hier ben ik weer ... even wat bijpraten.
ik heb al hard gewerkt vandaag : twee muren gebeitst (ons huis is volledig van hout en moet om de zoveel jaar een keertje volledig behandeld worden).
ale ja , tot hoogte dat ik op ladder durfde. de laatste halve meter is voor mijn man straks.
ik heb ook een mail gehad van directie. ze was verrast door mijn vraag om jaartje halftijds te werken , maar vond het ook wel een goed idee omdat ze in juni ook al zag dat er `iets` was. als volgende week de school weer open is , gaan we meteen een aanvraag tot loopbaanonderbreking indienen en tja , dan is het afwachten of het nog kan voor dit schooljaar.
gisteren op de chat zei iemand me : `je praat precies over iemand anders in je topic , of alsof je in een `waas` vertelt`.
ik heb daar over nagedacht (tijdens het beitsen!!
) en ja , ergens klopt dat ook wel. maar er zijn nu zoveel dingen die zo anders zijn dan ik `gewend` ben , zo anders dan de `oude katleen` die ik 42 jaar ben en ken. dingen zoals : met mensen afspreken van het forum die ik niet ken , dagen alleen weg gaan , een andere invulling voor mijn baan , enz enz enz ....
en dat verwart me , dat maakt me enorm onrustig inwendig ; omdat ik al die dingen niet kan plaatsen , maar ook omdat ik niet goed weet wat ik ermee `aan moet`.
mensen spreken soms over een midlifecrisis , awel , volgens mij ga ik daar nu door.
een half jaar geleden dacht ik goed te weten hoe mijn toekomst eruit zou zien (in grote lijnen toch) , maar nu .... niets is meer zeker!!!
ik weet niet meer wie `katleen` is , echt niet. en ja , dat is een akelig gevoel.
en op een bepaald moment zal alles wel weer op zijn plaats vallen , zal het wel duidelijk worden welke kant ik uit wil. maar zoals een ander tegen me zei : tijd brengt raad. ik hoop het.