a.iem

jaloerse seksuele obsessie

Ik ben 22 jaar en nu voor de derde keer in mijn leven in een depressie beland. Ik wil dit graag delen in de hoop dat anderen hier iets aan herkennen, zodat we misschien ervaringen kunnen uitwisselen, ik ben soms namelijk echt bang dat ik gek ben!! Er is namelijk geen goede reden om depressief te zijn, nooit mishandelt, geen slechte jeugd, studeer zelfs psychologie aan de universiteit! toch zie ik kans om nu voor de derde keer terug te glijden. Hetgeen dat mij depressief maakt zijn mijn gedachten, die ontstaan door een innerlijk conflict, enerzijds mijn idealen om de enigste seksuele partner tot nu toe van mijn vriend te zijn en anderzijds de realiteit waarin dit natuurlijk bijna onmogelijk is.
Ik heb nu drie relaties gehad en in elke relatie last van onzekerheid en jaloezie die zich uit in obsessies rondom mijn vriend en wat hij bijv. met zijn exen gedaan heeft. Op dit moment klamp ik me vast aan het beeld dat hij orale seks met zijn ex heeft gehad en vind ik dit zo verschrikkelijk! ik wil het niet, maar aan de andere kant het moet kunnen ik heb het zelf ook gedaan! maar ik krijg het beeld niet uit mijn hoofd en dit maakt mij depressief! bij mijn vorige vriend was het het feit dat hij een keer toen we nog niks hadden voor mijn neus met een ander meisje had gezoend, wat de relativerede gedachten ook waren, ik kreeg dit beeld niet weg! ik ben nu bezig mijn idealen los te laten, sommige dingen zijn heel normaal en niet erg als je er maar geen obsessie van maakt..laat het los, maar dat kan ik niet want ik probeer al sinds mijn 16e krampachtig vast te houden aan bepaalde ideeen en principes. Mijn vader zegt dat ik moeite heb met het schijden van heden-verleden, en liefde en seksualiteit... dat klopt ik probeer het helder te zien, maar ik voel me ontzettend angstig, onzeker en raar!!! ik kan er niet uit! een relatie met mijn huidige vriend verder gaan, zie ik nietr vrij van deze dwanggedachte en een nieuwe relatie krijg ik wel weer iets anders! hoe dan ook het achtervolgd me ik zie geen uitweg en kom er niet los van!! herkend iemand hier iets in?? of in het idee obsessies te hebben die je niet los kan laten ook al zegt iedereen dat bepaalde dingen moeten kunnen...
Ik hoor graag reacties!
a.iem@hotmail.com
Abramis

Re: jaloerse seksuele obsessie

a.iem schreef:Ik ben 22 jaar en nu voor de derde keer in mijn leven in een depressie beland. Ik wil dit graag delen in de hoop dat anderen hier iets aan herkennen, zodat we misschien ervaringen kunnen uitwisselen, ik ben soms namelijk echt bang dat ik gek ben!! Er is namelijk geen goede reden om depressief te zijn, nooit mishandelt, geen slechte jeugd, studeer zelfs psychologie aan de universiteit! toch zie ik kans om nu voor de derde keer terug te glijden. Hetgeen dat mij depressief maakt zijn mijn gedachten, die ontstaan door een innerlijk conflict, enerzijds mijn idealen om de enigste seksuele partner tot nu toe van mijn vriend te zijn en anderzijds de realiteit waarin dit natuurlijk bijna onmogelijk is.
Ik heb nu drie relaties gehad en in elke relatie last van onzekerheid en jaloezie die zich uit in obsessies rondom mijn vriend en wat hij bijv. met zijn exen gedaan heeft. Op dit moment klamp ik me vast aan het beeld dat hij orale seks met zijn ex heeft gehad en vind ik dit zo verschrikkelijk! ik wil het niet, maar aan de andere kant het moet kunnen ik heb het zelf ook gedaan! maar ik krijg het beeld niet uit mijn hoofd en dit maakt mij depressief! bij mijn vorige vriend was het het feit dat hij een keer toen we nog niks hadden voor mijn neus met een ander meisje had gezoend, wat de relativerede gedachten ook waren, ik kreeg dit beeld niet weg! ik ben nu bezig mijn idealen los te laten, sommige dingen zijn heel normaal en niet erg als je er maar geen obsessie van maakt..laat het los, maar dat kan ik niet want ik probeer al sinds mijn 16e krampachtig vast te houden aan bepaalde ideeen en principes. Mijn vader zegt dat ik moeite heb met het schijden van heden-verleden, en liefde en seksualiteit... dat klopt ik probeer het helder te zien, maar ik voel me ontzettend angstig, onzeker en raar!!! ik kan er niet uit! een relatie met mijn huidige vriend verder gaan, zie ik nietr vrij van deze dwanggedachte en een nieuwe relatie krijg ik wel weer iets anders! hoe dan ook het achtervolgd me ik zie geen uitweg en kom er niet los van!! herkend iemand hier iets in?? of in het idee obsessies te hebben die je niet los kan laten ook al zegt iedereen dat bepaalde dingen moeten kunnen...
Ik hoor graag reacties!
a.iem@hotmail.com
Ik vermoed dat velen dit zouden herkennen hoor, of althans ten dele.
Waarom je je idealen zou overboord moeten gooien? Dat hoeft helemaal niet. Wat waarschijnlijk wel aangewezen is, is dat je je idealen een ietwat bijschaaft, zodat ze toch iets meer aanleunen bij de realiteit.

