Hoi iedereen,
ik heb een persoonlijke / professionele vraag en had graag hierin wat advies van andere mensen willen horen... Ik zal de situatie zo kort mogelijk proberen te schetsen...
Ik ben 32 jaar en werk bij de overheid. Op dit ogenblik is mijn vriendin hoogzwanger.
Momenteel is het zo dat onze huidige teamleider van dienst gaat veranderen. Iemand waarmee ik altijd een goede band heb gehad. De laatste maanden kreeg ik zelfs wat meer beleidstaken toebedeeld, dewelke ik ook graag deed.
Nu heeft het beleid gevraagd of ik eventueel interesse had om de functie van onze teamleider over te nemen, wat erop neerkomt dat ik wat meer verantwoordelijkheid zou krijgen over het team. Eigenlijk goed nieuws toch zou je denken? In eerste instantie was ik ook enthousiast maar naarmate de deadline naderde begon ik te panikeren. Ik ken de job inhoudelijk goed dus daar zit zeker het probleem niet... Maar in ons team zitten een aantal moeilijke persoonlijkheden en ik ben zelf de jongste van het team.
Ik heb het beleid nu laten weten dat ik er eigenlijk op dit ogenblik nog niet klaar voor ben... Ik voel mij hier eigenlijk nu in gefaald en ben hierdoor heel onzeker geworden.
Ik blijf er over doorpiekeren op een heel obsessieve manier, dat zelfs mijn hoogzwangere vriendin effe geen aandacht meer krijgt... Ik haat mijzelf hierom want dit is niet logisch toch?
Ik ben bang dat ik hier een promotiekans heb laten liggen en dat ik die kans nooit meer ga krijgen... Maar werk is toch ook niet alles?
Als ik mijzelf afvraag waarom ik het nu uiteindelijk niet gedaan heb, dan denk ik dat het ligt aan het feit dat ik op dit moment niet omkan met onzekerheid en met het feit dat ik teveel bevestiging en waardering zoek bij collega's... En laat dat nu iets zijn dat je als teamleider niet veel meer gaat krijgen... Heb ik hier nu goed aan gedaan of niet...? Ik weet het zelf niet meer...
Alle advies is welkom...
groetjes