Somberheid, rusteloos gevoel.
Geplaatst: 28 feb 2016 19:52
Hallo, m'n naam is Robin en ben 24 jaar. Heb al redelijk wat tegenslagen gekend in m'n leven. Ook op medisch vlak werd ik tot nog toe niet gespaard.
1,5 jaar geleden liet ik me opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis, dit omdat ik toen te kampen had met alcoholafhankelijkheid. Daar kreeg ik in het begin Tranxene (Valium) om de afkick verschijnselen van de alcohol te verminderen. Dit was slechts voor enkele dagen, aangezien de kans bestond dat ik afhankelijk werd van valium in de plaats. Er werd toen ook enkel op de alcoholproblematiek gewerkt.
Terwijl ik toen al het gevoel had, dat het alcoholprobleem er gekomen is door mentale problemen en niet andersom. Na 1,5 maand heb ik doen het ziekenhuis verlaten, zonder opvolging .. wat ik ook al vreemd vond.
Desondanks ben ik langer dan 1,5 jaar nuchter gebleven, gewoon omdat ik wist dat het niet meer voor mij is weggelegd. In dat jaar heb ik er weinig tot geen last van gehad om me te onthouden, ook mentaal werd ik terug wat sterker. Sedert september zijn de vaak sombere gedachten terug gekomen, veel te lang stil staan bij zaken die er eigenlijk niet om doen, of waar ik niets kan aan veranderen. En ook een constant gevoel van onrust, precies of er constant iemand in m'n rug loopt te poken. Ook een beknellend gevoel op de borst en bijna constante maagpijn door stress. Als ik toen vroeger alcohol dronk, leidde dat me af van dat soort gevoelens. Bij groot alcoholgebruik waren dan ook vaak verbale woede uitbarstingen.
Ik rook ook cannabis, vroeger kon dit me echt kalmeren en eventjes naar een andere wereld brengen. Weg van alles wat me stoort of aan het denken zet. Dit effect vervaagt natuurlijk door langer gebruik. Ik ben dus constant op zoek naar innerlijke rust. Iets wat ik kan bekomen met Benzo's .. Maar aangezien m'n verslavingshistoriek, zijn ook Benzo's uitgesloten.
Ik was vorige week nog bij m'n huisarts (die me vrij goed kent) met stress klachten. Zoals: slapeloosheid, overmatig zweten, hartkloppingen, een drukkend gevoel op de borst en spijsverteringsproblemen. Ook was er reeds een bloedafname gebeurd. Aan de hand daarvan kon ook mijn huisarts vaststellen dat een bepaalde waarde die duidt op stress, sterk verhoogd was.
Ik hoopte dus op een oplossing, aangezien het zelf zichtbaar was in het bloed. Huisarts vond het (terecht) geen goede optie om voor Benzo's te kiezen. Dus kreeg de raad om bij de apotheek Sedinal+ te halen. Wat ik ook deed .. Het kost veel geld en werkt niet. Voel er geen enkel verschil van, onrust blijft .. slapeloosheid en andere klachten ook. Ook kreeg in een voorschrift voor Escitalopram 10mg , waarvan ik 's ochtends 1 moet nemen.
En dit is niet de eerste keer, ben doorheen de laatse 5 jaar al verschillende keren bij de huisarts geweest, met mentale klachten. Telkens wordt zomaar wat voorgeschreven heb ik het gevoel. Telkens als ik een arts consulteer heb ik het gevoel dat ze niet begrijpen hoe ik me voel. Heb ook vrij veel stemmingswisselingen, zonder dat daarvoor een aanleiding hoeft te zijn. Heb het ook moeilijk om bepaalde dingen te verwerken, zoals een relatiebreuk (ondertussen bijna 2 jaar geleden).
Ben ook single en heb niet echt de juiste vrienden om hierover met hen te praten. Zo kom ik ook hier terecht en leef ik op hoop,begrepen te worden. De situatie nu: ik neem nu al enkele dagen Escitalopram 10 mg (nog geen verschil merkbaar), Sedinal+ (natuurlijk /werkt amper).
Ik heb dus een constant gevoel van onrust ,alsof er elke moment wat ergs kan gebeuren. Echt vervelend. Zodoende kan ik me ook zeer moeilijk concentreren op hetgeen ik wil. En beleef ik aan niets nog plezier . Autorijden begint echt een probleem te worden, door concentratieproblemen heb ik nu ook angst in het verkeer. Heb geen schrik van de andere wagens, wel om zelf iets verkeerd te doen. Verder heb ik ook sociale angsten, ben een zeer beschaamd en vrij berekend persoon. Alcohol laat natuurlijk toe, vrijer en vooral losser te zijn in sociale omgang. Heb gewoon het gevoel dat ik met m'n rug tegen de muur sta, sedert ik geen alcohol meer drink is ook m'n sociaal leven een ramp. Aangezien ik ook niet meer uitga (kat bij de melk).