Jezelf beelden/gedachten voorschotelen van je partner die orale seks heeft met een vorige partner, daar moet je toch wel proberen vanaf te stappen.
Het is totaal zinloos je daarop te fixeren, maar ik krijg de indruk dat je een drang hebt zulke conflicten bij jezelf op te roepen.
Zoom in op het heden, en je (jullie) toekomst.

Iedereen sleurt een verleden mee, en zolang je partner dat achter zich laat is het raadzaam voor jou om dat verleden te laten voor wat het is, het verleden waaraan niks meer kan worden veranderd. Je staat daar machteloos tegenover, er is geen enkele oplossing voorhanden om iemands verleden te veranderen. Laat dat dan ook los, want het is net die machteloosheid die je depressie wel eens zou kunnen voeden.

Een nieuwe relatie zou per definitie ook moeten betekenen dat beide partners met een schone lei beginnen, anders verliest die nieuwe relatie namelijk de eigenschap "nieuw" en is ze gedoemd onder druk, misschien enorme druk, van start te gaan. De kans dat ze op klippen loopt, snel of niet, is dan ook enorm groot.

Leef nu en laat zulke gedachten wanneer ze je hoofd binnenschieten hun weg voortzetten zonder dat je erover begint te piekeren. Als je vuur niet voedt met zuurstof dan smeult het weg en dooft het uit. Stop de brandstoftoevoer voor zulke gedachten en ze zullen stilaan korter en minder in aantal worden, om uiteindelijk te verdwijnen.

G's
Ricky
Flappie100

Ik denk ook dat je moet proberen dit van je af te zetten. Ik heb zelf ook een vriend en ik weet dat hij het met mijn exen ook heeft gedaan en dat ik niet de eerste ben met wie hij intiem is. Maar die exen zijn allemaal geweest. Het is niet voor niks uitgegaan met ze. Hij wil alleen met jou en niemand anders!!!
SX

Herkenbaar

Hoi A,

Wat jij schets is mij ook overkomen.
Ik ben een man van middelbare leeftijd en al lange tijd getrouwd met een hele lieve vrouw.

