Hoi allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum maar ik ben hard op zoek naar een plek waar ik even mijn hart kan luchten en eventueel voor tips.
Het is een lang verhaal maar ik zal het zo kort mogelijk proberen samen te vatten.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 11 was en met mijn vader heb ik geen contact meer (zijn keuze).
Gelukkig heb ik een geweldige moeder en we hebben altijd een goede band gehad. Toen ik 13 was ontwikkelde mijn moeder een alcoholverslaving, dit heeft geduurd tot ongeveer mijn 17e. Het was een zware tijd waarin ik vaak voor mijn moeder 'zorgde' en daarbij dus ook voor mijn 3 jaar jongere zusje.
Gelukkig zag mijn moeder dat het niet goed ging en is ze, met behulp van de AA nuchter geworden. Ik was ontzettend trots op haar!
Twee jaar geleden besloot ik een kindje te nemen (bewust alleenstaand) en mijn moeder stond te popelen mij hier bij te helpen. Zodoende heeft zij mij mijn hele zwangerschap en (zware) bevalling bijgestaan. Ze is na de bevalling zelfs bij me ingetrokken om me te helpen met mijn dochter.
Helaas ontwikkelde ik na de geboorte een postnatale depressie, mede door de zware bevalling maar ook door een andere stressfactor die speelde tijdens mijn zwangerschap.
Na een ruzie met mijn moeder ontdekte ik dat ze weer had gedronken, na ruim 10 jaar nuchter te zijn geweest. Ik besloot er niets over te zeggen en te hopen dat ze zelf in zag dat dit niet goed ging. Helaas dronk ze steeds vaker en werd ze daarbij verbaal en fysiek agressief naar mij. Heel de avond kan ze scheldend en tierend door het huis lopen en daarbij kan het voorkomen dat ze me echt aanvalt. (Slaan, schoppen, me proberen te wurgen)
Begrijp me niet verkeerd, als mijn moeder nuchter is is ze zo lief!
Door mijn pnd ben ik natuurlijk ook echt niet de gezelligste thuis. Vroeger was ik een vrij verlegen en passief meisje. Nu ik moeder ben geworden merk ik dat ik steeds meer voor mezelf op wil komen en niet alles meer 'pik' van mijn moeder. Ik weet dus dat haar gedrag mede een gevolg is van mijn gedrag, maar we draaien zo in een cirkeltje rond. Ik ben boos op haar omdat ze drinkt, scheldt en me slaat, zij is boos op me omdat ik dit ook uit in schreeuwen en ruzie maken.
Uiteraard is mijn moeder hard op zoek naar een eigen woning, en waarschijnlijk kan ze volgende maand verhuizen. Maar hoe houd ik dit nog vol? Hoe kunnen wij onze relatie weer redden waar er ook ruimte is voor míjn verhaal?