iemand
om me heen wilde hebben die om me gaf dan dat ik echt verliefd was..

En die serieuze relatie van mij is ondertussen ook al meer dan 2 jaar voorbij en sinds die tijd heb ik af en
toe wel eens een date gehad, maar nooit is daar iets moois uitgekomen..

En dan vraag ik me soms ook wel eens af of er iets mis is met mij, of er ooit iemand komt met wie ik mijn
leven kan delen, maar eigenlijk moet je daar niet te vaak aan denken want dan gaat het je leven beheersen..
Ik moet zeggen dat ik die gedachtes redelijk onder controle heb gekregen en dat ik nu wel kan zeggen
dat het allemaal wel komt en dat ik me er niet druk om moet maken..

Maar soms, je hebt van die momenten dat je gewoon graag een arm om je heen wilt hebben, liefde
wil krijgen van iemand en het ook teruggeven..

Ik snap je gevoel hardstikke goed, en ik begrijp je onzekerheid, maar zorg ervoor dat wat je voelt
niet je leven gaat beheersen, hou zelf de controle..

Er loopt vast en zeker ergens een leuke meid rond met wie je heel erg gelukkig gaat worden, alleen
komen dat soort dingen (helaas) nooit aanwaaien..
Het komt pas wanneer het komt, maar 1 ding weet ik zeker, het komt absoluut, alleen gaat het
bij de 1 wat makkelijker dan bij de ander..

xxx
Rose

[WE]

Ik was vandaag op de schaatsbaan en weer zag ik al die mooie liefdeskoppeltjes oe wat klote zeg ik keeg met minachting naar ze ik werd helemaal opgefuckt van binnen...
ik heb zelf vorige jaar een ernstige mishandeling meegemaakt en sindsdien ben ik al helemaal mezelf niet meer ik weet zeker dat ik een hersenbeschadiging heb opgelopen.
Ik heb ook een lichte vorm van autisme dus mijn kans van slagen is zeer gering.

[Fonske]

WE,

Niemand is geintereseerd in een relatie met een wanhopig iemand, niemand behalve mss een andere wanhopige (alhoewel die mss ook liever een sterk iemand had gehad). Ik snap de redenatie goed... maar ik weet ook dat je daar best niet te veel van verwacht.

Hoe meer jij je ergert en hoe wanhopiger je wordt hoe moeilijker je het jezelf juist maakt op dit gebied.
Je denkt volgens mij dat een relatie je 'problemen' zal oplossen maar neem van me aan dat dat meestal niet zo is, met een beetje geluk haal je jezelf er nog een hele hoop ellende meer mee op de hals.

In plaats van anderen (koppeltjes) hun plezier te misgunnen, of er jaloers op te zijn kan je mss beter aan jezelf werken en iets aan die wanhoop doen. Ik vind het erg voor je dat je mishandeld bent en zou je enkel willen aansporen om te besluiten geen slachtoffer te willen blijven.

Probeer met je eigen eerst in het reine te komen, je eigen te aanvaarden, autistisch of niet . En laat dit aanvaarden niet afhangen van het feit of je een vriendin kan krijgen of niet. Zoiets kan je jammer genoeg niet forceren en op deze manier werk je het jezelf waarschijnlijk niet in de hand.

Probeer in plaats van je isolement te benadrukken eens aansluiting te vinden met anderen! Meerdere mensen hebben al wat achter de rug en zodoende genoeg begrip om jou niet zomaar te veroordelen.

groeten,

[inactieve gebruiker]

Fonske zegt het allemaal. Waar ik minstens drie a-viertjes voor nodig zou hebben.

Een relatie zal je problemen niet oplossen, eerder zal een ander er jouw problemen bijkrijgen, en zijn straks twee mensen ongelukkig, wat dan weer tot een ongelukkige breuk leidt en alleen grote frustraties zal achterlaten, en bitterheid en pijn.

Een relatie is alleen mooi wanneer je (ook) geven kunt. Een middel tegen wanhoop en allerlei ander malaise-gevoel is het beslist niet. Een ander mag uberhaupt nooit een middel zijn, en het is eveneens absurd in mijn ogen om 'een relatie' te verlangen.
'een relatie' is niets. Er is alleen zoiets als een relatie met de persoon Marie, of Ellen, of Marleen, met andere woorden: een ander mens. Een relatie is een verbintenis met een ander mens die een doel in zichzelf is, en niet een verpleegster, of psychologe, of moeder of wat voor pijnstiller dan ook voor haar partner. Oke, at kan in slechte tijden wel eens voorkomen natuurlijk dat je de ander op moet kunnen vangen, maar als start en als uitgangspunt is het natuurlijk volstrekt funest.

Ben je in therapie op dit moment WE? Een psychotherapeut kun je namelijk wél heel goed voor dat doel gebruiken. (bedoel dit beslist niet wrang, kwetsend of wat dan ook..).
En heb je al eens iets over de mishandeling waarover je in je vorige posting iets loslaat geschreven hier? Zou misschien best eens goed zijn?


Sterkte, Klaas

[WE]

Heb al genoeg overgehad met mensen, maar sindsdien voel ik mij vaag, heb ook 7 weken Prozac geslikt maar geen goeie ervaring ermee werd er niet happy van en voelde me vlak met de nodige bijwerkingen vooral eerste week nee geen chemische antidepressiva rommel meer.

Doe nu momenteel naast GGZ, neurofeedback sessies en probeer EMDR aantevragen voor traumatherapie, en slik homeopatische middelen en eet zo gezond mogelijk dus ben wel bezig de laaste maanden. het zal wel kwestie van jaren duren we zien wel, me vader zei dat ik geduld nodig heb en dat mijn tijd nog wel ooit eens zal komen in de toekomst.

[Nana]

Heb al genoeg overgehad met mensen, maar sindsdien voel ik mij vaag, heb ook 7 weken Prozac geslikt maar geen goeie ervaring ermee werd er niet happy van en voelde me vlak met de nodige bijwerkingen vooral eerste week nee geen chemische antidepressiva rommel meer.

Doe nu momenteel naast GGZ, neurofeedback sessies en probeer EMDR aantevragen voor traumatherapie, en slik homeopatische middelen en eet zo gezond mogelijk dus ben wel bezig de laaste maanden. het zal wel kwestie van jaren duren we zien wel, me vader zei dat ik geduld nodig heb en dat mijn tijd nog wel ooit eens zal komen in de toekomst.

Hoop dat je snel EMDR kunt krijgen, ben benieuwd. Hoezo probeer je dat aan te vragen, is dat zo moeilijk?
Dit was of topic, doch een reactie op je post.

On topic
Ik vroeg me af, heb je een huisdier ofzo? Is er iets in je leven wat je liefde kunt geven, waar je voor zorgen kunt?
Geven is ontvangen, dan ga je je verbonden voelen en maak je contact met je eigen hart.
Ik lees je vuur, soms lijkt het wat agressief, je bent boos, maar in je vuur zit ook een bezorgdheid naar anderen toe, je wilt anderen helpen door hun ogen te openen, ze informatie te geven.
Heb je ook mensen waar je dat mee kunt delen of voel je je voornamelijk een eenzame strijder tegen onrecht?
Ben je gericht op de verschillen of heb je ook oog voor overeenkomsten?