Hallo,
Ik zit sinds 2 maanden met een nogal groot probleem (vind ik) en ben heel erg benieuwd wat andere mensen in deze situatie zouden doen.
Misschien kunnen jullie mij een beetje op weg helpen.
Sinds 2 maanden heb ik een vriend. Op onze 1e afspraak heeft hij mij verteld dat hij 'misschien' een kind van zijn ex heeft.
Op dat moment had ik het daar al best moeilijk mee. Ikzelf heb geen kinderen en het doet me ergens diep van binnen pijn aan alleen al die gedachte dat hij misschien een kind bij een ander heeft. Daar ging mijn idee van perfecte relatie en een 'eigen' gezinnetje.
Toch klikte het zo ontzettend goed tussen ons dat ik het wel wilde proberen met hem. Nu zijn we 2 maanden verder en kan ik echt zeggen dat ik van hem hou en ik weet dat hij ook van mij houdt.
De relatie tussen mijn vriend en zijn ex is ong. 5jr geleden op de klippen gelopen. Het bleek dat zij meer voor vrouwen voelde en kreeg een vriendin. Mijn vriend en zijn ex hadden net een huis gekocht en waren ong. 1jr daarvoor met de pil gestopt voor een kleine.
Toen zijn ex het uitmaakte met het verhaal dat ze een andere vriendin had, hebben mijn vriend en zijn ex geen sex meer gehad.
Pas toen hij het huis uitwas is hij nog 1 keertje naar haar toe gegaan en hebben toen 1 keer sex gehad.
Een half jaar later kreeg hij via andere mensen te horen dat zijn ex zwanger was en dat het kind van hem was.
Vlak na de geboorte van het kind is hij daar geweest. Zelf zei hij dat het niet als 'zijn' kind aanvoelde...hij gaf toen aan dat hij een DNA test wilde maar dat wilde zijn ex niet. Daarna zijn er hele grote ruzies ontstaan tussen zijn ex, haar vriendin en hem. Die DNA test is er dus nooit geweest.
Nu zijn we dus ong. 5jr verder. Hij heeft met zijn verleden helemaal afgesloten en wilt ook absoluut niets meer met zijn ex en haar vriendin te maken hebben. Hij heeft hun nooit meer gezien en nooit meer iets van hun gehoord en dat vind hij wel goed zo. Hij gelooft nog steeds niet dat dat kind van hem is.
Ik ben op het moment heel sterk aan het twijfelen of ik verder moet gaan met deze relatie. Iedere keer als ik een kind zie dan vraag ik me af of hij daar misschien de vader van is. Gek word ik ervan.
Ik ben zelf 28 en wil ook heel graag kinderen. Maar stel dat het toch zijn kind is en die staat misschien over 10jr ofzo aan de deur...
Dan hebben mijn kinderen er misschien wel een halfzusje/broertje bij en ik heb het daar heel moeilijk mee. Ik zou gewoon heel graag een gezinnetje willen hebben met mijn vriend, onze kinderen en verder niks.
Wat zouden jullie doen?