Niet weten wat je met je leven wil/moet
Geplaatst: 21 mar 2020 20:46
Ik heb een leuke baan die me goed bezig houdt en waar ik veel in kwijt kan. Het werk vraagt veel van me en frustreert soms, maar geeft ook veel voldoening. Het houdt me zelfs zoveel bezig dat ik het moeilijk los kan laten op momenten dat ik van mezelf niet meer mag werken, omdat ik anders verder burnout raak. Maar als ik me er wél van weet los te rukken val ik in een zwart gat. Ik doe dan weinig tot niks en er gaat dan weinig in me om want alles kost teveel moeite, ook nadenken. Ik voel weinig behalve frustratie door vastlopende negatieve gedachtencirkels, en die doorbreken kost gewoon teveel moeite. Ik wil niks behalve op de bank zitten/liggen en 'vermaakt' worden, maar dat gaat niet altijd vanzelf. Het is treurig gesteld met de tv en veel films en series boeien me niet. Documentaires heb ik geen zin in want dan moet ik teveel nadenken en dat kost teveel moeite. Soms voelt het of alle prikkels mij teveel zijn en kan/wil ik alleen maar in mijn eentje op de bank liggen en voor me uit staren. Ik wil dan nergens aan denken en niemand om me heen want alles irriteert me.
Soms heb ik toch nog wel het gevoel dat ik er op uit wil trekken om samen te zijn met mensen of dingen met hun te doen. De geruststellende gedachte is dan dat het niet erg is dat ik niks voor mezelf heb buiten mijn werk, want ik kan dan gewoon meedoen met wat de anderen aan het doen zijn. Het voelt dan of de interne motivatie er niet is maar de externe motivatie wel. Al had ik maar één iemand waar ik me helemaal op mijn gemak bij voelde om bijv. eens een kopje thee mee te drinken, want dan zou ik wel kunnen genieten.
Het voelt allemaal onbereikbaar voor mij. Andere mensen zie ik wel leuke dingen voor zichzelf of met elkaar doen, en dat maakt me treurig en eenzaam. Ik krijg het gewoon niet voor elkaar om dingen te proberen om mezelf bezig te houden en om in contact met mensen kan komen. Het is gewoon allemaal teveel op het moment en ik loop vast in m'n hoofd en dat voel ik in m'n lijf. Verplichtingen als huishoudelijke taken moet ik niet eens aan denken. Ik kan me niet op één of een paar dingen richten want het voelt of dat toch allemaal geen zin heeft. Het heeft geen zin om te proberen een vriendschap op te bouwen want de meeste mensen klikken niet met mij en ik weiger om me te gedragen zodat ze mij gaan accepteren. Ik doe niks verkeerd en ben goed genoeg. Buitenbeentjes zoals ik waar ik wél bij wil horen en waar ik wél op af durf te stappen zitten in eenzelfde situatie als ik en bevinden zich niet in de openbare ruimte, dus die zijn sowieso fysiek al onbereikbaar voor mij.
Soms heb ik toch nog wel het gevoel dat ik er op uit wil trekken om samen te zijn met mensen of dingen met hun te doen. De geruststellende gedachte is dan dat het niet erg is dat ik niks voor mezelf heb buiten mijn werk, want ik kan dan gewoon meedoen met wat de anderen aan het doen zijn. Het voelt dan of de interne motivatie er niet is maar de externe motivatie wel. Al had ik maar één iemand waar ik me helemaal op mijn gemak bij voelde om bijv. eens een kopje thee mee te drinken, want dan zou ik wel kunnen genieten.
Het voelt allemaal onbereikbaar voor mij. Andere mensen zie ik wel leuke dingen voor zichzelf of met elkaar doen, en dat maakt me treurig en eenzaam. Ik krijg het gewoon niet voor elkaar om dingen te proberen om mezelf bezig te houden en om in contact met mensen kan komen. Het is gewoon allemaal teveel op het moment en ik loop vast in m'n hoofd en dat voel ik in m'n lijf. Verplichtingen als huishoudelijke taken moet ik niet eens aan denken. Ik kan me niet op één of een paar dingen richten want het voelt of dat toch allemaal geen zin heeft. Het heeft geen zin om te proberen een vriendschap op te bouwen want de meeste mensen klikken niet met mij en ik weiger om me te gedragen zodat ze mij gaan accepteren. Ik doe niks verkeerd en ben goed genoeg. Buitenbeentjes zoals ik waar ik wél bij wil horen en waar ik wél op af durf te stappen zitten in eenzelfde situatie als ik en bevinden zich niet in de openbare ruimte, dus die zijn sowieso fysiek al onbereikbaar voor mij.