Eerst dan maar mijn verhaal;
In mijn prille jeugd ben ik slachtoffer geworden van seksueel misbruik, en heb dat altijd verdrongen. Tot ongeveer 10 jaar geleden. Ik kreeg last van de door jou genoemde klachten. Uiteindelijk heb ik toen pas, voor de eerste keer in mijn leven, mijn hele relaas aan mijn vrouw, als eerste, opgebiecht. Mijn vrouw heeft voor mij ook wel wat vriendjes gehad, en zelf had ik ook al redelijk wat ervaring op seksueel gebied. Alleen niet of nauwelijks met de gevoelens die je daarbij hebt als je echt verliefd bent. Mijn vrouw had in eerste instantie begrip voor mijn situatie, maar ze snapte absoluut niet dat ik het zo moeilijk had met juist HAAR verleden (en veel minder met mijn eigen verleden....). Wat natuurlijk begrijpelijk is. Ook kreeg ik moeite met mijn eigen verleden, qua seks met vriendinnetjes etc. Waarschijnlijk is de oorzaak afkomstig van het genoemde misbruik in mijn jeugd.

Nu, ongeveer een jaar geleden, begonnen dezelfde obsessieve gedachten weer op te spelen. Uiteindelijk heeft dit bijna mijn huwelijk gekost. Ik ging mij wederom fixeren op wat er allemaal met haar en die vriendjes in het verleden gebeurd was. Met name het seksuele aspect, naakt zijn,"de daad" etc., kon ik soms maar moeilijk verkroppen. Ook werd ik enorm boos op haar dat zij dit gedaan had! (hoe onterecht natuurlijk) Relativerend zou het inderdaad bijna een utopie zijn om te denken (als je beide 21+ was bij aanvang van je relatie) dat hij of zij geen enkele seksuele ervaringen gehad heeft. Maar op de een of andere manier komen die gedachten bij mij toch ook vaak weer naar boven.

Mijn advies:
Betitel jezelf niet als "raar"of ziek...De meeste van ons kennen deze gevoelens/gedachten in meer of mindere mate. Alleen is het normaal dat deze gevoelens/gedachten naarmate je langer bij elkaar bent, slijten en uiteindelijk geheel verdwijnen. Dit was bij mij immers ook altijd zo geweest...
Probeer er met je vriend over te praten, vertel wat je voelt en denkt, maar vraag zeker NIET naar namen of details!!! Doe dit vooral ook samen met een therapeut(e). Anders blijf je in hetzelfde kringetje draaien.... In ons geval heeft dit prima gewerkt. Deze mensen kunnen je leren omgaan met dit soort gedachten. En kunnen zij jouw partner als geen ander uitleggen wat die gedachten betekenen voor jezelf en je direkte omgeving. Hierdoor kweek je uiteindelijk ook wat meer begrip bij je partner. Je wilt met alle geweld die gedachten niet meer hebben, maar het lukt je gewoon niet ze kwijt te raken. Leg daar bij deze gesprekken de nadruk op!
En het zijn inderdaad obsessieve gedachten. Ze dienen geen enkel doel, en kunnen je enorm in de weg gaan zitten. Door deze dwanggedachten heb ik geruime tijd medicijnen moeten gebruiken (Efexor), om weer normaal te kunnen functioneren. Deze gebruik ik sinds 3 maanden niet meer. Deze medicijnen onderdrukken dit soort dwanggedachten in enige mate.
Toch zijn dit soort gevoelens/gedachten heel vaak vanuit je verleden ontstaan.
(seksuele opvoeding/ontwikkeling, slechte seksuele ervaringen, bedrogen, etc.) Zoals mijn therapeute in het begin zei: "Die gedachten komen niet uit je toekomst."

Je moet je overigens wel realiseren dat je omgeving vaak zeer negatief op dit soort gedachten reageert! Heel veel mensen begrijpen het niet en zien het dan ook als een vorm van extreme/ziekelijke jaloezie. Waarschijnlijk zullen ook heel veel mensen hier lacherig of honend op reageren. Ik ben overigens absoluut niet jaloers, ook niet als mijn vrouw met een andere man praat of danst....Ik controleer haar ook niet e.d. , ik vertrouw haar volledig en dat heb ik altijd gedaan. Ik heb op dat gebied dan ook de gedachte: "als ze het bij een ander beter kan krijgen......"

Al met al is het toch wel een behoorlijk verhaal geworden en liggen bij mij de zaken toch wel weer wat anders. Maar ik hoop oprecht dat je er wat aan zult hebben. Het is voor mij immers zo herkenbaar....

Terug naar “Relatieproblemen en seksualiteit”