Dit is al een beetje beknopt hoe de zaken er voor mij uitzien, ik hoop hier mensen te treffen met tips of mensen die eventueel dezelfde ongemakken ondervinden.
Groeten, Robin
1,5 jaar geleden liet ik me opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis, dit omdat ik toen te kampen had met alcoholafhankelijkheid. Daar kreeg ik in het begin Tranxene (Valium) om de afkick verschijnselen van de alcohol te verminderen. Dit was slechts voor enkele dagen, aangezien de kans bestond dat ik afhankelijk werd van valium in de plaats. Er werd toen ook enkel op de alcoholproblematiek gewerkt.
Terwijl ik toen al het gevoel had, dat het alcoholprobleem er gekomen is door mentale problemen en niet andersom. Na 1,5 maand heb ik doen het ziekenhuis verlaten, zonder opvolging .. wat ik ook al vreemd vond.
Desondanks ben ik langer dan 1,5 jaar nuchter gebleven, gewoon omdat ik wist dat het niet meer voor mij is weggelegd. In dat jaar heb ik er weinig tot geen last van gehad om me te onthouden, ook mentaal werd ik terug wat sterker. Sedert september zijn de vaak sombere gedachten terug gekomen, veel te lang stil staan bij zaken die er eigenlijk niet om doen, of waar ik niets kan aan veranderen. En ook een constant gevoel van onrust, precies of er constant iemand in m'n rug loopt te poken. Ook een beknellend gevoel op de borst en bijna constante maagpijn door stress. Als ik toen vroeger alcohol dronk, leidde dat me af van dat soort gevoelens. Bij groot alcoholgebruik waren dan ook vaak verbale woede uitbarstingen.
Ik rook ook cannabis, vroeger kon dit me echt kalmeren en eventjes naar een andere wereld brengen. Weg van alles wat me stoort of aan het denken zet. Dit effect vervaagt natuurlijk door langer gebruik. Ik ben dus constant op zoek naar innerlijke rust. Iets wat ik kan bekomen met Benzo's .. Maar aangezien m'n verslavingshistoriek, zijn ook Benzo's uitgesloten.
Ik was vorige week nog bij m'n huisarts (die me vrij goed kent) met stress klachten. Zoals: slapeloosheid, overmatig zweten, hartkloppingen, een drukkend gevoel op de borst en spijsverteringsproblemen. Ook was er reeds een bloedafname gebeurd. Aan de hand daarvan kon ook mijn huisarts vaststellen dat een bepaalde waarde die duidt op stress, sterk verhoogd was.
Ik hoopte dus op een oplossing, aangezien het zelf zichtbaar was in het bloed. Huisarts vond het (terecht) geen goede optie om voor Benzo's te kiezen. Dus kreeg de raad om bij de apotheek Sedinal+ te halen. Wat ik ook deed .. Het kost veel geld en werkt niet. Voel er geen enkel verschil van, onrust blijft .. slapeloosheid en andere klachten ook. Ook kreeg in een voorschrift voor Escitalopram 10mg , waarvan ik 's ochtends 1 moet nemen.
En dit is niet de eerste keer, ben doorheen de laatse 5 jaar al verschillende keren bij de huisarts geweest, met mentale klachten. Telkens wordt zomaar wat voorgeschreven heb ik het gevoel. Telkens als ik een arts consulteer heb ik het gevoel dat ze niet begrijpen hoe ik me voel. Heb ook vrij veel stemmingswisselingen, zonder dat daarvoor een aanleiding hoeft te zijn. Heb het ook moeilijk om bepaalde dingen te verwerken, zoals een relatiebreuk (ondertussen bijna 2 jaar geleden).
Ben ook single en heb niet echt de juiste vrienden om hierover met hen te praten. Zo kom ik ook hier terecht en leef ik op hoop,begrepen te worden. De situatie nu: ik neem nu al enkele dagen Escitalopram 10 mg (nog geen verschil merkbaar), Sedinal+ (natuurlijk /werkt amper).
Ik heb dus een constant gevoel van onrust ,alsof er elke moment wat ergs kan gebeuren. Echt vervelend. Zodoende kan ik me ook zeer moeilijk concentreren op hetgeen ik wil. En beleef ik aan niets nog plezier . Autorijden begint echt een probleem te worden, door concentratieproblemen heb ik nu ook angst in het verkeer. Heb geen schrik van de andere wagens, wel om zelf iets verkeerd te doen. Verder heb ik ook sociale angsten, ben een zeer beschaamd en vrij berekend persoon. Alcohol laat natuurlijk toe, vrijer en vooral losser te zijn in sociale omgang. Heb gewoon het gevoel dat ik met m'n rug tegen de muur sta, sedert ik geen alcohol meer drink is ook m'n sociaal leven een ramp. Aangezien ik ook niet meer uitga (kat bij de melk).
Dit is al een beetje beknopt hoe de zaken er voor mij uitzien, ik hoop hier mensen te treffen met tips of mensen die eventueel dezelfde ongemakken ondervinden.
Groeten, Robin